Takachiho „Taki” Inoue (jap. 井上隆智穂 Inoue Takachiho; ur. 5 września 1963 w Kobe) – były japoński kierowca Formuły 1.
Życiorys
Początki kariery
Inoue w 1988 brał udział w Brytyjskiej Formule Ford, po czym w 1989 r. awansował do All-Japan F3, w której jeździł aż do 1993 r. Potem przejechał jeszcze sezon w międzynarodowej Formule 3000 w 1994.
Taki Inoue wziął udział w 18 Grand Prix Formuły 1, debiutując 6 listopada 1994. Nie zdobył żadnego punktu i nigdy nie ukończył wyścigu nie będąc zdublowanym[1], kiedy jeździł dla zespołu Footwork w sezonie 1995 uczestniczył w dwóch incydentach.
Pierwszy z nich miał miejsce po sesji treningowej w Grand Prix Monako. Gdy jego zgaszone auto było holowane do boksów, zostało uderzone przez samochód bezpieczeństwa, prowadzony przez Jeana Ragnottiego, co spowodowało kilkukrotne przetoczenie się bolidu w stronę barier. Mimo tego Inoue był w stanie wystartować w następnych wyścigach.
Drugi incydent miał miejsce w trakcie Grand Prix Węgier. Jego bolid zatrzymał się po 13 okrążeniach z powodu wysokiego ciśnienia oleju, czego następstwem był pożar. W trakcie gaszenia pojazdu Taki Inoue, pomagający służbom porządkowym, został potrącony przez samochód, który miał go zabrać z toru. W wyniku zderzenia kierowca złamał nogę, jednak wykurował się do następnych wyścigów.
W osiemnastu startach nie zdobyłem nawet punktu, a kwalifikacje były fatalne w moim wykonaniu. Notowałem czasy gorsze o 2-5 sekund od mojego kolegi z zespołu. W trakcie całej kariery nigdy nie wyprzedziłem nikogo na torze. Byłem zdecydowanie najgorszym kierowcą w historii Formuły 1.[1]
Taki Inoue
Przez większość sezonu jego partnerem w teamie był Gianni Morbidelli, ale szybko został zastąpiony przez Maksa Papisa, który z czasem stał się pierwszym kierowcą w teamie Footwork.
W 1996 r. Inoue prowadził rozmowy z zespołem Tyrrella, ale zamiast niego do ekipy dołączył Ukyō Katayama, mający pieniądze od Mild Seven, jego sponsora ze spółki Japan Tobacco. W styczniu tego roku zaś ogłoszono, że Taki Inoue walczył o miejsce w teamie Minardi, jednak jeden z jego sponsorów zrezygnował w ostatniej chwili i do drużyny Giancarlo Minardiego dołączył debiutujący wówczas Giancarlo Fisichella, mając wsparcie ze strony włoskiego przedstawiciela marki Marlboro.
Kiedy dla Inoue skończyły się możliwości startów w Formule 1, po kilku próbach startów w samochodach sportowych, kierowca zakończył karierę w 1999 roku. Jest menadżerem kierowców wyścigowych w Japonii.
Wyniki
Sezon
|
Zespół
|
Konstruktor
|
Zgł.
|
PKT
|
P.
|
P1
|
P2
|
P3
|
Punkt.
|
PP
|
NO
|
NS
|
DK
|
NZ
|
1994
|
MTV Simtek Ford
|
Simtek
|
1
|
-
|
-
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
12
|
0
|
0
|
1995
|
Footwork Hart
|
Footwork
|
17
|
-
|
-
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
1
|
0
|
0
|
Przypisy