Historia miasta jest ściśle związana z wydobyciem i obróbką rud miedzi, które przyczyniły się do rozkwitu gospodarczego i kulturalnego miasta w XV–XVI wieku. Górnictwo było główną gałęzią przemysłu w Eisleben aż do połowy XX wieku. Obecnie gospodarka miasta opiera się na turystyce. Ponadto w mieście rozwinął się przemysł maszynowy, precyzyjny, chemiczny oraz odzieżowy[1].
Domy Marcina Lutra w Eisleben – narodzin przy Lutherstraße i śmierci przy Andreaskirchplatz oraz zabytki związane z pobytem Lutra w Wittenberdze zostały wpisane w 1996 na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Średnia roczna temperatura powietrza w Eisleben wynosi 8,5˚C. Całkowita roczna suma opadów to ok. 509 mm. Najcieplejszymi miesiącami są czerwiec, lipiec i sierpień (średnia temp. 16,1˚C–17,6˚C), a najchłodniejszymi grudzień, styczeń i luty (średnia temp. -0,5˚C–0,7˚C). Najobfitsze opady występują pomiędzy majem a lipcem (51–61 mm) a najmniejsze w lutym (32 mm).
Geografia społeczno-ekonomiczna
Podział administracyjny i zagospodarowanie przestrzenne
W obrębie Eisleben wyróżnia się następujące dzielnice: Neckendorf, Oberhütte oraz dawne gminy samodzielne: Helfta[2], Volkstedt[3], Rothenschirmbach[4], Wolferode[4], Unterrißdorf[4], Polleben[4], Bischofrode[5], Osterhausen[5], Schmalzerode[5].
Lucas Cranach Starszy: portret Marcina LutraPopiersie Martina Lutra przed domem jego narodzin przy LutherstraßeDom śmierci Martina Lutra przy Andreaskirchplatz
Pochodzenie nazwy miasta
W okresie wielkiej wędrówki ludów w III–V wieku plemiona Swebów: Anglowie oraz Warnowie ruszyły z terenów Holsztynu, Szlezwika i Meklembrugii na południe. Ślady tej wędrówki są widoczne w nazewnictwie miast i miejscowości na zachód od rzek Łaby i Soławy (niem. Saale), które często mają końcówkę “leben”. Pomiędzy Haldensleben a Erfurtem znajduje się ok. 100 miast i wsi posiadających taką końcówkę, która miała oznaczać dziedzictwo (niem. Erbe) lub spadek (niem. Erbgut). Przedni człon nazwy zaś miał być związany z pochodzeniem właściciela.
Średniowiecze
Pierwsza wzmianka o Eisleben pochodzi z 23 listopada 994, kiedy to późniejszy cesarz Otton III wymienia Eisleben w dokumencie jako jedną z sześciu miejscowości, która wcześniej otrzymała przywileje targowe, włącznie z prawem celnym i prawem do własnej monety[6]. Eisleben otrzymało prawa miejskie w XII w.
Rozkwit miasta
Gospodarczy i kulturowy rozkwit miasta przypada na XV–XVI w., kiedy to wydobycie i obróbka rud miedzi i srebra uczyniła miasto najprężniejszym ośrodkiem przemysłowym i handlowym w regionie Mansfeldu.
W 1483 do Eisleben przybyli rodzice Marcina Lutra, Hans Luter i Małgorzata. Wkrótce (10 listopada 1483) urodził się ich syn, Marcin, późniejszy teoretyk i inicjator reformacji. Lutrowie wyprowadzili się do Mansfeld. Marcin kształcił się w Erfurcie, a później działał w Wittenberdze. Przez cały okres swojego życia był blisko związany z hrabstwem Mansfeld (niem. Grafschaft Mansfeld), odwiedzał często klasztor św. Anny, założył szkołę i przyjeżdżał na rozmowy z powstańcami chłopskimi. Tuż przed śmiercią przyjechał do Eisleben. Zmarł w 1546 w domu swojego przyjaciela, Dr. Drachstettena, przy Andreaskirchplatz.
Czasy współczesne
Przez wieki miasto opiekowało się zabytkami związanymi z pobytem Lutra w Eisleben. W 1946 Eisleben otrzymało człon w nazwie Lutherstadt. Domy Marcina Lutra – dom narodzin przy Lutherstraße i dom śmierci przy Andreaskirchplatz oraz zabytki związane z pobytem Lutra w Wittenberdze zostały wpisane w 1996 na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Zabytki
dom narodzin Martina Lutra przy Lutherstraße (dawniej Lange Gasse)
↑Należy do Lutherstadt Eisleben od 1 stycznia 1960.
↑Należy do Lutherstadt Eisleben od 1 stycznia 2004.
↑ abcdnależy do Lutherstadt Eisleben od 1 stycznia 2006
↑ abcnależy do Lutherstadt Eisleben od 1 stycznia 2009
↑Gerlinde Schlenker (Wyd.): Protokollband zum Kolloquium anlässlich der ersten urkundlichen Erwähnung Eislebens am 23. November 994. Halle: Verlag Janos Stekovics, 1995. ISBN 3-929330-52-0. Brak numerów stron w książce
-Deutschland.png)
_workshop_-_Martin_Luther_(Uffizi).jpg)
