PROFILPELAJAR.COM

Ludwik Rajewski
Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1900 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	25 września 1981 ; Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Bródnowski
Zawód, zajęcie	polonista, wykładowca, urzędnik
Pracodawca	Ministerstwo Kultury i Sztuki, Uniwersytet Warszawski
	Odznaczenia

Ludwik Rajewski (ur. 16 grudnia 1900 w Łodzi^[1], zm. 25 września 1981 w Warszawie) – polski polonista, wykładowca, urzędnik.

Życiorys

Syn Jana i Kunegundy z domu Horoszewicz. W latach 1935–1939 był dyrektorem szkoły ogólnokształcącej, gimnazjum i liceum im. Ludwika Lorentza w Warszawie^[1]. Podczas II wojny światowej, 10 maja 1940 został aresztowany przez gestapo i uwięziony na Pawiaku. 22 września 1940 przewieziony do obozu Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 4217). Tam pracował w Aufnahmekommando, które było służbą ewidencyjną w obozie, rejestrującą nowo przywiezionych więźniów. 25 października 1944 został wysłany w masowym transporcie Polaków i Rosjan z KL Auschwitz do Sachsenhausen-Oranienburg i ostatnie miesiące spędził w filii obozu Ravensbrück^[2].

Po wojnie pełnił funkcję zastępcy, a od listopada 1946 naczelnika wydziału w Zarządzie Muzeów i Ochrony Zabytków Ministerstwa Kultury i Sztuki. W randze inspektora wizytował były obóz Majdanek^[3]. Pełniąc stanowisko naczelnika Wydziału Muzeów i Pomników w Ministerstwie Kultury i Sztuki, przedstawił projekt utworzenia Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu i zajmował się jego organizowaniem^[4]^[5]. W latach 1954–1960 pełnił obowiązki sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Zeznawał jako świadek oskarżenia na procesie Rudolfa Hößa.

W 1960 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim tytuł doktora w zakresie literatury polskiej na podstawie pracy pt. Hitlerowskie obozy koncentracyjne w literaturze polskiej^[6]. Był starszym wykładowcą, a od 1 czerwca 1968 docentem etatowym Katedry Historii Literatury Polskiej UW^[7], organizatorem i dziekanem Wydziału Filologicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Warszawie^[1].

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 12E-3-12)^[8].

Publikacje

Ludwik Rajewski, Oświęcim w systemie RSHA, Wydawnictwo Eugeniusza Kuthana, Warszawa 1946,
Ludwik Rajewski, Witold Władysław Witkowski, Antologia literatury powszechnej. Cz. 2. Literatura wieku XIX, PZWS, Warszawa 1958,
Ludwik Rajewski, Witold Władysław Witkowski, Antologia literatury powszechnej. Cz. 3. Literatura wieku XIX i XX, PZWS, Warszawa 1958,
„Zeszyty Oświęcimskie” nr 6 (współautor), Państwowe Muzeum w Oświęcimiu, 1962,
Ludwik Rajewski (wybór), Za drutami, seria: Antologia pamięci 1939-1945, Książka i Wiedza, Warszawa 1963,
Ludwik Rajewski, Hitlerowskie obozy koncentracyjne w literaturze polskiej, Warszawa 1969,
Lesław M. Bartelski, Janina Bogucka-Ordyńcowa, Ludwik Rajewski, Przez lata walki. Zbiór opowiadań, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1970,
Ludwik Rajewski, Ruch oporu w polskiej literaturze obozowej, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1971.