Erik Guay
Erik Guay (ur. 5 sierpnia 1981 w Montrealu) – kanadyjski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Erik Guay pojawił się 30 listopada 1996 roku w Mont Tremblant, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął dziesiąte miejsce. W 1999 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, gdzie jego najlepszym wynikiem było 19. miejsce w gigancie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Verbier w 2001 roku, gdzie giganta ukończył na dziewiątej pozycji.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 grudnia 2000 roku w Val d’Isère, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko dwa lata później w tej samej miejscowości, zajmując 28. miejsce w zjeździe. Na podium po raz pierwszy stanął 29 listopada 2003 roku w Lake Louise, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił na podium Austriaka Michaela Walchhofera oraz Antoine'a Dénériaza z Francji. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, w tym 29 listopada 2008 roku w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając zjazd. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, który ukończył na dwunastej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz trzeciej w klasyfikacji zjazdu. W klasyfikacji zjazdu trzecie miejsce zajął także w sezonie 2013/2014, a w sezonie 2009/2010 zdobył Małą Kryształową Kulę a zwycięstwo w klasyfikacji supergiganta.
Największy sukces osiągnął w 2011 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył złoty medal w supergigancie. Wyprzedził tam bezpośrednio Didiera Cuche ze Szwajcarii oraz Włocha Christofa Innerhofera. Podczas rozgrywanych cztery lata później mistrzostw świata w Åre był czwarty w zjeździe. Walkę o podium przegrał tam ze Szwedem Patrikiem Järbynem o 0,02 sekundy. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując czwarte miejsce w supergigancie. Tym razem w walce o medal lepszy o 0,10 sekundy był Szwajcar Ambrosi Hoffmann. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver był między innymi piąty w zjeździe i supergigancie. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując dziesiąte miejsce w zjeździe i nie kończąc rywalizacji w supergigancie.
Jego młodszy brat, Stefan Guay, także został narciarzem.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas zawodów
|
Strata
|
Zwycięzca
|
4.
|
18 lutego
|
2006
|
Turyn
|
Supergigant
|
1:30,65
|
+0,43
|
Kjetil André Aamodt
|
5.
|
15 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Zjazd
|
1:54,31
|
+0,33
|
Didier Défago
|
5.
|
19 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Supergigant
|
1:30,34
|
+0,34
|
Aksel Lund Svindal
|
16.
|
23 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Gigant
|
2:37,83
|
+1,80
|
Carlo Janka
|
10.
|
9 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Zjazd
|
2:06,23
|
+0,81
|
Matthias Mayer
|
DSQ
|
16 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Supergigant
|
1:18,14
|
-
|
Kjetil Jansrud
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas zawodów
|
Strata
|
Zwycięzca
|
6.
|
2 lutego
|
2003
|
Sankt Moritz
|
Supergigant
|
1:38,80
|
+1,08
|
Stephan Eberharter
|
17.
|
6 lutego
|
2003
|
Sankt Moritz
|
Kombinacja
|
3:18,41
|
+5,04
|
Bode Miller
|
6
|
8 lutego
|
2003
|
Sankt Moritz
|
Zjazd
|
1:43,54
|
+1,16
|
Michael Walchhofer
|
19.
|
29 stycznia
|
2005
|
Bormio
|
Supergigant
|
1:27,55
|
+2,19
|
Bode Miller
|
DNS
|
3 lutego
|
2005
|
Bormio
|
Kombinacja
|
3:19,10
|
-
|
Benjamin Raich
|
22
|
5 lutego
|
2005
|
Bormio
|
Zjazd
|
1:56,22
|
+2,06
|
Bode Miller
|
6.
|
6 lutego
|
2007
|
Åre
|
Supergigant
|
1:14,30
|
+0,65
|
Patrick Staudacher
|
4.
|
11 lutego
|
2007
|
Åre
|
Zjazd
|
1:44,68
|
+0,99
|
Aksel Lund Svindal
|
19.
|
4 lutego
|
2009
|
Val d’Isère
|
Supergigant
|
1:19,41
|
+2,98
|
Didier Cuche
|
DNF
|
7 lutego
|
2009
|
Val d’Isère
|
Zjazd
|
2:07,01
|
-
|
John Kucera
|
DNF
|
9 lutego
|
2011
|
Ga-Pa
|
Supergigant
|
1:38,31
|
-
|
Christof Innerhofer
|
1.
|
12 lutego
|
2011
|
Ga-Pa
|
Zjazd
|
1:58,41
|
-
|
-
|
23.
|
6 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Supergigant
|
1:23,96
|
+2,34
|
Ted Ligety
|
DSQ1
|
9 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Zjazd
|
2:01,32
|
-
|
Aksel Lund Svindal
|
1.
|
9 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Supergigant
|
1:25,38
|
-
|
-
|
2.
|
12 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Zjazd
|
1:38,91
|
+0,12
|
Beat Feuz
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
48.
|
10 marca
|
1999
|
Pra Loup
|
Zjazd
|
1:08,50
|
+2,47
|
Klaus Kröll
|
20.
|
11 marca
|
1999
|
Pra Loup
|
Supergigant
|
1:11,87
|
+1,66
|
Manfred Gstatter
|
19.
|
13 marca
|
1999
|
Pra Loup
|
Gigant
|
1:48,10
|
+2,56
|
Christoph Alster
|
DNF1
|
14 marca
|
1999
|
Pra Loup
|
Slalom
|
1:34,96
|
-
|
Massimiliano Blardone
|
33.
|
21 lutego
|
2000
|
Québec
|
Zjazd
|
1:10,77
|
+2,61
|
Thomas Graggaber
|
16.
|
22 lutego
|
2000
|
Québec
|
Supergigant
|
1:15,69
|
+1,84
|
Klaus Kröll
|
DNS2
|
26 lutego
|
2000
|
Québec
|
Gigant
|
1:52,09
|
-
|
Georg Streitberger
|
22.
|
5 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Zjazd
|
1:30,23
|
+2,87
|
Thomas Graggaber
|
14.
|
6 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Supergigant
|
1:28,17
|
+2,86
|
Christoph Kornberger
|
9.
|
8 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Gigant
|
2:08,79
|
+0,75
|
Hannes Reiter
|
DNF1
|
9 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Slalom
|
1:25,72
|
-
|
Stefan Kogler
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach
- Ga-Pa – 24 lutego 2007 (zjazd)
- Kvitfjell – 7 marca 2010 (supergigant)
- Ga-Pa – 11 marca 2010 (supergigant)
- Val Gardena – 21 grudnia 2013 (zjazd)
- Kvitfjell – 1 marca 2014 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Lake Louise – 29 listopada 2003 (zjazd) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 1 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
- Val Gardena – 17 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 20 stycznia 2007 (zjazd) – 2. miejsce
- Ga-Pa – 23 lutego 2007 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 10 marca 2007 (zjazd) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 15 marca 2007 (supergigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 5 grudnia 2008 (zjazd) – 3. miejsce
- Ga-Pa – 10 marca 2010 (zjazd) – 3. miejsce[1]
- Val Gardena – 17 grudnia 2010 (supergigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 11 marca 2011 (zjazd) – 2. miejsce
- Ga-Pa – 28 stycznia 2012 (zjazd) – 2. miejsce
- Chamonix – 4 lutego 2012 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 15 grudnia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 26 stycznia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Sankt Moritz – 16 marca 2016 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 26 lutego 2017 (supergigant) – 3. miejsce
- W sumie (5 zwycięstw, 8 drugich i 12 trzecich miejsc)
Bibliografia
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|