Corinne Suter

Data i miejsce urodzenia	28 września 1994 Schwyz
Klub	Skiclub Schwyz
Debiut w PŚ	26.11 2011, Aspen (DNF1 - gigant)
Pierwsze punkty w PŚ	5.12 2014, Lake Louise (30. miejsce – zjazd)
Pierwsze podium w PŚ	23.02 2019, Crans-Montana (3. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria Igrzyska olimpijskie złoto Pekin 2022 Zjazd Mistrzostwa świata złoto Cortina 2021 Zjazd srebro Åre 2019 Zjazd srebro Cortina 2021 Supergigant brąz Åre 2019 Supergigant brąz Courchevel/Méribel 2023 Zjazd Mistrzostwa świata juniorów złoto Jasná 2014 Zjazd złoto Jasná 2014 Supergigant srebro Québec 2013 Supergigant srebro Jasná 2014 Drużynowo brąz Roccaraso 2012 Kombinacja Puchar Świata (Zjazd) Mała Kryształowa Kula 2019/2020 2. miejsce 2020/2021 2. miejsce 2021/2022 3. miejsce 2022/2023 Puchar Świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 2019/2020 3. miejsce 2020/2021
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Corinne Suter (ur. 28 września 1994 w Schwyz) – szwajcarska narciarka alpejska, mistrzyni olimpijska, pięciokrotna medalistka mistrzostw świata seniorek i juniorek.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Corinne Suter pojawiła się 17 listopada 2009 roku w Zinal, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu slalomu. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, gdzie jej najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w supergigancie. Już rok później wywalczyła brązowy medal w kombinacji, podczas mistrzostw świata juniorów w Roccaraso. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie Norweżki: Ragnhild Mowinckel oraz Annie Winquist. Podczas rozgrywanych w 2013 roku mistrzostw świata juniorów w Québecu zdobyła srebrny medal w supergigancie. Rozdzieliła tam na podium Austriaczki: Stephanie Venier i Rosinę Schneeberger. Największe sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnęła jednak na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej w 2014 roku, gdzie zwyciężyła w zjeździe i supergigancie, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobyła srebrny medal w zawodach drużynowych.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 26 listopada 2011 roku w Aspen, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu w gigancie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 5 grudnia 2014 roku w Lake Louise, zajmując 30. miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 23 lutego 2019 roku w Crans Montana, gdzie rywalizację w zjeździe ukończyła na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją jedynie Włoszka Sofia Goggia i Austriaczka Nicole Schmidhofer. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2019/2020, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej oraz zwyciężyła w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. W sezonie 2020/2021 była druga w klasyfikacji zjazdu i trzecia w supergigancie. W klasyfikacji zjazdu była też druga w sezonie 2021/2022 i trzecia w sezonie 2022/2023.

W 2017 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zajmując dwunaste miejsce w supergigancie i osiemnaste w zjeździe. Wystartowała na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczang. Zajęła tam 17. miejsce w supergigancie i 6. lokatę w zjeździe. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Åre zdobyła srebrny medal w zjeździe, gdzie lepsza była tylko Ilka Štuhec ze Słowenii. Ponadto zajęła trzecie miejsce w supergigancie, plasując się za Mikaelą Shiffrin z USA i Sofią Goggią. Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku zdobyła złoty medal w zjeździe, wyprzedzając Goggię i jej rodaczkę, Nadię Delago. Ponadto na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel była trzecia w tej samej konkurencji. Tym razem lepsze były kolejna Szwajcarka - Jasmine Flury i Austriaczka Nina Ortlieb.

Nie jest spokrewniona z innymi szwajcarskimi alpejkami: Jasminą i Fabienne Suter^[1].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas	Strata	Zwyciężczyni
17.	17 lutego	2018	Pjongczang	Supergigant	1:22,24	+1,13	Ester Ledecká
6.	21 lutego	2018	Pjongczang	Zjazd	1:40,29	+1,07	Sofia Goggia
13.	11 lutego	2022	Pekin	Supergigant	1:13,51	+0,98	Lara Gut-Behrami
1.	15 lutego	2022	Pekin	Zjazd	1:31,87	-	-

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
12.	7 lutego	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:32,34	+1,10	Nicole Schmidhofer
18.	12 lutego	2017	Sankt Moritz	Zjazd	1:32,85	+1,80	Ilka Štuhec
3.	5 lutego	2019	Åre	Supergigant	1:04,89	+0,05	Mikaela Shiffrin
DNS2	8 lutego	2019	Åre	Superkombinacja	2:02,13	-	Wendy Holdener
2.	10 lutego	2019	Åre	Zjazd	1:01,74	+0,25	Ilka Štuhec
2.	11 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:25,51	+0,34	Lara Gut-Behrami
1.	13 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:34,27	-	-
18.	18 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Gigant	2:30,66	+4,14	Lara Gut-Behrami
20.	8 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Supergigant	1:28,06	+1,56	Marta Bassino
3.	11 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Zjazd	1:28,03	+0,12	Jasmine Flury

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
20.	1 lutego	2011	Crans-Montana	Zjazd	1:32,11	+2,43	Lotte Smiseth Sejersted
DNF1	3 lutego	2011	Crans-Montana	Slalom	1:40,32	-	Jessica Depauli
9.	5 lutego	2011	Crans-Montana	Supergigant	1:28,23	+1,09	Elena Curtoni
12.	1 marca	2012	Roccaraso	Slalom	1:42,69	+3,97	Stephanie Brunner
7.	3 marca	2012	Roccaraso	Gigant	2:45,02	+1,16	Ragnhild Mowinckel
4.	5 marca	2012	Roccaraso	Supergigant	1:06,99	+0,05	Annie Winquist
3.	8 marca	2012	Roccaraso	Kombinacja	11,66 pkt	+19,37 pkt	Ragnhild Mowinckel
21.	21 lutego	2013	Québec	Slalom	1:52,10	+7,59	Magdalena Fjällström
DNF2	22 lutego	2013	Québec	Gigant	2:22,23	-	Lisa-Maria Zeller
2.	24 lutego	2013	Québec	Supergigant	1:00,89	+0,80	Stephanie Venier
15.	26 lutego	2013	Québec	Zjazd	1:11,18	+1,08	Jennifer Piot
12.	27 lutego	2014	Jasná	Gigant	1:52,86	+3,15	Marta Bassino
2.	2 marca	2014	Jasná	Drużynowo	?	?	Szwecja
1.	3 marca	2014	Jasná	Supergigant	1:14,71	-	-
15.	3 marca	2014	Jasná	Superkombinacja	2:11,34	+2,54	Elisabeth Kappauer
1.	5 marca	2014	Jasná	Zjazd	1:24,19	-	-

• sezon 2014/2015: 117.
• sezon 2015/2016: 29.
• sezon 2016/2017: 33.
• sezon 2017/2018: 34.
• sezon 2018/2019: 18.
• sezon 2019/2020: 4.
• sezon 2020/2021: 8.
• sezon 2021/2022: 9.
• sezon 2022/2023: 12.

1. Crans-Montana – 23 lutego 2019 (zjazd) – 3. miejsce
2. Soldeu – 13 marca 2019 (zjazd) – 3. miejsce
3. Lake Louise – 6 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
4. Lake Louise – 8 grudnia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
5. Altenmarkt-Zauchensee – 11 stycznia 2020 (zjazd) – 1. miejsce
6. Garmisch-Partenkirchen – 9 lutego 2020 (supergigant) – 1. miejsce
7. Crans-Montana – 21 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
8. Crans-Montana – 22 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
9. La Thuile – 29 lutego 2020 (supergigant) – 3. miejsce
10. Val d’Isère – 18 grudnia 2020 (zjazd) – 1. miejsce
11. Val d’Isère – 19 grudnia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
12. Val d’Isère – 20 grudnia 2020 (supergigant) – 2. miejsce
13. Sankt Anton – 10 stycznia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
14. Val di Fassa – 26 lutego 2021 (zjazd) – 3. miejsce
15. Val di Fassa – 27 lutego 2021 (zjazd) – 2. miejsce
16. Val di Fassa – 28 lutego 2021 (supergigant) – 3. miejsce
17. Lake Louise – 4 grudnia 2021 (zjazd) – 3. miejsce
18. Zauchensee – 16 stycznia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
19. Garmisch-Partenkirchen – 29 stycznia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
20. Lake Louise – 2 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
21. Lake Louise – 3 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
22. Lake Louise – 4 grudnia 2022 (supergigant) – 1. miejsce
23. Sankt Moritz – 16 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
24. Kvitfjell – 4 marca 2023 (zjazd) – 3. miejsce

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Ski Alpine Database (ang.)