Hannes Reichelt (ur. 5 lipca 1980 w Altenmarkt im Pongau) – austriacki narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata seniorów i juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 22 sierpnia 1995 roku w Thredbo, gdzie w zawodach FIS Race zajął 37. miejsce w gigancie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, zdobywając brązowe medale w supergigancie i kombinacji. Był tam też piąty w slalomie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 grudnia 2001 roku w Val d’Isère, gdzie nie ukończyła supergiganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 20 grudnia 2002 roku w Val Gardena, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił Didiera Défago ze Szwajcarii i Marco Büchela z Liechtensteinu. Blisko trzy lata później, 1 grudnia 2005 roku w Beaver Creek odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając supergiganta i wyprzedzając Kanadyjczyka Erika Guaya i swego rodaka, Matthiasa Lanzingera. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2011/2012, kiedy zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2007/2008 wywalczył Małą Kryształową Kulę, a w sezonach 2013/2014 i 2014/2015 zajmował drugie miejsce w klasyfikacji zjazdu.
Na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek w 2015 roku wywalczył złoty medal w supergigancie, wyprzedzając Kanadyjczyka Dustina Cooka i Francuza Adriena Théaux. Na rozgrywanych cztery lata wcześniej mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w tej samej konkurencji zajął drugie miejsce, rozdzielając Włocha Christofa Innerhofera i Ivicę Kostelicia z Chorwacji. Był też czwarty w supergigancie podczas mistrzostw świata w Schladming, przegrywając walkę o podium z Akselem Lundem Svindalem z Norwegii o 0,33 sekundy. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując dziesiąte miejsce w supergigancie.
W marcu 2021 r. ogłosił zakończenie kariery[1].
Osiągnięcia
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| DNF1
|
2 lutego
|
2003
|
 Sankt Moritz
|
Supergigant
|
1:38,80
|
-
|
 Stephan Eberharter
|
| DNF1
|
14 lutego
|
2007
|
 Åre
|
Gigant
|
2:19,64
|
-
|
 Aksel Lund Svindal
|
| 30.
|
13 lutego
|
2009
|
 Val d’Isère
|
Gigant
|
2:18,82
|
-
|
Carlo Janka
|
2.
|
9 lutego
|
2011
|
 Ga-Pa
|
Supergigant
|
1:38,31
|
+0,60
|
 Christof Innerhofer
|
| 16.
|
12 lutego
|
2011
|
Ga-Pa
|
Zjazd
|
1:58,41
|
+2,58
|
 Erik Guay
|
| 4.
|
6 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Supergigant
|
1:23,96
|
+0,55
|
 Ted Ligety
|
| DNF1
|
9 lutego
|
2013
|
Schladming
|
Zjazd
|
2:01,32
|
-
|
Aksel Lund Svindal
|
1.
|
5 lutego
|
2015
|
Beaver Creek
|
Supergigant
|
1:15,68
|
-
|
-
|
| 13.
|
7 lutego
|
2015
|
Beaver Creek
|
Zjazd
|
1:43,18
|
+0,94
|
Patrick Küng
|
| 10.
|
9 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Supergigant
|
1:25,38
|
+1,09
|
Erik Guay
|
| 17.
|
12 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Zjazd
|
1:38,91
|
+1,08
|
Beat Feuz
|
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 11.
|
21 lutego
|
2000
|
Québec
|
Zjazd
|
1:10,77
|
+1,29
|
Thomas Graggaber
|
3.
|
22 lutego
|
2000
|
Québec
|
Supergigant
|
1:15,69
|
+0,82
|
Klaus Kröll
|
| 5.
|
25 lutego
|
2000
|
Québec
|
Slalom
|
1:52,95
|
+0,89
|
Daniel Défago
|
| 15.
|
26 lutego
|
2000
|
Québec
|
Gigant
|
1:52,09
|
+1,52
|
Georg Streitberger
|
| 3.
|
26 lutego
|
2000
|
Québec
|
Kombinacja
|
31,36 pkt
|
+7,70 pkt
|
Matthias Lanzinger
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach
- Beaver Creek – 1 grudnia 2005 (supergigant)
- Beaver Creek – 3 grudnia 2007 (supergigant)
- Whistler – 23 lutego 2008 (gigant)
- Bormio – 13 marca 2008 (supergigant)
- Hinterstoder – 5 lutego 2011 (supergigant)
- Bormio – 29 grudnia 2012 (zjazd)
- Kitzbühel – 25 stycznia 2014 (zjazd)
- Beaver Creek – 6 grudnia 2014 (supergigant)
- Wengen – 18 stycznia 2015 (zjazd)
- Garmisch-Partenkirchen – 28 lutego 2015 (zjazd)
- Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 2017 (zjazd)
- Aspen – 16 marca 2017 (supergigant)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Val Gardena – 20 grudnia 2002 (supergigant) – 2. miejsce
- Lillehammer – 13 marca 2003 (supergigant) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 20 stycznia 2006 (supergigant) – 3. miejsce
- Adelboden – 5 stycznia 2008 (gigant) – 3. miejsce
- Whistler – 21 lutego 2008 (supergigant) – 2. miejsce
- Alta Badia – 21 grudnia 2008 (gigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 7 marca 2010 (supergigant) – 2. miejsce
- Lake Louise – 26 listopada 2011 (zjazd) – 3. miejsce
- Alta Badia – 18 grudnia 2011 (gigant) – 2.miejsce
- Wengen – 14 stycznia 2012 (zjazd) – 2.miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
- Crans-Montana – 26 lutego 2012 (gigant) – 3. miejsce
- Schladming – 14 marca 2012 (zjazd) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 1 grudnia 2012 (supergigant) – 3. miejsce
- Wengen – 19 stycznia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 26 stycznia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 6 grudnia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 7 grudnia 2013 (supergigant) – 3. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
- Wengen – 18 stycznia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
- Val Gardena – 20 grudnia 2014 (supergigant) – 3. miejsce
- Saalbach – 21 lutego 2015 (zjazd) – 3. miejsce
- Santa Caterina – 29 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
- Wengen – 16 stycznia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 22 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- Santa Caterina – 27 grudnia 2016 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 26 lutego 2017 (supergigant) – 2. miejsce
- Lake Louise – 26 listopada 2017 (supergigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 1 grudnia 2017 (supergigant) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 20 stycznia 2018 (zjazd) – 3. miejsce
- W sumie (12 zwycięstw, 12 drugich i 18 trzecich miejsc).
Przypisy
Bibliografia
