PROFILPELAJAR.COM

Maeda Ku-1
	Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Maeda
Typ	wojskowy lekki szybowiec transportowy
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji całkowicie drewnianej
Załoga	2
	Historia
Data oblotu	1 września 1941
Lata produkcji	1941 – 1942
	Dane techniczne
	Wymiary
Rozpiętość	16,76 m
Długość	9,75 m
Powierzchnia nośna	30,10 m²
	Masa
Własna	700 kg
Użyteczna	600 kg
Startowa	1300 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	178 km/h
Prędkość holowania	130 km/h
	Dane operacyjne
	Przestrzeń ładunkowa
	6-8 żołnierzy z pełnym oporządzenie
	Użytkownicy
	Cesarska Armia Japońska

Maeda Ku-1 – japoński lekki szybowiec wojskowy z okresu II wojny światowej

Tło historyczne

Pierwsze praca nad szybowcami wojskowymi podjęto w Japonii w 1937 w czasie wojny japońsko-chińskiej^[1]. Zamówiono wówczas trzy eksperymentalne szybowce - Tachikawa Ki-23, Tachikawa Ki-25 i Fukada Ki-24^[1]. Szybowiec Fukady okazał się bardzo udany i produkowano go także w wersji cywilnej jako Hikara-6-I^[1].

Otrzymane w Japonii informacje o udanych operacjach niemieckich z szybowcami wojskowymi, a szczególnie zdobycie Fortu Eben-Emael spowodowały przyspieszenie japońskiego programu szybowcowego^[1]. Pierwszym zamówionym szybowcem Cesarskiej Japońskiej Armii był Ku-1^[1]. Wszystkie późniejsze szybowce Armii także nosiły oznaczenie „Ku” pochodzące od japońskiego słowa kakku znaczącego „szybować”^[1].

Projektantem pierwszego szybowca został profesor Hiroshi Sato, a sam szybowiec był produkowany w zakładach Maeda^[1].

Opis konstrukcji

Szybowiec Maeda Ku-1 był lekkim szybowcem transportowym^[1]. Ku-1 miał konstrukcję drewnianą z wolnonośnym skrzydłem w układzie górnopłatu^[1]. Płat szybowca był trójdzielny, skrzydła miały obrys trapezowy, był wyposażone w lotki i hamulce aerodynamiczne^[2].

Szybowiec miał dwubelkowy kadłub z centralną gondolą^[1]. Belki kadłubowe i gondola mocowane były do centralnej części płata^[2]. Gondola mieściła kabinę pilotów oraz miejsca dla żołnierzy^[2].

Podwozie składało się z dwóch kół osłoniętych owiewkami i zamocowanych do gondoli kadłubowej^[2].

Szybowiec mierzył 9,75 metrów długości, rozpiętość skrzydeł wynosiła 16,76 m, a ich powierzchnia nośna 30,10 metrów kwadratowych^[3]. Masa własna konstrukcji wynosiła około 700 kilogramów, mógł on przewozić sześciu do ośmiu żołnierzy, masa ładunku mogła wynosić do 600 kilogramów^[3].

Historia

Szybowiec oblatano we wrześniu 1941 i po niezbędnych badaniach został wprowadzony do produkcji seryjnej w zakładach Maeda i otrzymał wtedy oznaczenie Maeda Ku-1-I^[4].

Łącznie w latach 1941–1942 zbudowano 100 szybowców tego typu^[3].

Użycie bojowe

Szybowce transportowe Ku-1 zostały wprowadzone do jednostek armii japońskiej i służyły do transportu niewielkich grup żołnierzy, głównie na terenie Półwyspu Indochińskiego.

Do holowania tego typu szybowców używano samolotów Mitsubishi Ki-30 i Mitsubishi Ki-51^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k James E. Mrazek: Fighting Gliders of World War II. s. 84.
↑ ^a ^b ^c ^d James E. Mrazek: Fighting Gliders of World War II. s. 85.
↑ ^a ^b ^c James E. Mrazek: Fighting Gliders of World War II. s. 198.
↑ James E. Mrazek: Fighting Gliders of World War II. s. 84-85.

Bibliografia

Tadeusz Królikiewicz: Szybowce transportowe. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1985. ISBN 83-11-07162-4.
James E. Mrazek: Fighting Gliders of World War II. Hale, 1977. ISBN 978-0-312-28927-0.