Hannes Trinkl (ur. 1 lutego 1968 w Steyr) – austriacki narciarz alpejski, mistrz świata i brązowy medalista olimpijski.
Kariera
Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata Hannes Trinkl wywalczył 7 grudnia 1991 roku w Val d’Isère, zajmując 25. miejsce w biegu zjazdowym. Na podium po raz pierwszy stanął 15 marca 1993 roku w Sierra Nevada, zajmując w zjeździe trzecie miejsce. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak Armin Assinger i Daniel Mahrer ze Szwajcarii. Dziewięć miesięcy później, 22 grudnia 1993 roku w Lech odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach tego cyklu, wygrywając supergiganta. Łącznie Trinkl w ciągu całej kariery 25 razy stawał na podium, odnosząc przy tym jeszcze pięć zwycięstw, wszystkie w zjeździe: 29 grudnia 1993 roku w Bormio, 4 marca 1994 roku w Aspen, 4 grudnia 1999 roku w Lake Louise, 15 marca 2000 roku w Bormio i 2 marca 2002 roku w Kvitfjell. Najlepsze wyniki Austriak osiągał w sezonie 1993/1994, który ukończył na piątym miejscu w klasyfikacji generalnej i drugim w klasyfikacji zjazdu. Wśród zjazdowców lepszy okazał się tylko reprezentant Luksemburga Marc Girardelli, a trzeci był kolejny Austriak, Patrick Ortlieb. Trinkl był też czwarty w klasyfikacji zjazdu w sezonach 2000/2001 i 2001/2002 oraz piąty w sezonach 2001/2002 i 2002/2003.
W 1993 roku wystartował na mistrzostwach świata w Morioce, zajmując dwunaste miejsce w zjeździe. Rok później w tej samej konkurencji zajął szóste miejsce podczas igrzysk olimpijskich w Lillehammer, a na mistrzostwach świata w Sierra Nevada w 1996 roku był dziewiąty. Pierwszy medal zdobył na igrzyskach olimpijskich w nagano, gdzie w swej koronnej konkurencji zajął trzecie miejsce. W zawodach tych lepsi okazali się jedynie Francuz Jean-Luc Crétier oraz Lasse Kjus z Norwegii. Największy sukces osiągnął jednak na mistrzostwach świata w St. Anton w 2001 roku, gdzie w zjeździe sięgnął po zwycięstwo. Wyprzedził tam bezpośrednio rodaka, Hermanna Maiera i Niemca Floriana Eckerta. Brał także udział w rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Sankt Moritz, jednak zajął dopiero 31. miejsce.
W lipcu 2004 roku ogłosił zakończenie kariery sportowej. W 1998 roku otrzymał Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[1].
Po zakończeniu kariery był między innymi wiceprezydentem Austriackiej Federacji Narciarskiej. Od 2014 roku jest dyrektorem zawodów Pucharu Świata w konkurencjach szybkościowych. Trasa narciarska w Hinterstoder została nazwana jego imieniem - Hannes-Trinkl-Weltcupstrecke.
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach
- Lech – 22 grudnia 1993 (supergigant)
- Bormio – 29 grudnia 1993 (zjazd)
- Aspen – 4 marca 1994 (zjazd)
- Lake Louise – 4 grudnia 1999 (zjazd)
- Bormio – 15 marca 2000 (zjazd)
- Kvitfjell – 2 marca 2002 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium
- Sierra Nevada – 15 marca 1993 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 20 marca 1993 (zjazd) – 3. miejsce
- Chamonix – 29 stycznia 1994 (zjazd) – 3. miejsce
- Whistler – 12 marca 1994 (zjazd) – 2. miejsce
- Vail – 16 marca 1994 (zjazd) – 2. miejsce
- Wengen – 20 stycznia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 9 grudnia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
- Vail – 12 marca 1997 (zjazd) – 3. miejsce
- Wengen – 16 stycznia 1999 (zjazd) – 2. miejsce
- Chamonix – 8 stycznia 2000 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 29 stycznia 2000 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 20 stycznia 2001 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 4 marca 2001 (supergigant) – 2. miejsce
- Wengen – 12 stycznia 2001 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 19 stycznia 2002 (zjazd) – 3. miejsce
- Altenmarkt-Zauchensee – 6 marca 2002 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 30 listopada 2002 (zjazd) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 8 grudnia 2002 (supergigant) – 3. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2002 (zjazd) – 3. miejsce
Przypisy
Bibliografia