Franciszek Vetulani

Franciszek Vetulani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1856
Bochnia

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 1921
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Techniczna we Lwowie

Rodzice

Michał Vetulani,
Franciszka z domu Śliwińska

Małżeństwo

Katarzyna Ipohorska-Lenkiewicz

Dzieci

Stanisław,
Maria,
Zofia,
Cecylia

Krewni i powinowaci

Jan Vetulani,
Roman Vetulani (bracia),
Bohdan de Nisau (zięć)

Multimedia w Wikimedia Commons

Franciszek Vetulani[a] (ur. 15 listopada 1856 w Bochni, zm. 11 grudnia 1921 w Warszawie) – polski inżynier meliorant i urzędnik, c. k. radca budowlany, kierownik ekspozytury budowlanej w Tarnowie i Krakowie, nauczyciel, działacz społeczny, członek wydziału i zastępca wiceprezesa okręgowego Towarzystwa Rolniczego w Krakowie, członek Komisji Fizjograficznej Akademii Umiejętności, dyrektor Departamentu Rolnictwa i Melioracji w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych. Ojciec Stanisława, Zofii, Marii i Cecylii.

Życiorys

Katarzyna z Ipohorskich-Lenkiewiczów i Franciszek Vetulani z dziećmi Stanisławem i Zofią. Fot. Józef Sebald

Edukacja

Franciszek Ksawery Vetulani urodził się w 1856 roku w Bochni[2][3]. Był synem Michała Vetulaniego (1806–1879)[2][4], kontrolera w kopalni soli w Bochni[2], i Franciszki z domu Śliwińskiej (1820–1891)[2][5], bratem Romana (1849–1906), Jana (buchaltera Kolei Żelaznej Nadwiślańskiej w Warszawie[6] oraz Towarzystwa Dobroczynności w Warszawie, zm. 31 grudnia 1918 w Warszawie w wieku 76 lat[7][8])[9][10], Anieli i Józefy. Rodzina Vetulanich, wywodząca się z Toskanii, sprowadziła się do Polski w XVIII wieku.

Franciszek Vetulani został ochrzczony w kościele św. Mikołaja w Bochni 8 grudnia 1856 (chrzestnymi byli: Marcin Kępiński, Marian Piach i Franciszek Goldberg)[2]. Ukończył szkołę realną z egzaminem dojrzałości[3] w Bochni[2]. W latach 1873–1878 studiował na Wydziale Inżynierii Akademii Technicznej we Lwowie, uzyskując tytuł inżyniera[1][3] ze specjalizacją melioranta[10]. Zdał II egzamin państwowy[3]. Przed 1897 odbył podróż naukową po Europie, m.in. do Czech i Niemiec[3].

Praca w Tarnowie

Podjął pracę w C. K. Wydziale Krajowym we Lwowie, organie wykonawczym Sejmu Krajowego Galicji. Na początku 1887 roku, jako inżynier asystent biura melioracyjnego, stanął na czele kierownictwa ekspozytury krajowej biura melioracyjnego w Tarnowie i pełnił stanowisko w kolejnych latach[3][11][12][13][14]. Pracując w Tarnowie jako inżynier II klasy, w 1892 został mianowany inżynierem I klasy[15][16]. Zajmował się regulacją rzek, które nie miały obwałowań i stwarzały zagrożenie powodziowe[2], m.in. w 1892 był członkiem komitetu do regulacji rzeki Młynówki w Krakowie[17].

Równolegle z pełnionym stanowiskiem był także nauczycielem rysunków i praktycznego miernictwa w Krajowej Szkole Ogrodniczej w Tarnowie, przeniesionej tam w 1888 z Czernihowa[18]. Był wystawcą na otwartej 23 czerwca 1900 roku drugiej wystawie Tarnowskiego Towarzystwa Ogrodniczego w sali strzelnicy miejskiej[19]. 15 maja 1903 został członkiem wydziału Towarzystwa Rolniczego w Tarnowie[20].

W Tarnowie mieszkał wraz z żoną Katarzyną z domu Ipohorską-Lenkiewicz oraz dziećmi, w domu przy ul. Klikowskiej (obecnie Chopina 8), który sam wybudował[2][17][b].

Lata krakowskie i lwowskie

Jako kierownik tarnowskiej ekspozytury został przeznaczony na stanowisko kierownika krakowskiej ekspozytury, w której okręgu na 1904 rok zaplanowano budowę kanału Kraków-Dziedzice. W lipcu 1903 wraz z grupą czterech inżynierów Krajowego Biura Melioracyjnego został skierowany przez Wydział Krajowy na wyjazd zagraniczny do Pragi i Berlina celem przestudiowania rzek i kanałów spławnych[21]. Około 1904–1905 roku Vetulaniowie sprzedali dom w Tarnowie i przenieśli się do Krakowa[17].

W 1905 roku Franciszek Vetulani został wybrany kandydatem na współpracownika Komisji Fizjograficznej na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Akademii Umiejętności w Krakowie[22], i co najmniej od 1 lipca 1905 roku był członkiem tej Komisji[23], pozostając nim przez kolejne lata[24][25][26][27]. W 1906 brał udział w robotach przy przebudowie Zamku Królewskiego na Wawelu[9]. 22 marca 1907 został członkiem wydziału i zastępcą wiceprezesa okręgowego Towarzystwa Rolniczego w Krakowie[28]. W 1911 Franciszek Vetulani jako starszy inżynier był kierownikiem ekspozytury budowlanej w Krakowie[29][30].

W 1912 przeniósł się z rodziną do Lwowa[2][17], a w 1914 w związku z wybuchem I wojny światowej kolejno do swojego domu letniego w Dolinie Kościeliskiej i do Zakopanego[17]. Tam w 1915 w wyniku choroby nowotworowej zmarła jego żona[2][17].

Ostatnie lata: powrót do Tarnowa i wyjazd do Warszawy

W 1916 Franciszek Vetulani powrócił do Tarnowa, gdzie został kierownikiem ekspozytury budowlanej[2]. Został prezesem tarnowskiej ekspozytury Centrali dla Odbudowy Galicji, założonej we Lwowie w czerwcu 1916[31]. Kierował odbudową wsi i miasteczek zniszczonych w czasie działań wojennych[2]. Uzyskał tytuł c. k. radcy budowlanego[32][33]. Do 1918 był członkiem Biura Melioracyjnego w austro-węgierskiej Kancelarii Komisji Krajowej[34]. Działał w oddziale tarnowskim Polskiego Towarzystwa Politechnicznego z siedzibą we Lwowie, w ramach PTP w 1917 wygłaszał odczyty pt. O odbudowie kraju[35]. Dzięki jego obywatelskiej inicjatywie C. K. Namiestnictwo przyznało kredyty na budowę szkół barakowych w Pogórskiej Woli, Łące Siedleckiej, Golance i Wołowej ad Tuchów, gdzie pierwotne budynki szkolne uległy spaleniu po inwazji wojennej[32].

Z tego okresu wspominał go w swoich pamiętnikach Wincenty Witos[c], który odwiedził budowę kierowaną przez Franciszka Vetulaniego wkrótce po zgłoszeniu w Kole Polskim austriackiej Rady Państwa rezolucji niepodległościowej Polaków, i potwierdzeniu jej przez tzw. „Koło Sejmowe” w Krakowie[d], co wywołało represje ekonomiczne rządu austriackiego wobec galicyjskich chłopów i robotników budowlanych.

Inż. Vetulani był bardzo uradowany z mojej wizyty, a jeszcze więcej z uchwały krakowskiej. Stwierdził, że mu rzeczywiście wstrzymano kredyty i robiono rozmaite trudności. Sądził jednak, że je potrafi przełamać. Świeżo wrócił z Krakowa i ma dane, że będzie wnet w stanie swoje zobowiązania co do chłopów spełnić. Uważa jednak, że interwencja Koła Polskiego jest pilna i konieczna. Spodziewając się, że u niego będę przygotował mi nawet potrzebny materiał. O staroście mówił niewiele, uważając go za spryciarza, który na dwóch stołkach doskonale siedzi[36].

Witos podał także, że inż. Vetulani jako kierownik tarnowskiej ekspozytury przyczynił się do odbudowy kościoła Matki Bożej Pocieszenia w Wierzchosławicach po zniszczeniach z I wojny[37].

Grób Franciszka Vetulaniego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Franciszek Vetulani był dyrektorem Departamentu Rolnictwa i Melioracji[38] w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych[10]. Publikował prace na temat reformy rolnej[39].

Zmarł 11 grudnia 1921 w Warszawie[40]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[e][41].

Rodzina

Jego żoną była Katarzyna z domu Ipohorska-Lenkiewicz herbu Kotwicz[42] (ur. 18 stycznia 1868 w Samborze, zm. 15 września 1915 w Zakopanem[43][44]), córka starosty samborskiego, szambelana cesarskiego Inocentego Panteleona Ipohorskiego-Lenkiewicza i Ludwiki z domu Bobrownickiej[42], od 1871 pasierbica Karola Kaczkowskiego, z wykształcenia nauczycielka, zajmowała się domem[10].

Ich dziećmi byli:

  • Stanisław (1892–1966), nauczyciel w liceum w Bielsku-Białej,
  • Zofia (1893–1981), urzędniczka Ministerstwa Spraw Wewnętrznych II RP i administracji terenowej PRL[45],
  • Maria (1898–1944), uczestniczka walk o niepodległość Polski[30][46],
  • Cecylia (1908–1980), historyczka sztuki[10].

Franciszek Vetulani po śmierci swojego brata Romana, pracując we Lwowie, pełnił rolę opiekuna dla swego bratanka Tadeusza, kształcącego się w gimnazjum w Sanoku[47].

Publikacje

Rodzina

Rodzina Vetulanich[f]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Michał Vetulani
 
Franciszka Śliwińska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jan Vetulani
 
Matylda
Pisz
 
 
 
Roman Vetulani
 
 
 
Elżbieta
Kunachowicz
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Franciszek
Latinik
 
 
 
 
 
 
Franciszek Vetulani
 
Katarzyna
Ipohorska-Lenkiewicz
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eugeniusz Vetulani
 
 
 
Kazimierz Vetulani
 
Zygmunt Vetulani
 
Tadeusz Vetulani
 
Maria
Godlewska
 
 
 
Adam Vetulani
 
Irena
Latinik
 
Zofia Vetulani
 
Bohdan
de Nisau
 
Maria Vetulani de Nisau
 
Cecylia Vetulani
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Armand Vetulani
 
 
 
 
 
 
 
Wanda Vetulani
 
 
Zygmunt Vetulani
 
Grażyna
Małgorzata
Świerczyńska
 
Krystyna Vetulani-Belfoure
 
Jerzy Vetulani
 
Maria
Pająk
 
 
 
 
Witold de Nisau
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Agnieszka Vetulani-Cęgiel
 
Maria Vetulani
 
Charles Belfoure
 
Marek Vetulani
 
Tomasz Vetulani
 
 
 
 
 

|- |}

Uwagi

  1. ↑ Właśc. Franciszek Ksawery Adam Vetulani[1]. W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Franz Vetulani”.
  2. ↑ W późniejszych latach w budynku tym działało Przedszkole Publiczne Nr 3. Zob. Przedszkole Publiczne Nr 3 w Tarnowie. bip.malopolska.pl. [dostęp 2020-04-26].
  3. ↑ W indeksie mylnie podano „Roman Vetulani”.
  4. ↑ Włodzimierz Tetmajer zgłosił w Kole Polskim rezolucję stwierdzającą, że jedynym dążeniem Polaków jest odzyskanie niepodległego państwa. 28 maja 1917 roku rezolucja została zatwierdzona uchwałą przez tzw. „Koło Sejmowe” w Krakowie.
  5. ↑ W kwaterze 218, rząd 3, numer 27.
  6. ↑ Wykaz niekompletny.

Przypisy

  1. ↑ a b Tomasz Skrzyński. Kierownik budowy pociągów pancernych i portów rzecznych oraz uczony — Kazimierz Franciszek Vetulani. „Wrocławskie Studia Wschodnie”. 24, s. 249–271, 2020. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. 
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Roman Kucharski. Rodzina Vetulanich i jej związki z Bochnią. „Wiadomości Bocheńskie. Kwartalnik Społeczno-Kulturalny Stowarzyszenia Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej”. 1 (100), s. 11–14, wiosna 2014. ISSN 1426-1952. 
  3. ↑ a b c d e f Księga pamiątkowa Towarzystwa „Bratniej Pomocy” Słuchaczów Politechniki we Lwowie (wydana z powodu Zjazdu z dnia 12 lipca 1894 byłych słuchaczów Akademii technicznej, następnie Szkoły politechnicznej we Lwowie). Lwów: 1897, s. 276.
  4. ↑ Michał Vetulani. bochnia.artlookgallery.com. [dostęp 2020-04-19].
  5. ↑ Franciszka Vetulani. bochnia.artlookgallery.com. [dostęp 2020-04-19].
  6. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1884/1885 (zespół 7, sygn. 3). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 96.
  7. ↑ Jan Ew. Vetulani. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 2), s. 7, 2 stycznia 1919. 
  8. ↑ Jan Ew. Vetulani. Nekrolog. „Gazeta Poranna 2 Grosze”. Nr 3 (2226), s. 7, 3 stycznia 1919. 
  9. ↑ a b Osobiste. „Kurier Warszawski”. Nr 233, s. 4, 24 sierpnia 1906. 
  10. ↑ a b c d e Syrwid 2012 ↓, s. 376.
  11. ↑ Kronika. „Kurjer Lwowski”. Nr 12, s. 4, 12 stycznia 1887. 
  12. ↑ Alegata do Sprawozdań Stenograficznych z Pierwszej Sesyi Szóstego Peryodu Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem z roku 1889. Alegat 59. Lwów: 1889, s. 9.
  13. ↑ Alegata do Sprawozdań Stenograficznych z Drugiej Sesyi Szóstego Peryodu Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem z roku 1890. Alegat 71. Lwów: 1890, s. 8, 31, 38.
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 233.
  15. ↑ Kronika. Nominacye w Wydziale krajowym. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 93 z 24 kwietnia 1892. 
  16. ↑ Kronika bieżąca. Personalia. „Czasopismo Towarzystwa Technicznego Krakowskiego”, s. 153, nr 9 z 1 maja 1892. Krakowskie Towarzystwo Techniczne. 
  17. ↑ a b c d e f Maria Żychowska. Maria Vetulani de Nisau. „Rocznik Tarnowski”, s. 149–151, 1990. Tarnowskie Towarzystwo Kulturalne; Muzeum Okręgowe w Tarnowie. 
  18. ↑ Alegata do Sprawozdań Stenograficznych z Drugiej Sesyi Szóstego Peryodu Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem z roku 1890. Alegat 77. Lwów: 1890, s. 2, 3, 8.
  19. ↑ Pierwsze sprawozdanie Tarnowskiego Towarzystwa Ogrodniczego, pod protektoratem J. O. ks. z Zamoyskich Konstancyi Sanguszkowej. Nakładem Towarzystwa Ogrodniczego w Tarnowie. Drukiem J. Pisza w Tarnowie, 1900, s. 24. Cytat: Wystawcy powyżsi, jak już nadmieniono, zasilili wystawę nie tylko różami, ale także jarzynami i owocami.
  20. ↑ Kronika. Tarnów. „Nowa Reforma”, s. 3, nr 114 z 20 maja 1903. 
  21. ↑ Kronika lwowska.. „Nowa Reforma”, s. 3, nr 160 z 17 lipca 1903. 
  22. ↑ III. Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. „Sprawozdania z Czynności i Posiedzeń Akademii Umiejętności w Krakowie”. 4, s. 23, 1905. 
  23. ↑ Spis członków Komisyi fizyograficznej akademickiej. W: Sprawozdanie Komisyi Fizjograficznej obejmujące pogląd na czynności dokonane w ciągu roku 1904. Kraków: Akademia Umiejętności w Krakowie, 1906, s. 20.
  24. ↑ Rocznik Akademii Umiejętności w Krakowie. Rok 1908/1909. Kraków: Akademia Umiejętności, 1909, s. 57.
  25. ↑ Rocznik Akademii Umiejętności w Krakowie. Rok 1910/1911. Kraków: Akademia Umiejętności, 1911, s. 54.
  26. ↑ Rocznik Akademii Umiejętności w Krakowie. Rok 1913/1914. Kraków: Akademia Umiejętności, 1914, s. LX.
  27. ↑ Rocznik Akademii Umiejętności w Krakowie. Rok 1916/1917. Kraków: Akademia Umiejętności, 1917, s. LVIII.
  28. ↑ Kronika. Towarzystwo rolnicze okręgowe w Krakowie. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 139 z 24 marca 1907. 
  29. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 357.
  30. ↑ a b Janusz Wojtycza. Maria Vetulani de Nisau (1898−1944). „Gazeta Wyborcza Kraków”, s. 8, 22 maja 2003. 
  31. ↑ Jan Hebda: Zarys dziejów ruchu Kółek Rolniczych w powiecie tarnowskim. W: Jan Hebda, Maksymilian Kras, Zygmunt Bień: Kółko Rolnicze w Siedliskach. Opowieść o jego dziejach. Siedliska: Kółko Rolnicze w Siedliskach, 2011, s. 27. ISBN 978-83-7631-286-6.
  32. ↑ a b Z kraju. Tarnów. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 648 z 29 grudnia 1916. 
  33. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 994.
  34. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 994.
  35. ↑ Z Tarnowa. „Nowa Reforma”, s. 2, nr 323 z 14 lipca 1917. 
  36. ↑ Następstwa uchwały. W: Wincenty Witos: Moje wspomnienia. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1981, s. 500–501.
  37. ↑ Wincenty Witos: Jedna wieś. Chicago: 1955, s. 51.
  38. ↑ Zygmunt Vetulani: Z ziemi włoskiej do Sanoka. Esej o rodzinie Vetulanich. W: Sanok – nasza tożsamość. Historia, kultura, środowisko. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka, 2014, s. 98.
  39. ↑ Syrwid 2012 ↓, s. 397.
  40. ↑ Franciszek Vetulani. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2016-12-12].
  41. ↑ Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK VETULANI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-01-24].
  42. ↑ a b Lenkiewiczowie h. Pobóg odmienny i h. Kotwicz. W: Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. XIV. Warszawa: 1911, s. 86. Cytat: Inocenty, dziedzic Liplasu i Bilczyc, starosta w Samborze, kasztelan cesarski, ożeniony z Ludwiką Bobrownicką, z której dzieci: Katarzyna za Vetulanim (...)..
  43. ↑ I. Historia kawiarni i cukierni Tatrzańska. 3. Kawiarnia Breitseera. W: Antoni Sypek: Kawiarnia Tatrzańska. Życie towarzyskie Tarnowa XIX-XX wieku. Tarnów: Millenium, 2012, s. 50. ISBN 978-83-935543-0-0.
  44. ↑ Katarzyna Vetulani. zakopane-parafia.polski-cmentarz.com. [dostęp 2019-11-13].
  45. ↑ Syrwid 2012 ↓, s. 376–377.
  46. ↑ Barbara Sawczyk, Maria Sąsiadowicz, Ewa Stańczyk: Ocalić od zapomnienia... Patroni tarnowskich ulic. T. 2. Tarnów: Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego, 2004, s. 104−105. ISBN 83-915445-6-7.
  47. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok 1913/14 (zespół 7, sygn. 61). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 630.
  48. ↑ Zasady melioracyi rolnych. Dodatek do kalendarza „Królowej Korony Polskiej” na rok 1912. worldcat.org. [dostęp 2017-01-24].
  49. ↑ O wykonaniu reformy rolnej. worldcat.org. [dostęp 2017-01-24].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Scout (keluarga roket)

Artikel atau sebagian dari artikel ini mungkin diterjemahkan dari Scout (rocket family) di en.wikipedia.org. Isinya masih belum akurat, karena bagian yang diterjemahkan masih perlu diperhalus dan disempurnakan. Jika Anda menguasai bahasa aslinya, harap pertimbangkan untuk menelusuri referensinya dan menyempurnakan terjemahan ini. Anda juga dapat ikut bergotong royong pada ProyekWiki Perbaikan Terjemahan. (Pesan ini dapat dihapus jika terjemahan dirasa sudah cukup tepat. Lihat pula: panduan pe...

 

 

Anastasia Hendrikova

Anastasia HendrikovaAnastasia HendrikovaLahir(1887-06-23)23 Juni 1887Meninggal4 September 1918(1918-09-04) (umur 31)Perm, RusiaOrang tuaVassily Alexandrovich Hendrikov dan Sophia Petrovna Gagarine Anastasia Hendrikova (23 Juni 1887 – 4 September 1918) adalah salah satu pelayan Kanonisasi Keluarga Romanov yang dimasukkan ke dalam daftar para martir oleh Gereja Ortodoks Rusia pada tahun 1981.[1] Anastasia adalah seorang putri dari pangeran Vassili Alexandrovich Hen...

 

 

Flachslanden

Flachslanden Lambang kebesaranLetak Flachslanden di Ansbach NegaraJermanNegara bagianBayernWilayahMittelfrankenKreisAnsbachSubdivisions15 OrtsteilePemerintahan • MayorRenate Herrmann (SPD)Luas • Total41,00 km2 (1,600 sq mi)Ketinggian470 m (1,540 ft)Populasi (2013-12-31)[1] • Total2.357 • Kepadatan0,57/km2 (1,5/sq mi)Zona waktuWET/WMPET (UTC+1/+2)Kode pos91604Kode area telepon09829Pelat kendaraanANSitus ...

Duplikasi gen

Sebuah skema bagian kromosom sebelum dan sesudah kejadian duplikasi Duplikasi gen (ataupun duplikasi kromosom atau amplifikasi gen) merupakan kejadian bergandanya (duplikasi) suatu daerah bagian DNA yang mengandung gen. Ia dapat terjadi sebagai kesalahan pada rekombinasi homolog, kejadian retrotransposisi, ataupun duplikasi keseluruhan kromosom.[1] Kopi kedua dari gen ini sering kali terbebas dari tekanan seleksi, yakni bahwa mutasi ini tidak memiliki efek merugikan pada organisme ina...

 

 

March on Washington for Lesbian, Gay and Bi Equal Rights and Liberation

Demonstration Demonstrators in front of the White House The March on Washington for Lesbian, Gay, and Bi Equal Rights and Liberation was a large political rally that took place in Washington, D.C., on April 25, 1993. Organizers estimated that 1,000,000 attended the March. The D.C. Police Department put the number between 800,000 and more than 1 million,[1] making it one of the largest protests in American history. The National Park Service estimated attendance at 300,000,[2] b...

 

 

سحابة جزيئية

ولادة النجوم وسط بين نجمي غيمة جزيئية كرة بوك سديم مظلم جرم نجمي فتي نجم أولي نجم تي الثور نجم قبل النسق الأساسي هيربيغ أي/ نجم بي سديم شمسي أصناف الأجرام الفلكية جرم هيربج هارو المفاهيم النظرية دالة الكتلة الأولية كتلة جينس آلية كلفن هلمهولتز فرضية السديم هجرة الكواكب هذا...

Ericolol

Chemical compound EricololClinical dataATC codeNoneIdentifiers IUPAC name 3-(4-Chloro-2-{2-hydroxy-3-[(2-methyl-2-propanyl)amino]propoxy}phenyl)-2-cyclopenten-1-one CAS Number85320-67-8PubChem CID208929ChemSpider181025UNII38R2P4PIEIChEMBLChEMBL1742480Chemical and physical dataFormulaC18H24ClNO3Molar mass337.84 g·mol−13D model (JSmol)Interactive image SMILES CC(C)(C)NCC(COC1=C(C=CC(=C1)Cl)C2=CC(=O)CC2)O InChI InChI=1S/C18H24ClNO3/c1-18(2,3)20-10-15(22)11-23-17-9-13(19)5-7-16(17)12-4-6-...

 

 

Suku Gad

Sketsa Portugis untuk Gad. Suku Gad (Ibrani: שבט גד Shevet Gad, Šḗḇeṭ Gāḏ; Inggris: Tribe of Gad) adalah salah satu dari suku-suku Israel menurut Alkitab Ibrani, keturunan dari Gad, anak Yakub. Pembagian tanah suku-suku Israel Wilayah Musa membagi tanah milik suku Ruben, suku Gad dan sebagian suku Manasye di sebelah timur sungai Yordan (Transjordan).[1] Suku Gad menerima daerah kepunyaan mereka yaitu Yaezer dan segala kota negeri Gilead, serta setengah negeri or...

 

 

Henrik Fazola

German-born Hungarian locksmith master and factory owner Bust of Henrik Fazola, self-made, Foundry Museum, Budapest Henrik Fazola (German: Heinrich Fasola or Fassola) (1730 – 16 April 1779) was a German-born Hungarian locksmith master, a factory owner and one of the first representatives of industrial stock in Royal Hungary.[1] He lived in the city of Eger for some years, during which period he created his most famous wrought iron works. Furthermore, he found iron in the Bükk Mount...

Culture de Przeworsk

Cet article est une ébauche concernant l’archéologie. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. La culture de Przeworsk dans la géographie des cultures archéologiques de l'Europe du Nord-Est. La culture de Przeworsk est en vert olive, en rouge foncé la culture de Jastorf, en brun la culture d'Oksywie, en turquoise la culture de Zarubincy. La culture de Przeworsk est une culture archéologique protoh...

 

 

Alexandre de Bethmann

Pour les articles homonymes, voir Bethmann. Alexandre de BethmannFonctionsMaire de Bordeaux1867-1870Conseiller municipal de FloiracBiographieNaissance 18 mai 1805BordeauxDécès 8 avril 1871 (à 65 ans)BordeauxNationalité françaiseActivité Homme politiqueFamille Famille Metzler de BethmannAutres informationsPropriétaire de Château Gruaud Larose, château Olivier, château de la Burthe (d)Membre de Chambre de commerce et d'industrie de Bordeaux Girondemodifier - modifier le code - m...

 

 

تأسيس روما

تأسيس رومامعلومات عامةالنوع تأسيس مدينة روما — أسطورة الأصل[1] جزء من أساطير رومانية التاريخ 21 أبريل 753 ق.م المكان روما البلد  إيطاليا المشاركون رومولوس ورموس ذئبة (أساطير رومانية) First Roman Kingdom (en) تعديل - تعديل مصدري - تعديل ويكي بياناتحسب أسطورة تأسيس روما، كانت هذه ال�...

Nepalese Civil War

Maoist insurgency in Nepal (1996–2006) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Nepalese Civil War – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2015) (Learn how and when to remove this message) Nepali Civil WarA Maoist rebel speaks to villagers in the area around PiskarDate13 February 1996 –...

 

 

Michael Somare

Artikel ini perlu diterjemahkan ke bahasa Indonesia. Artikel ini ditulis atau diterjemahkan secara buruk dari Wikipedia bahasa selain Indonesia. Jika halaman ini ditujukan untuk komunitas berbahasa tersebut, halaman itu harus dikontribusikan ke Wikipedia bahasa tersebut. Lihat daftar bahasa Wikipedia. Artikel yang tidak diterjemahkan dapat dihapus secara cepat sesuai kriteria A2. Jika Anda ingin memeriksa artikel ini, Anda boleh menggunakan mesin penerjemah. Namun ingat, mohon tidak menyalin ...

 

 

Remco Bosma

Dutch politician (born 1971) Remco BosmaMayor of BladelIncumbentAssumed office 16 January 2019Preceded byPeter MaasMember of the House of RepresentativesIn office1 March 2016 – 23 March 2017Member of the States of FlevolandIn office15 March 2007 – 1 March 2016 Personal detailsBornRemco Paul George Bosma (1971-06-06) 6 June 1971 (age 53)Breda, NetherlandsPolitical partyPeople's Party for Freedom and Democracy Remco Paul George Bosma (born 6 June 1971) is a Dutch ...

Pierre Boulle

Artikel ini bukan mengenai Pierre Boileau atau Pierre Boulez. Pierre BoulleLahirPierre François Marie Louis Boulle(1912-02-20)20 Februari 1912Avignon, PrancisMeninggal30 Januari 1994(1994-01-30) (umur 81)Paris, PrancisPekerjaanPengarangKebangsaanPrancisPeriode1950–1992Karya terkenalThe Bridge over the River KwaiPlanet of the Apes Pierre François Marie Louis Boulle (20 Februari 1912 – 30 Januari 1994) adalah seorang novelis Prancis. Ia dikenal karena membuat dua k...

 

 

Yamaguchi-gumi

Yamaguchi-gumiDaimon Yamaguchi-gumiLokasi ditemukanKobe, JepangPendiriHarukichi YamaguchiTahun aktif1915-sekitarTeritoriUtamanya bermarkas di Kobe namun memiliki teritorial di seluruh Japan, termasuk di TokyoEtnisJepang, Korea JepangKeanggotaan8,200[1]MusuhYang paling terkenal Dojin-kai, Kudo-kai, Taishu-kai, Goda-ikka, Asano-gumi, Kyosei-kai, Sumiyoshi-kai, Inagawa-kai dan lain-lain Yamaghuci-gumi Keenam (六代目山口組code: ja is deprecated , Rokudaime Yamaguchi-gumi) adalah org...

 

 

Hold On (Jonas Brothers song)

2007 single by Jonas BrothersHold OnSingle by Jonas Brothersfrom the album Jonas Brothers B-sideTake a BreathReleasedMay 22, 2007 (2007-05-22)RecordedFebruary 2007GenreArena rock[1]pop punkpower popLength2:45LabelHollywoodSongwriter(s) Nicholas Jonas Joseph Jonas Kevin Jonas II Producer(s)John FieldsJonas Brothers singles chronology Year 3000 (2006) Hold On (2007) S.O.S (2007) Music videoHold On on YouTube Hold On is a song by American pop rock band Jonas Brothers. The ...

Heat capacity

Physical property describing the energy required to change a material's temperature ThermodynamicsThe classical Carnot heat engine Branches Classical Statistical Chemical Quantum thermodynamics Equilibrium / Non-equilibrium Laws Zeroth First Second Third Systems Closed system Open system Isolated system State Equation of state Ideal gas Real gas State of matter Phase (matter) Equilibrium Control volume Instruments Processes Isobaric Isochoric Isothermal Adiabatic Isentropic Isenthalp...

 

 

東京都道461号吾妻橋伊興町線

特例都道 東京都道461号 吾妻橋伊興町線 起点 東京都墨田区 終点 東京都足立区 接続する主な道路（記法） 国道4号 ■テンプレート（■ノート ■使い方） ■PJ道路 足立区千住河原町付近 東京都道461号吾妻橋伊興町線（とうきょうとどう461ごう あづまばしいこうまちせん）は、東京都墨田区と足立区とを結ぶ特例都道である。都市計画道路補助119号 墨堤通り（ぼくてい�...