James Couttet

Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1921 Chamonix
Data i miejsce śmierci	13 listopada 1997 Chamonix
Klub	SC Chamonix
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie srebro Sankt Moritz 1948 narciarstwo alpejskie (slalom) brąz Sankt Moritz 1948 narciarstwo alpejskie (kombinacja) Mistrzostwa świata złoto Engelberg 1938 zjazd srebro Sankt Moritz 1948 slalom srebro Aspen 1950 zjazd brąz Sankt Moritz 1948 kombinacja brąz Aspen 1950 slalom gigant
Multimedia w Wikimedia Commons

James Édouard Couttet (ur. 18 lipca 1921 w Chamonix, zm. 13 listopada 1997 tamże) – francuski narciarz alpejski i skoczek narciarski, dwukrotny medalista olimpijski oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim.

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1938, kiedy podczas mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim w Engelbergu zwyciężył w biegu zjazdowym. Pozostałe miejsca na podium tych zawodów zajęli: Émile Allais oraz Hellmut Lantschner. Couttet wyprzedził Allaisa o dwie sekundy, a Lantschnera o ponad sześć sekund. Rok później wystąpił na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Zakopanem, zajmując 29. miejsce w konkursie skoków narciarskich^[1]. Jego karierę przerwała II wojna światowa.

Po zakończeniu wojny zdobył dwa tytuły mistrza Francji w 1946, wygrywając w zjeździe i slalomie. W 1948 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sankt Moritz, zdobywając dwa medale. W pierwszym występie, biegu zjazdowym, zajął trzynaste miejsce, tracąc do podium siedem sekund. Następnie zdobył brązowy medal w kombinacji alpejskiej, przegrywając tylko z Henrim Oreillerem i Karlem Molitorem. W zjeździe do kombinacji zajął ósme miejsce, jednak w slalomie uzyskał najlepszy wynik, co dało mu awans na podium. Couttet zdobył też srebrny medal w slalomie, rozdzielając na podium Ediego Reinaltera i Henriego Oreillera. W pierwszym przejeździe był drugi, a w drugim uzyskał czwarty wynik, w efekcie plasując się pół sekundy za Reinalterem. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w konkursie skoków narciarskich, zajmując 25. miejsce wśród 49 zawodników. W tym samym roku zdobył także tytuł mistrza kraju w zjeździe. Kolejne dwa medale wywalczył na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w narciarstwie alpejskim w Aspen. W slalomie zajął drugie miejsce, o 1,3 sekundy za Zeno Colò, a o 0,6 sekundy przed Egonem Schöpfem. Cztery dni wcześniej zdobył brązowy medal w gigancie, ulegając tylko Zeno Colò i Fernandowi Grosjeanowi.

W 1952 startował na igrzyskach olimpijskich w Oslo, najlepszy wynik osiągając w slalomie, który ukończył na szóstej pozycji. Ponadto w zjeździe był jedenasty, a rywalizację w gigancie zakończył na czternastej pozycji. Brał także udział w mistrzostwach świata w narciarstwie alpejskim w Åre w 1954, gdzie zajął piąte miejsce w kombinacji, tracąc do podium blisko pięć punktów. Ponadto Francuz wielokrotnie wygrywał zawody Arlberg-Kandahar: zjazd w Mürren w 1939 roku, kombinację w Mürren w 1947, zjazd i kombinację w Chamonix w 1948 oraz zjazd, slalom i kombinację w Mürren w 1950. W 1955 zakończył karierę.

Po zakończeniu kariery został trenerem. Prowadził między innymi reprezentację Francji podczas igrzysk olimpijskich w Cortina d’Ampezzo. Pracował także przy projektowaniu wyciągów narciarskich.

Jego żoną była reprezentantka Francji w narciarstwie alpejskim, Lucienne Schmith.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
13.	2 lutego	1948	Sankt Moritz	Zjazd	2:55,0	+12,3	Henri Oreiller
3.	4 lutego	1948	Sankt Moritz	Kombinacja	3,27 pkt	+3,68 pkt	Henri Oreiller
2.	5 lutego	1948	Sankt Moritz	Slalom	2:10,3	+0,5	Edy Reinalter
14.	15 lutego	1952	Oslo	Gigant	2:25,0	+9,9	Stein Eriksen
11.	16 lutego	1952	Oslo	Zjazd	2:30,8	+7,9	Zeno Colò
6.	19 lutego	1952	Oslo	Slalom	2:00,0	+2,8	Othmar Schneider

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	5 marca	1938	Engelberg	Zjazd	3:17,8	-	-
35.[2]	6 marca	1938	Engelberg	Slalom	3:03,4	+1:01,5	Rudolf Rominger
12.[3]	6 marca	1938	Engelberg	Kombinacja	331 pkt	+38 pkt	Émile Allais
10.[4]	12 lutego	1939	Zakopane	Zjazd	3:26,88	+17,11	Hellmut Lantschner
22.[5]	14 lutego	1939	Zakopane	Slalom	2:01,6	+58,6	Rudolf Rominger
17.[6]	14 lutego	1939	Zakopane	Kombinacja	345,8 pkt	+76,4 pkt	Josef Jennewein
13.	2 lutego	1948	Sankt Moritz	Zjazd	2:55,0	+12,3	Henri Oreiller
3.	4 lutego	1948	Sankt Moritz	Kombinacja	3,27 pkt	+3,68 pkt	Henri Oreiller
2.	5 lutego	1948	Sankt Moritz	Slalom	2:10,3	+0,5	Edy Reinalter
3.	14 lutego	1950	Aspen	Gigant	1:54,4	+0,9	Zeno Colò
5.	16 lutego	1950	Aspen	Slalom	2:06,4	+2,6	Georges Schneider
2.	18 lutego	1950	Aspen	Zjazd	2:34,4	+1,3	Zeno Colò
14.	15 lutego	1952	Oslo	Gigant	2:25,0	+9,9	Stein Eriksen
11.	16 lutego	1952	Oslo	Zjazd	2:30,8	+7,9	Zeno Colò
6.	19 lutego	1952	Oslo	Slalom	2:00,0	+2,8	Othmar Schneider
11.[7]	1 marca	1954	Åre	Slalom	2:20,06	+9,89	Stein Eriksen
8.[8]	3 marca	1954	Åre	Gigant	1:52,5	+3,9	Stein Eriksen
20.[9]	7 marca	1954	Åre	Zjazd	1:59,6	+11,5	Christian Pravda
5.[10]	7 marca	1954	Åre	Kombinacja	4,08 pkt	+12,24 pkt	Stein Eriksen

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
25.	7 lutego	1948	Sankt Moritz	Skocznia normalna indywidualnie	225,1 pkt	-3,0 pkt	Petter Hugsted

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
29.	11 lutego	1939	Zakopane	Duża normalna indywidualnie	224,7 pkt	-102,4 pkt	Sepp Bradl
25.	7 lutego	1948	Sankt Moritz	Skocznia normalna indywidualnie	225,1 pkt	-33,8 pkt	Petter Hugsted

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.).