Ten artykuł dotyczy konstruktora wyścigowego. Zobacz też: Derrington Francis, samochód zbudowany przez tego konstruktora.

Derrington-Francis, pełna nazwa Derrington-Francis Racing Team – dawny brytyjski konstruktor i zespół Formuły 1 założony w 1964 roku przez Vika Derringtona i Alfa Francisa, który był dodatkowo projektantem. Szefem zespołu był Stirling Moss. Derrington-Francis wziął udział w jednym wyścigu – Grand Prix Włoch w sezonie 1964. Jego kierowcą był Mário de Araújo Cabral (nie ukończył wyścigu z powodu defektu zapłonu na 25 okrążeniu). Były plany, by Cabral brał udział w dalszej części sezonu, ale nie doszło to do skutku z powodu uszkodzenia nadwozia bolidu przez Dana Gurneya podczas prywatnych testów. Nigdy potem zespół Derrington-Francis Racing Team nie uczestniczył w wyścigach Formuły 1.

Zespół został utworzony w 1964 roku przez Vika Derringtona (producenta i dostawcę części samochodowych^[1]) i Alfa Francisa (głównego mechanika Stirlinga Mossa^[1])^[2], a jego baza została ulokowana w Sasso Marconi w Bolonii we Włoszech^[3]. Projektantem został Alf Francis, szefem – Stirling Moss^[4].

Francis i Derrington po rozpadzie ATS^[5] uzyskali pojazd z poprzedniego sezonu, ATS 100^[2], który powstał na bazie Ferrari 156^[5]. W 1964 przerobili go, skrócili rozstaw osi, stworzyli całkowicie nowe nadwozie^[6][2] z aluminium, podwozie skrócili o sześć cali, zamontowali oryginalny silnik A.T.S. 1.5 V8, sześciobiegową skrzynię biegów Colotti Francis^[1][6], wyposażony został w opony Goodyear^[7]. Nazwa samochodu została zmieniona na Derrington Francis^[8]. Derrington Francis był uznawany za oryginalny ATS 100, w późniejszym czasie Mike Lawrence uznał go za inny bolid i stwierdził, że będzie go nazywać Derrington-Francis ATS, ponieważ w stosunku do ATS 100 mało się różnił, można go więc uznać za ten sam bolid^[1].

Bolid był testowany na Autodromo Nazionale di Monza przed wyścigiem o Grand Prix Włoch^[9].

Portugalczyk Mário de Araújo Cabral do pierwszego wyścigu zespołu został zgłoszony z numerem 50^[10]. Kwalifikacje do wyścigu Grand Prix Włoch wygrał John Surtees z Ferrari. Cabral stracił do Surteesa ponad sześć sekund, mimo to zdołał zakwalifikować się do wyścigu na 19 pozycji^[11]. Cabral po zaciętej walce (przez 20 okrążeń) z Peterem Revsonem i Maurice Trintignantem^[1] nie ukończył wyścigu, wycofując się z niego na 25 okrążeniu po zatrzymaniu pracy silnika z powodu problemów z zapłonem^[12][1].

Gdy w ciągu sezonu podczas prywatnych testów pojazdu Dan Gurney uszkodził nadwozie, zespół już nigdy nie wziął udziału w wyścigu^[3].

Bolid Derrington Francis wziął udział w 2006 roku podczas Goodwood Revival w Anglii wyścigu samochodów Formuły 1 z lat 60. XX w.^[6], we wrześniu 2007 roku ponownie brał udział w tym wyścigu^[13]. W 2010 roku bolid zaprezentowano podczas Grand Prix de l'Age d'Or 2010^[14].

Sezon	Konstruktor	Silnik	Kierowcy	Wyniki w poszczególnych eliminacjach										Wyniki kierowców		Wyniki konstruktora
				MON	HOL	BEL	FRA	GBR	DEU	AUT	ITA	USA	MEX	Punkty	Pozycja	Punkty	Pozycja
1964 [15]	Derrington-Francis	ATS	Mário de Araújo Cabral	-	-	-	-	-	-	-	NU	-	-	0	NS	0	NS