Studiował na Wydziale Transportu Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Szczecinie. Uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. W latach 60. pracował w Wojewódzkich Komisjach Planowania Gospodarczego: początkowo w Olsztynie, później w Białymstoku.
W 1969 podjął pracę w administracji rządowej. W latach 70. pełnił obowiązki podsekretarza stanu w ministerstwie gospodarki terenowej i ochrony środowiska (1972–1975), następnie ministerstwie administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska (1975–1981). W 1980 został mianowany głównym inspektorem ochrony środowiska w PRL. W latach 1981–1988 sprawował funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.
Był wieloletnim działaczem Stronnictwa Demokratycznego, m.in. członkiem CK (od 1965) i jego Prezydium (1971–1978, 1981–1985). W latach 1983–1988 przewodniczący Komisji Rewizyjnej Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki[1].