PROFILPELAJAR.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	26 maja 1991
Konsekrator	Francesco Colasuonno
Współkonsekratorzy	Tadeusz Kondrusiewicz; Jan Olszański
Współkonsekrowani biskupi
Henry Theophilus Howaniec	26 listopada 2000
Nikolaus Messmer	2 czerwca 2006
Athanasius Schneider	2 czerwca 2006

Jan Paweł Lenga
	Arcybiskup ad personam
	; Jan Paweł Lenga (2013)
	Fiat voluntas tua; Bądź wola Twoja
Kraj działania	ZSRR; Kazachstan; Polska
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1950 ; Gródek, Ukraińska SRR
	Biskup diecezjalny Karagandy
Okres sprawowania	1999–2011
	Administrator apostolski Kazachstanu
Okres sprawowania	1991–1999
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	marianie
Prezbiterat	28 maja 1980
Nominacja biskupia	13 kwietnia 1991
Sakra biskupia	28 maja 1991
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Paweł Lenga MIC (ur. 28 marca 1950 w Gródku Podolskim) – radziecki i kazachski duchowny rzymskokatolicki polskiego pochodzenia, marianin, arcybiskup ad personam, administrator apostolski Kazachstanu w latach 1991–1999, biskup diecezjalny Karagandy w latach 1999–2011, od 2011 biskup senior diecezji Karaganda.

Życiorys

Urodził się w polskiej rodzinie, w Gródku Podolskim. W 1974 roku, w związku z odkrytym w sobie powołaniem kapłańskim, wyjechał na Łotwę, gdzie pracował jako robotnik na kolei, a raz w tygodniu jeździł do zakonnika ze Zgromadzenia Księży Marianów, odbywając w ten sposób roczny nowicjat. Z Łotwy przeniósł się do Kowna na Litwie, gdzie istniało jedno z dwóch w całym Związku Radzieckim seminariów duchownych. Podczas pobytu w Kownie pracował w lokalnym muzeum. Seminarium ukończył potajemnie i w konspiracji także przyjął święcenia kapłańskie 28 maja 1980 z rąk bp Vincentasa Sladkeviciusa. We wrześniu 1980 został wysłany przez przełożonych do Tadżykistanu – jednak w 1981 KGB nakazało mu opuścić ten region. W związku z tym, w 1981 przybył do Tajynszy w Kazachstanie, gdzie posługę duszpasterską pełnił przez 10 lat.

13 kwietnia 1991 papież Jan Paweł II mianował go administratorem apostolskim dla Kazachstanu i Azji Środkowej i biskupem tytularnym Arbi. Święcenia biskupie otrzymał 26 maja 1991 (wg niektórych źródeł 28 maja). Głównym konsekratorem był arcybiskup Francesco Colasuonno – przedstawiciel Stolicy Apostolskiej w ZSRR, a współkonsekratorami Jan Olszański – biskup diecezjalny kamieniecki i biskup Tadeusz Kondrusiewicz – administrator apostolski dla katolików obrządku łacińskiego w europejskiej części Rosji.

7 lipca 1999 papież Jan Paweł II mianował go biskupem diecezjalnym diecezji karagandzkiej. W 2003, gdy przeprowadzono reorganizację struktur Kościoła Katolickiego w Kazachstanie, ta została podporządkowania metropolii w Astanie, jednak jednocześnie, jako pierwszy biskup Kazachstanu, został wyniesiony do godności arcybiskupa ad personam. W dniu 5 lutego 2011 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z urzędu. Po przejściu na emeryturę wyjechał z Kazachstanu i zamieszkał w Polsce, w domu księży marianów w Licheniu Starym.

Był współkonsekratorem podczas sakry administratora apostolskiego w Ałmaty Henry’ego Theophilusa Howanieca, administratora apostolskiego Kirgistanu Nikolausa Messmera i biskupa pomocniczego karagandzkiego Athanasiusa Schneidera.

12 grudnia 2018 roku premierę miała jego książka pt. Przerywam zmowę milczenia. O kryzysie w Kościele, herezji, apostazji i grzechach zaniedbania, wydanej nakładem Wydawnictwa św. Tomasza z Akwinu^[1]. Zbigniew Nosowski (redaktor katolickiego kwartalnika „Więź”), uznając, że abp Lenga notorycznie publicznie obraża papieża Franciszka, we wrześniu 2019 roku wysłał do nuncjatury apostolskiej w Warszawie swój artykuł „wraz z prośbą o wyjaśnienie statusu kanonicznego i przyszłości biskupa rzymskokatolickiego, który w liturgii nie wymienia imienia urzędującego papieża i publicznie twierdzi, że uważa obecnego biskupa Rzymu za uzurpatora i heretyka”^[2]. W styczniu 2020 roku rzecznik Konferencji Episkopatu Polski wydał komunikat potwierdzający, iż abp Lenga nie jest członkiem Episkopatu Polski, i wyrażający ubolewanie co do wystąpień arcybiskupa w środkach społecznego przekazu, które wprowadzają wiernych w błąd^[3].

Od 2011 roku przebywa w klasztorze księży marianów w Licheniu Starym – miejscu wskazanym przez Stolicę Apostolską. Od 2020, decyzją biskupa włocławskiego Wiesława Meringa, ma powstrzymać się od głoszenia kazań i publicznego przewodniczenia liturgii oraz wypowiadania się dla mediów na terenie diecezji włocławskiej^[4]. Przez wielu komentatorów i publicystów (Tomasza Terlikowskiego, ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego czy Krystiana Kratiuka) decyzja ta została uznana za bezpodstawną, gdyż arcybiskup kanonicznie podlega jedynie Stolicy Apostolskiej, zaś sam zakaz obejmuje wyłącznie diecezję włocławską. Włocławska kuria wyjaśniła, że „do podjęcia kroków dyscyplinarnych, które mogłyby zapobiec szerzeniu się skandalu wśród wiernych, miejscowego biskupa diecezjalnego upoważnia prawo kanoniczne, zwłaszcza kanon 392 i 763 Kodeksu Prawa Kanonicznego”^[5].

Publikacje

Przerywam zmowę milczenia. O kryzysie w Kościele, herezji, apostazji i grzechach zaniedbania, Warszawa 2018. (ISBN 978-83-86535-82-8);
Trzeba ratować Kościół, Warszawa 2019. (ISBN 978-83-86535-90-3);
Słowo na trudny czas. Różaniec na trudny czas, Warszawa 2021. (ISBN 978-83-86535-94-1);
Sekta Bergoglio. Potrzebna kontrrewolucja katolicka, Warszawa 2021. (ISBN 978-83-86535-98-9).

Odznaczenie

Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2011)^[6]. W trakcie odznaczenia abp Lenga był obywatelem Kazachstanu, legitymującym się Kartą Polaka. Order otrzymał „za wybitne zasługi w działalności na rzecz środowisk polonijnych i krzewienie polskości w Kazachstanie”.

Przypisy

↑ Ukazała się książka ks. abp. Jana Pawła Lengi pt. „Przerywam zmowę milczenia” [online], Ku Konfederacji Barskiej, 7 grudnia 2018 [dostęp 2019-01-03] (pol.).
↑ ZbigniewZ. Nosowski ZbigniewZ., „Nie papież, a Bergoglio”. Abp Lenga o Franciszku [online], Więź, 19 września 2019 [dostęp 2020-01-26] (pol.).
↑ PawełP. Rytel-Andrianik PawełP., Rzecznik Konferencji Episkopatu Polski: Komunikat ws. wypowiedzi abp. Jana Pawła Lengi [online], 22 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-26] (pol.).
↑ Abp Lenga z zakazem publicznego sprawowania liturgii i głoszenia kazań. Decyzję podjął włocławski biskup Wiesław Mering, wpolityce.pl.
↑ Abp Lenga z zakazem publicznego sprawowania liturgii [online], wpolityce.pl [dostęp 2020-03-09] .
↑ M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 873.

Bibliografia

Nota biograficzna abp Jana Pawła Lengi w: Abp Jan Paweł Lenga: Przerywam zmowę milczenia. O kryzysie w Kościele, herezji, apostazji i grzechach zaniedbania. Warszawa: Wydawnictwo św. Tomasza z Akwinu, 2018, s. 179–180. ISBN 978-83-86535-82-8.