Conqueror
Ten artykuł od 2025-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
FV214 Conqueror – brytyjski czołg podstawowy z okresu zimnej wojny, czasami kwalifikowany jako czołg ciężki. Conqueror został zaprojektowany jako przeciwwaga dla sowieckich czołgów ciężkich z rodziny IS (IS-3, IS-4, IS-8/T-10) w tym celu został wyposażony w armatę o kalibrze 120 mm znacznie skuteczniejszą niż stosowana wówczas w czołgach Centurion Mark III 20 funtowa armata Ordnance QF. Armata czołgowa zastosowana w FV214 była amerykańskiej produkcji z pociskami rozdzielnego ładowania, to samo rozwiązanie zastosowano u następcy Conquerora, czołgu Chieftain. Ładunki miotające były przechowywane nie w workach, lecz w miedzianych łuskach. Rozwiązanie to poważnie ograniczało ilość zabieranych ładunków, a tym samym także zapas amunicji do armaty. Historia produkcjiKadłub pochodził z projektu czołgu uniwersalnego (ang. universal tank) serii FV201, który został rozpoczęty zaraz po zakończeniu prac nad czołgiem A41 Centurion. Pojazdy z serii 201 miały wykorzystywać wspólny kadłub jako nośnik różnego rodzaju uzbrojenia (artyleria samobieżna, transporter opancerzony, 3 rodzaje czołgów itd.). Na etapie projektowania, kadłub FV201 był wykorzystywany z wieżą czołgu Centurion, w ten sposób powstał czołg FV 221 Caernarvon. W latach 1956–1959 wyprodukowano 185 czołgów Conqueror, 20 w wersji Mark I i 165 w wersji Mark II. Pojazdy nigdy nie brały udziału w działaniach wojennych. Wersje_Tank.jpg)
Użytkownicy
Encyklopedie internetowe (model wozu bojowego):
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
