PROFILPELAJAR.COM

Kolcomysz skalna
	Acomys cahirinus
	(É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	sztywniaki
Rodzaj	kolcomysz
Gatunek	kolcomysz skalna
Synonimy
	Mus cahirinus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803; Acomys albigena Heuglin, 1877; Acomys nubicus Heuglin, 1877; Acomys hunteri de Winton, 1901; Acomys viator O. Thomas, 1902; Acomys sabryi Kershaw, 1922; Acomys cahirinus helmyi Osborn, 1980;
	Mus cahirinus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803; Acomys albigena Heuglin, 1877; Acomys nubicus Heuglin, 1877; Acomys hunteri de Winton, 1901; Acomys viator O. Thomas, 1902; Acomys sabryi Kershaw, 1922; Acomys cahirinus helmyi Osborn, 1980;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kolcomysz skalna^[10] (Acomys cahirinus) – gatunek ssaka z podrodziny sztywniaków (Deomyinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Występowanie

Występuje w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie^[11]. Zasięg jej obejmuje:

północny zachód kontynentu (południowo-wschodnie Maroko, północna i środkowa Sahara Zachodnia, północno-wschodnia Mauretania, zachodnia Algieria)^[9]^[12].
zachodnia Algieria^[9]^[12].
północny wschód Afryki (większa część Libii – bez ziem położonych na zachodzie, południu i północnym wschodzie, Egipt bez północnego wschodu, północny Sudan, Erytrea, północna Etiopia, Dżibuti)^[9]^[12].
na wschód do Synaju i skrajnie południowo-wschodni Izrael.

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1803 roku francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire nadając mu nazwę Mus cahirinus^[2]. Holotyp pochodził z Kairu, w Egipcie^[13].

A. cahirinus został początkowo umieszczony w rodzaju Mus ze względu na jego niewielkie rozmiary, ale został przeniesiony do Acomys ze względu na jego morfologię (kolczaste włosy, wtórne podniebienie)^[11]. Na podstawie danych morfologicznych, cytogenetycznych i mitochondrialnych A. cahirinus uznano za odrębnego od A. chudeaui, A. dimidiatus i A. seurati^[11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy^[11].

Etymologia

Acomys: gr. ακη akē „ostry punkt”; μυς mus, μυός muos „mysz”^[14].
cahirinus: Kair, Egipt^[15].

Morfologia

Długość głowy i tułowia od 100 do 120 mm, ogona od 92 do 137 mm, długość ucha od 18 do 24 mm, długość tylnej stopy od 18 do 21 mm; masa ciała od 29 do 52 g^[16]. Bardzo charakterystyczne dla tego rodzaju gryzoni są kolczaste włosy na grzbiecie, mogące się stroszyć i nadające zwierzęciu oryginalny wygląd. Długi ogon jest nieowłosiony. Ubarwienie sierści jest jasnopiaskowe lub brązowe. Szczególnie długie są włosy zatokowe.

Środowisko

Kamieniste i piaszczyste^[9] suche tereny w wapiennych górach i stepach z karłowatymi zaroślami we wschodniej części rejonu śródziemnomorskiego. W związku z odżywianiem się względnie soczystym pokarmem nie jest uzależniona od wody i może występować w bardzo suchych biotopach.

Status

Gatunek jest pospolity^[9]. Jego populacja utrzymuje się na stałym poziomie^[9].

Przypisy

↑ Acomys cahirinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c É. Geoffroy Saint-Hilaire: Catalogue des Mammifères du Museum National d’histoire naturelle. Paris: 1803, s. 157. (fr.).
↑ Heuglin 1877 ↓, s. 69.
↑ Heuglin 1877 ↓, s. 70.
↑ W.E. de Winton. List of mammals collected by N. C. Rothschild and A. F. R. Wollaston on the Upper Nile. „Novitates zoologicae”. 8, s. 401 (przypis), 1901. (ang.).
↑ O. Thomas. On the mammals collected during the Whitaker Expedition to Tripoli. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1902 (2), s. 10, 1902. (ang.).
↑ P.S. Kershaw. On a collection of mammals obtained by Capt. G. C. Shortridge in Northern Rhodesia, with field-notes by the collector. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 10, s. 107, 1922. (ang.).
↑ D.J. Osborn & I. Helmy. The contemporary land mammals of Egypt (including Sinai). „Fieldiana. Zoology”. New series. 5, s. 308, 1980. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g F.F. Cassola F.F., Acomys cahirinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-26] (ang.).
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 257. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 440. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b ^c F.F. Cassola F.F., Acomys cahirinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-12-19] (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Acomys (Acomys) cahirinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-26].
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 75, 1904. (ang.).
↑ J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-25]. (niderl.).
↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 600–601. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

Bibliografia

T. von Heuglin: Reise in Nordost-Afrika. Schilderungen aus dem Gebiete der Beni Amer und Habab nebst zoologischen Skizzen und einem Führer für Jagdreisende. Cz. 2. Braunschweig: G. Westermann, 1877, s. 1–304. (niem.).

[itis-1] Acomys cahirinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Geoffroy-2] É. Geoffroy Saint-Hilaire: Catalogue des Mammifères du Museum National d’histoire naturelle. Paris: 1803, s. 157. (fr.).

[CITEREFHeuglin1877[https://www.biodiversitylibrary.org/page/58145953_69]-3] Heuglin 1877 ↓, s. 69.

[CITEREFHeuglin1877[https://www.biodiversitylibrary.org/page/58145954_70]-4] Heuglin 1877 ↓, s. 70.

[Winton-5] W.E. de Winton. List of mammals collected by N. C. Rothschild and A. F. R. Wollaston on the Upper Nile. „Novitates zoologicae”. 8, s. 401 (przypis), 1901. (ang.).

[Thomas-6] O. Thomas. On the mammals collected during the Whitaker Expedition to Tripoli. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1902 (2), s. 10, 1902. (ang.).

[Kershaw-7] P.S. Kershaw. On a collection of mammals obtained by Capt. G. C. Shortridge in Northern Rhodesia, with field-notes by the collector. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 10, s. 107, 1922. (ang.).

[Osborn&Helmy-8] D.J. Osborn & I. Helmy. The contemporary land mammals of Egypt (including Sinai). „Fieldiana. Zoology”. New series. 5, s. 308, 1980. (ang.).

[iucn-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g F.F. Cassola F.F., Acomys cahirinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-26] (ang.).

[Cichocki&inni-10] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 257. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-11] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 440. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Imapa-12] F.F. Cassola F.F., Acomys cahirinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-12-19] (ang.).

[Wilson&Reeder-13] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Acomys (Acomys) cahirinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-26].

[Palmer-14] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 75, 1904. (ang.).

[Nijhof-15] J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-25]. (niderl.).

[Denys&inni-16] Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 600–601. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

PROFILPELAJAR.COM

Kolcomysz skalna

Występowanie

Taksonomia

Etymologia

Morfologia

Środowisko

Status

Przypisy

Bibliografia

Read other articles:

Alta cocina

Energi termal

Mats Sundin

Élections législatives de 2017 en Tarn-et-Garonne

العلاقات الأرمينية الليسوتوية

Sirkuit Navarra

Entente SSG

Socialist Rifle Association

Healthcare in the State of Palestine

Right Hand (song)

Salyut 4

Karaoké

The Match Factory Girl

Andrei Mudrea

Earl Scruggs

Laiko Vima

Tungri

عقوبة الإعدام في اليابان

Daftar keuskupan di Austria

Fridrikh Ermler