Footwork – zespół Formuły 1, uczestniczący w niej w pierwszej połowie lat 90. Prezydent japońskiej firmy logistycznej Footwork Express Co, Ltd., Wataru Ohashi, w 1990 roku zaczął intensywnie inwestować w zespół Arrows. Umowa obejmowała między innymi wystawienie logo Footworka w widocznym miejscu. W 1991 roku zespół został oficjalnie przemianowany na Footwork i nawiązał umowę z Porsche, od którego miał otrzymywać silniki. Wyniki były jednak gorsze niż oczekiwano i po sześciu wyścigach Footwork zrezygnował z silników Porsche na rzecz jednostek Forda. Nie pozwoliło to jednak Michelemu Alboreto, Aleksowi Caffiemu czy Stefanowi Johanssonowi zdobyć jakichkolwiek punktów. Wyniki były złe i w drugiej części sezonu zespół musiał brać udział w prekwalifikacjach.
W 1992 roku zespół zmienił dostawcę silników na Mugen. Arrows zachował nazwę Footwork do momentu, gdy Ohashi wycofał swoje wsparcie finansowe przed sezonem 1996; po tamtym sezonie na powrót zmieniono nazwę na Arrows. W całym okresie istnienia zespołu Footwork kontrolę operacyjną zachowywał Jackie Oliver.
Historia
Arrows został oficjalnie przemianowany na Footwork w roku 1991. Na początku sezonu wystawiono nadwozia A11C z silnikami Porsche. Gdy Michele Alboreto i Alex Caffi nie zdołali się zakwalifikować dp Grand Prix Brazylii, doszło do zmian wśród personelu: człowiekiem odpowiedzialnym za finanse został Alan Rees, a menadżerem zespołu został John Wickham. Następnie zaprezentowano model FA12, ale został on zniszczony w wyniku wypadku na zakręcie Tamburello na torze Imola. Alboreto doznał złamania stopy, która wymagała kilku szwów, a Caffi uszkodził drugi nowy samochód w Grand Prix Monako. Następnie Caffi został ranny w wypadku drogowym i został na kilka Grand Prix zastąpiony przez Stefana Johanssona. W czerwcu zespół zdecydował, że należy zastąpić silniki Porsche przygotowywanymi przez Hart Racing Engines jednostkami Cosworth DFR. W drugiej części sezonu zespół musiał się prekwalifikować, co wielokrotnie nie powodziło się. Mimo to zdołano otworzyć w Milton Keynestunel aerodynamiczny w skali 1:2,5.
Na sezon 1992 Caffiego zastąpił Aguri Suzuki. Zapewniono sobie również silniki firmy Mugen. Zaprojektowany przez Alana Jenkinsa model FA13 był tradycyjnym, prostym samochodem. Alboreto zdołał punktować w trakcie sezonu czterokrotnie, dzięki czemu zespół zdobył 6 punktów i zajął siódme miejsce w klasyfikacji zespołów.
W sezonie 1993 w zespole nie jeździł Alboreto, a Derek Warwick. Ponadto zespół utrzymał Suzukiego i silniki Mugen. Wybudowano również nowy samochód, FA14. Był to jednak rozczarowujący dla zespołu sezon. Warwick zdobył 4 punkty, a zespół zajął dziewiąte miejsce w klasyfikacji zespołów.
Na sezon 1994 zespół stracił silniki Mugen i musiał wrócić do silników Forda. W charakterze kierowców zatrudniono Christiana Fittipaldiego i Gianniego Morbidellego. Samochód spisywał się jednak nadspodziewanie dobrze: Fittipaldi był czwarty w Grand Prix Pacyfiku i jechał na trzecim miejscu w Grand Prix Monako do momentu, gdy zepsuła mu się skrzynia biegów. Kolejne punkty zespół zdobył w Grand Prix Niemiec, które kierowcy Footworka ukończyli na miejscach 4–5. Z powodu dyskwalifikacji Michaela Schumachera po Grand Prix Belgii szóste miejsce zajął w tym wyścigu Morbidelli, "rekompensując" dyskwalifikację Fittipaldiego, któremu odebrano szóste miejsce w Grand Prix Kanady. Footwork z dziewięcioma punktami zajął więc 9. miejsce w klasyfikacji konstruktorów. Pod koniec roku Fittipaldi wycofał się z Formuły 1. Z zespołu odszedł również Wickham.
Sytuacja zespołu coraz bardziej się pogarszała. W tym celu zatrudniono japońskiego pay-drivera, Takiego Inoue. Silniki dostarczała firma Hart. W połowie sezonu było tak mało pieniędzy, że Morbidelli musiał zostać zastąpiony przez kolejnego pay-drivera, Maksa Papisa. Morbidelli wrócił na trzy ostatnie wyścigi i zajął trzecie miejsce w Grand Prix Australii. Ten rezultat oraz szóste miejsce w Grand Prix Kanady spowodowały, że Footwork zajął ósmą pozycję w klasyfikacji generalnej. Pod koniec roku Oliver i Rees przy wsparciu Schwabische Finanz & Unternehmensberatung AG wykupili udziały od Ohashiego.
W marcu 1996 roku Tom Walkinshaw wykupił od Reesa udziały w zespole. 40% udziałów w zespole należało zatem do Walkinshawa, 11% do Petera Darnbrougha, a 49% – do Olivera. W trakcie sezonu nazwa zespołu została zmieniona na TWRArrows. Kierowcami zostali Jos Verstappen i Ricardo Rosset. Vestappen zdobył dla Footworka ostatni punkt, co miało miejsce w Grand Prix Argentyny.
