Data i miejsce urodzenia
|
23 grudnia 1973 Krajowa
|
Wzrost
|
177 cm
|
Pozycja
|
pomocnik
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1996–1998
|
Rumunia
|
14
|
(1)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Gabriel Popescu (ur. 23 grudnia 1973 w Krajowej), piłkarz rumuński grający na pozycji ofensywnego pomocnika.
Kariera klubowa
Popescu urodził się w mieście Krajowa. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie Electroputere Craiova. 12 września 1992 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze w przegranym 0:2 wyjazdowym spotkaniu z Rapidem Bukareszt. W Electroputere grał do końca 1994 roku, a na początku 1995 przeszedł do lokalnego rywala, Universitatei Craiova. W tym samym roku wywalczył z nią wicemistrzostwo Rumunii, a rok później zajął 4. pozycję w lidze. W zespole tym grał do końca rundy jesiennej sezonu 1997/1998.
Na początku 1998 roku Popescu wyjechał do Hiszpanii. Jego pierwszym klubem w tym kraju była UD Salamanca. W niej swój pierwszy mecz zaliczył 31 stycznia, a Salamanca przegrała 0:1 w Bilbao z tamtejszym Athletic. Pomógł zespołowi w utrzymaniu zdobywając 5 goli, a już latem przeszedł do silniejszej Valencii. W jej barwach zadebiutował 29 sierpnia w wygranym 1:0 meczu z Atlético Madryt. Z Valencią zajął 4. miejsce w La Liga, a następnie na pół roku przeniósł się do Numancii.
W 2000 roku Gabriel wrócił do Rumunii. Wywalczył mistrzostwo Rumunii z zespołem Dinama Bukareszt, a już pół roku później był piłkarzem Universitatei. W 2001 roku przeszedł do Naționalu Bukareszt, z którym w 2002 roku wywalczył wicemistrzostwo kraju. Po sezonie wyjechał do Korei Południowej i podpisał kontrakt z zespołem Suwon Samsung Bluewings. Przez 2,5 roku był podstawowym zawodnikiem klubu. Dwukrotnie zajął 3. miejsce w lidze, a w 2004 roku wywalczył mistrzostwo kraju. Końcowe lata kariery to gra w Naționalu oraz japońskim JEF United Ichihara Chiba. W 2005 roku zakończył piłkarską karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Rumunii Popescu zadebiutował 14 sierpnia 1996 roku w wygranym 2:0 meczu z Izraelem. W 1998 roku został powołany przez Anghela Iordănescu do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji, gdzie zagrał w trzech meczach swojej drużyny: z Kolumbią (1:0), z Anglią (2:1), oraz w 1/8 finału z Chorwacją (0:1). Spotkanie z Chorwacją było jego ostatnim w reprezentacji. W kadrze narodowej zagrał 14 razy i zdobył jedną bramkę (w 1997 roku w zremisowanym 1:1 sparingu z Hiszpanią).
Bibliografia