Jake Peavy jako zawodnik San Francisco Giants
|
miotacz
|
Pełne imię i nazwisko
|
Jacob Edward Peavy
|
Data i miejsce urodzenia
|
31 maja 1981 Mobile
|
Odbijał
|
prawą
|
Rzucał
|
prawą
|
Debiut
|
22 czerwca 2002
|
Ostatni występ
|
21 września 2016
|
Statystyki
|
Win–loss record
|
152–126
|
ERA
|
3,63
|
Strikeouty
|
2207
|
Kariera klubowa
|
|
Jacob Edward Peavy (ur. 31 maja 1981) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza.
Przebieg kariery
Peavy został wybrany w 1999 roku w piętnastej rundzie draftu przez San Diego Padres i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Mopbile Bay Bears, reprezentującym poziom Double-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 22 czerwca 2002 w meczu przeciwko New York Yankees, rozgrywanego w ramach interleague play, w którym zaliczył porażkę[3][4]. W sezonie 2004 miał najlepszy w National League wskaźnik ERA (2,27), zaś rok później po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[3].
W 2006 wystąpił wraz z reprezentacją Stanów Zjednoczonych na turnieju World Baseball Classic[5]. W sezonie 2007 zdobył Potrójną Koronę zwyciężając w lidze w klasyfikacji zwycięstw (19), ERA (2,54) i strikeouts (240), otrzymał także nagrodę Cy Young Award dla najlepszego miotacza w National League[6][7]. W lipcu 2009 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Chicago White Sox[1]. W 2012 otrzymał Złotą Rękawicę spośród miotaczy[8].
31 lipca 2013 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Boston Red Sox[9]. Po raz pierwszy w barwach Red Sox zagrał 3 sierpnia 2013 w spotkaniu z Arizona Diamondbacks na Fenway Park; zaliczył zwycięstwo rozgrywając 7 inningów, oddając dwa runy i cztery uderzenia[10]. W tym samym roku wystąpił w jednym meczu World Series, w których Red Sox pokonali St. Louis Cardinals 4–2[11].
27 lipca 2014 w ramach wymiany zawodników przeszedł do San Francisco Giants[12]. W zespole Giants zadebiutował w meczu przeciwko Los Angeles Dodgers, w którym zanotował porażkę[13]. 30 sierpnia 2014 w meczu z Milwaukee Brewers zaliczył 2000. strikeout w MLB i był bliski zanotowania no-hittera, oddając pierwsze uderzenie w ostatniej, dziewiątej zmianie[14]. W tym samym roku zagrał w dwóch meczach World Series, w których Giants pokonali Kansas City Royals 4–3[15].
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy