Gabriel Altmann
Data i miejsce urodzenia
|
24 maja 1931 Poltár
|
Data i miejsce śmierci
|
2 marca 2020 Lüdenscheid
|
Zawód, zajęcie
|
językoznawca
|
Narodowość
|
słowacka
|
Strona internetowa
|
Gabriel Altmann (ur. 24 maja 1931 w Poltárze[1][2], zm. 2 marca 2020 w Lüdenscheid[3][4]) – słowacki językoznawca, indonezysta i japonista[1][5]. Specjalizował się w lingwistyce kwantytatywnej[6]. Do jego zainteresowań naukowych należały ilościowa analiza języków i tekstów ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień fonetycznych/fonologicznych oraz ilościowe badania struktur poetyckich i rymowych[4].
Był tłumaczem literatury malajskiej i indonezyjskiej[5]. Publikował również w języku niemieckim[5].
Życiorys
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
W 1951 roku ukończył szkołę średnią. Później został absolwentem Uniwersytetu Karola w Pradze, gdzie studiował indonezystykę i japonistykę (1953–1958). Po uzyskaniu doktoratu habilitował się w Czechosłowackiej Akademii Nauk (1964) na podstawie pracy Kvantitativne štúdie indonezistiky[4][7].
Przez osiem lat (1960–1968) pracował w Instytucie Orientalistyki Słowackiej Akademii Nauk[4][7][8]. W latach 1970–1996 był profesorem językoznawstwa matematycznego na Uniwersytecie Ruhry w Bochum[8]. W 1996 r. przeszedł na emeryturę[8].
Był założycielem serii wydawniczej „Glottometrika a Quantitative Linguistics” oraz redaktorem naczelnym czasopisma „Journal of Quantitative Linguistics”. W 1992 roku został uhonorowany złotą odznaką Josefa Dobrovskiego, przyznaną przez Akademię Nauk Republiki Czeskiej. Ogłoszono festschrift z okazji jego sześćdziesiątych urodzin[1].
Wybrana twórczość
Tłumaczenia
- Príbehy figliara kančila (1962)[9]
- Vysoký je banánovník. Malajské pantuny (1967)[10]
- Príbehy Hang Tuaha (1969)[11]
Przypisy
- ↑ a b c ALTMANN Gabriel [online], Kdo byl kdo – čeští a slovenští orientalisté, afrikanisté a iberoamerikanisté [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-11] (cz.).
- ↑ Výročia osobností a udalostí [online], Mesto Poltár, 2016 [dostęp 2022-11-13] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-13] (słow.).
- ↑ ZoraZ. Nagyová ZoraZ., DenisaD. Šebová DenisaD., Naše osobnosti: Poznávajme osobnosti Novohradu, Lučenec: Novohradská knižnica, Banskobystrický samosprávny kraj, 2021, s. 109, ISBN 978-80-89943-20-3 [dostęp 2022-11-13] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-13] .
- ↑ a b c d ReinhardR. Köhler ReinhardR., EmmerichE. Kelih EmmerichE., HansH. Goebl HansH., Gabriel Altmann (1931–2020), „Journal of Quantitative Linguistics”, 28 (2), 2021, s. 187–193, DOI: 10.1080/09296174.2021.1902057, ISSN 0929-6174, OCLC 8990242314 (ang.).
- ↑ a b c Altmann, Gabriel, 1931- [online], Databáze Národní knihovny ČR [dostęp 2020-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-03] (cz.).
- ↑ Katedra českého jazyka FFK.F. OU Katedra českého jazyka FFK.F., Wpis internetowy [online], Twitter, 11 marca 2020 [dostęp 2020-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-12] (ang.).
- ↑ a b RüdigerR. Grotjahn RüdigerR. i inni red., Viribus unitis: Festschrift für Gabriel Altmann zum 60. Geburtstag, Trier: Wissenschaftlicher Verlag Trier, 1991, s. ix–xii, ISBN 3-88476-006-8, ISBN 3-88476-007-6, ISBN 978-3-86821-797-1, OCLC 24702252 [dostęp 2020-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-12] (niem.).
- ↑ a b c Publications – Gabriel Altmann [online], RAM-Verlag [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-11] (niem. • ang.).
- ↑ Príbehy figliara kancila, Bratislava: Slovenské vydavateľstvo krásnej literatúry, 1962, OCLC 471697785 (słow.). Brak numerów stron w książce
- ↑ Vysoký je banánovník. Malajské pantuny, Bratislava: Tatran, 1967 (słow.). Brak numerów stron w książce
- ↑ Príbehy Hang Tuaha, Bratislava: Mladé Letá, 1969, OCLC 250569806 (słow.). Brak numerów stron w książce
Linki zewnętrzne