Maria Thaddäus von Trautmannsdorff

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Cesarstwo Austrii
Data i miejsce urodzenia	28 maja 1761 Graz
Data i miejsce śmierci	20 stycznia 1819 Wiedeń
Miejsce pochówku	Katedra św. Wacława w Ołomuńcu
Arcybiskup ołomuniecki
Okres sprawowania	1814–1819
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	14 czerwca 1783
Prezbiterat	20 grudnia 1783
Nominacja biskupia	1 czerwca 1795
Sakra biskupia	8 września 1795
Kreacja kardynalska	23 września 1816 Pius VII
Multimedia w Wikimedia Commons

Maria Thaddäus von Trautmannsdorff, czes. Maria Tadeáš Trauttmansdorff (ur. 28 maja 1761 w Grazu; zm. 20 stycznia 1819 w Wiedniu) – austriacki duchowny, biskup kralowohradecki w latach 1795–1814, arcybiskup ołomuniecki w latach 1814–1819, kardynał^[1].

Urodził się w 1761 roku w Grazu jako syn Weikharta von Trautmannsdorffa i jego żony Anny z domu von Wurmbrandt. Po ukończeniu miejscowego gimnazjum w Grazu podjął studia teologiczne na Collegium Germanicum w Rzymie. W 1782 roku uzyskał tam stopień naukowy doktora teologii. Na polecenie cesarza Józefa II Habsburga został skierowany na dodatkowe studia do Pawii. Za sprawą tamtejszych nauczycieli zetknął się tam z doktryną późnego jansenizmu, stając się jej zwolennikiem^[2].

20 grudnia 1783 roku otrzymał święcenia kapłańskie w rodzinnym Grazu po których otrzymał godność kanonika w Ołomuńcu. W ciągu kolejnych lat sprawował funkcję proboszcza w Karniowie i Holešovie, ucząc się w międzyczasie języka czeskiego. Dzięki kontaktom z dworem arcybiskupim w Kromieryżu odwrócił się od jansenizmu. Został ponadto członkiem loży masońskiej^[3].

W 1793 roku został mianowany biskupem Triestu, ale zanim objął tę diecezję został 30 sierpnia 1794 roku mianowany ordynariuszem kralowohradeckim. Papież Pius VI zatwierdził go 1 czerwca 1795 roku. Święcenia biskupie przyjął 8 września 1795 roku w Kromieryżu. Podczas swoich rządów doprowadził w 1802 roku do otwarcia gimnazjum w Niemieckim Brodzie^[4].

26 listopada 1811 roku ołomuniecka kapituła katedralna wybrała go na nowego arcybiskupa metropolitę ołomunieckiego po śmierci abpa Antona Theodora von Colloredo-Waldsee-Melsa. Papieskie zatwierdzenie tej decyzji nastąpiło dopiero 15 marca 1814 roku ze względu na więzienie papieża Piusa VII przez cesarza Napoleona I Bonapartego. 23 września 1816 został mianowany kardynałem^[5].

Tak samo jak w Hradec Králové tak i w Ołomuncu dał się poznać jako sprawny gospodarz i osoba hojna. Prowadził działalność charytatywną oraz nie prowadził wystawnego trybu życia. Oszczędzone pieniądze przeznaczał na ubogich i chorych diecezjan. Kładł nacisk na edukację księży oraz ich moralność i umiejętność porozumiewania się w miejscowym języku. Przeprowadził wiele wizytacji kanonicznych swoich parafii. Zmarł w 1819 roku w Wiedniu^[6].

• Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 351-353.
• Kurt A. Huber, MariaThaddäusa von Trautmannsdorff, (w:) Erwin Gatz, "Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1648–1803", ISBN 3-428-06763-0, s. 521–522.

• The Cardinals of the Holy Roman Church (po angielsku)
• Biografia Marii Thaddäusa von Trautmannsdorffa na stronie "Catholic-Hierarchy"