Vel's Parnelli Jones Racing (nazwa czasem skracana do VPJ lub Parnelli) – były amerykański zespół i konstruktor wyścigowy.
Historia
Zespół został założony w 1969 roku w wyniku porozumienia kierowcy wyścigowego Parnellego Jonesa oraz biznesmena Vela Mileticha.
Parnelli początkowo skupił się wyłącznie na wyścigach rozgrywanych w Stanach Zjednoczonych. Pierwszy sukces przyszedł szybko: Al Unser wygrał Indianapolis 500 w 1970 i 1971 roku, prowadząc Lolę w barwach zespołu VPJ. Ponadto w 1971 roku wygrał USAC National Championship.
Parnelli zatrudnił byłego projektanta Lotusa, Maurice'a Philippe'a, oraz kierowcę Mario Andrettiego, decydując się ze wsparciem Firestone na starty w Formule 1 od sezonu 1974. W 1974 roku Parnelli wziął udział tylko w 2 Grand Prix, ale w 1975 roku wziął udział w 12 Grand Prix. Samochód Parnelli VPJ4 był podobny do innego projektu Philippe'a, Lotusa 72. Model ten pojawił się także pod koniec 1974 i w 1975 roku w niektórych wyścigach w Ameryce Północnej. Wycofanie Firestone ze sportów motorowoch pod koniec 1974 roku oznaczało jednak, że VPJ stracił głównego partnera finansowego. Jones nie był w stanie znaleźć innego głównego sponsora i zespół wystartował tylko w trzech Grand Prix sezonu 1976. Andretti dowiedział się o przyszłości zespołu od dziennikarza Chrisa Economakiego podczas Grand Prix USA Zachód. Po Grand Prix tym nastąpiło spięcie między Andrettim i Jonesem i Andretti wrócił do Lotusa, a zespół wycofał się z Formuły 1. W sumie Parnelli zdobył w 16 Grand Prix 6 punktów.
Równolegle z uczestnictwem w Formule 1 VPJ rozwijał pod kierunkiem Larry'ego Sluttera "Chickiego" Hirashimy turbodoładowany silnik Cosworth DFV V8. Samochód z tym silnikiem zadebiutował w 1975 roku. Projekt został następnie przejęty przez Coswortha i przekształcił się w Coswortha DFX.
Legenda oznaczeń w tabelach wyników
Wyświetl szablon na nowej stronie
|
| Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
| Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
| Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
| Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
| Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
| Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
| Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
| Nie prekwalifikował się (NPK)
|
| Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
| Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
| Wykluczony (WYK/EX)
|
| Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
| Kontuzjowany (K/INJ)
|
| Wyścig odwołany (OD/C)
|
| Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
| Nie przybył (NP/DNA)
|
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
| Nie został zgłoszony (–)
|
| Pogrubienie
|
Start z pole position
|
| Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
| †
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
| *
|
Sezon w trakcie
|
| 1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
| Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Bibliografia
- P. Lyons. Keeping up with the Jones. „Motor Sport”, s. 52-59, styczeń 2007. Londyn: Motor Sport Ltd. ISSN 0027-2019.
- Parnelli. chicanef1.com. [dostęp 2012-01-14]. (ang.).
Linki zewnętrzne
Konstruktorzy startujący w sezonie
2024 