Antoine Dénériaz (ur. 6 marca 1976 w Bonneville) – francuski narciarz alpejczyk, mistrz olimpijski.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Antoine Dénériaz pojawił się w 1994 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Lake Placid. Zajął tam 31. miejsce w zjeździe i 45. miejsce w supergigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Voss jego najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w biegu zjazdowym. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 15 grudnia 1996 roku w Val d’Isère, zajmując 34. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 12 grudnia 1998 roku w tej samej miejscowości był czwarty w zjeździe. Na podium stanął jednak dopiero 21 grudnia 2002 roku w Val Gardena, gdzie wygrał w zjeździe. W kolejnych latach jeszcze pięciokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym dwa kolejne zwycięstwa w zjeździe: 12 marca 2003 roku w Lillehammer i 20 grudnia 2003 roku w Val Gardena. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata najwyżej uplasował się w sezonie 2003/2004, kiedy zdobył 370 punktów i zajął 20. miejsce. W tym samym sezonie był też siódmy w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 2002/2003 w klasyfikacji zjazdu zajął szóste miejsce.
W 1999 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Vail, gdzie w swojej koronnej konkurencji zajął 21. miejsce. Nie znalazł się w kadrze Francji na rozgrywane dwa lata później mistrzostwa świata w Sankt Anton, wziął jednak udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku. Francuz był tam dwunasty w zjeździe, a rywalizację w kombinacji alpejskiej ukończył na 21. pozycji. Bez medalu wrócił również z mistrzostw świata w Sankt Moritz, gdzie w zjeździe był ósmy, ex aequo z Austriakiem Hermannem Maierem. Na początku stycznia 2005 roku, podczas zawodów Pucharu Świata w Chamonix Dénériaz wypadł z trasy i zerwał więzadło krzyżowe przednie w lewym kolanie[1]. Kontuzja ta wykluczyła go ze startu na rozgrywanych w lutym tego roku mistrzostwach świata w Bormio. Zdołał jednak wrócić do pełni sił i wystartować na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie zdobył złoty medal w zjeździe. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio Michaela Walchhofera z Austrii i Bruno Kernena ze Szwajcarii. Na tych samych igrzyskach był też jedenasty w supergigancie. Brał także udział w mistrzostwach świata w Åre w 2007 roku, zajmując 33. miejsce w zjeździe i 29. miejsce w supergigancie. W 2007 roku zakończył karierę[2].
Jego żoną jest reprezentantka Nowej Zelandii w narciarstwie alpejskim, Claudia Riegler.
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach
Val Ghërdina – 21 grudnia 2002 (zjazd)
Kvitfjell – 12 marca 2003 (zjazd)- Val Ghërdina – 20 grudnia 2003 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium
Lake Louise – 29 listopada 2003 (zjazd) – 3. miejsce- Kvitfjell – 6 marca 2004 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 27 listopada 2004 (zjazd) – 2. miejsce
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
