W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 10 marca 2000 roku w Sestriere, gdzie nie ukończyła slalomu. Pierwsze punkty wywalczyła 12 grudnia 2002 roku w Val d’Isère, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Niecały miesiąc później, 5 stycznia 2003 roku w Bormio, po raz pierwszy stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując drugie miejsce w slalomie. W zawodach tych rozdzieliła na podium ChorwatkęJanicę Kostelić i Anję Pärson. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie plasowała się w najlepszej trójce, odnosząc przy tym siedem zwycięstw: 12 stycznia w Mariborze i 15 marca 2008 roku w Bormio była najlepsza w gigancie, 6 grudnia 2009 roku w Lake Louise zwyciężyła w supergigancie, 7 stycznia 2012 roku w Bad Kleinkirchheim i 11 stycznia 2014 roku w Altenmarkt triumfowała w zjeździe, a 23 stycznia 2014 roku w Cortina d'Ampezzo i 21 grudnia 2014 roku w Val d’Isère ponownie była najlepsza w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągała w sezonach 2007/2008 i 2010/2011, kiedy zajmowała czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2007/2008 była druga w klasyfikacji giganta, w sezonach 2007/2008 i 2009/2010 zajmowała drugie miejsce w klasyfikacji supergiganta, a w sezonie 2011/2012 była trzecia w klasyfikacji zjazdu.
Na początku 2003 roku została powołana do reprezentacji na mistrzostwa świata w Sankt Moritz, ale nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu i nie została sklasyfikowana. W 2009 roku wywalczyła brązowy medal w superkombinacji podczas mistrzostw świata w Val d’Isère, plasując się za swą rodaczką Kathrin Zettel oraz Larą Gut ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w zjeździe, przegrywając walkę o podium o 0,36 sekundy z WłoszkąNadią Fanchini. Największe sukcesy osiągnęła podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zwyciężyła w supergigancie i zjeździe. Görgl prowadziła także po zjeździe do superkombinacji, jednak w slalomie uzyskała dopiero piętnasty wynik i całe zawody ukończyła na piątej pozycji. W 2006 roku wystartowała w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Turynie, jednak nie ukończyła rywalizacji. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Vancouver wystartowała we wszystkich konkurencjach, zdobywając dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce w zjeździe, w którym szybsze były tylko dwie reprezentantki USA: Lindsey Vonn oraz Julia Mancuso. Parę dni później wystartowała w gigancie, w którym po pierwszym przejeździe znajdowała się na prowadzeniu, z przewagą 0,02 sekundy nad FrancuzkąTaïną Barioz. W drugim przejeździe Austriaczka osiągnęła piętnasty wynik, co dało jej jednak trzeci łączny czas. Ostatecznie zajęła trzecie miejsce, o 0,14 sekundy za Niemką Viktorią Rebensburg i 0,10 sekundy za Tiną Maze ze Słowenii. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, jednak w żadnym ze startów nie znalazła się w czołowej dziesiątce. Najlepszy wynik osiągnęła w gigancie, który ukończyła na jedenastej pozycji.
