Chevrolet Vega - tyłChevrolet Vega po liftinguChevrolet Vega Panel Express
Koncern General Motors w drugiej połowie lat 60. XX wieku rozpoczął prace nad nowym kompaktowym modelem, który przyjął zupełnie inną koncepcję niż dotychczas oferowany najmniejszy pojazd w ofercie, Corvair. Konstrukcja przeznaczona dla marek Chevrolet i Pontiac miała stanowić odpowiedź na takie konkurencyjne konstrukcje, jak AMC Gremlin czy Ford Pinto wraz z bliźniaczym Mercury Bobcat[1].
Efektem prac konstruktorów został Chevrolet Vega, którego nazwę zaczerpięto od najjaśniejszej gwiazdy Gwiazdozbioru Lutni, Wegi[2]. Premiera samochodu odbyła się w czerwcu 1970 roku, trafiając do sprzedaży w drugiej połowie roku.
Pojazd oferowany był zarówno jako-drzwiowe coupé, jak i 3-drzwiowy fastback z łagodnie ściętym dachem oraz 3-drzwiowe kombi dostępne zarówno w wariancie osobowym, jak i dostawczym. Do napędu używano dwóch silników R4 do wyboru o pojemności 2,0 lub 2,3 litra. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 2- lub 3-biegową automatyczną bądź 3-, 4- lub 5-biegową manualną skrzynię biegów[3].
Chevrolet Vega charakteryzował się charakterystycznymi, pojedynczymi reflektorami umieszczonymi w przetłoczeniach biegnących od muskularnych błotników, a także podwójnymi tylnymi lampami nawiązującymi do większych muscle carówChevroleta[4].
Lifting
W 1975 roku Chevrolet Vega wraz z bliźniaczym Pontiakiem Astre przeszedł głęboką modernizację, która przyniosła obszerne zmiany głównie w wyglądzie pasa przedniego. Zyskał on bardziej ściętą formę z głęboko umieszczonymi reflektorami, a także nowy kształt atrapy chłodnicy w kolorze nadwozia[5].
Chevrolet Vega obecny był na rynku łącznie przez 7 lat, znikając z rynku ostatecznie w 1977 roku. Wówczas Chevrolet zdecydował się zastąpić ją nieznacznie większym, lecz podobnych wymiarów modelem Monza[6].
Sprzedaż
Kontrowersje
W momencie rynkowego debiutu Chevroleta Vegi samochód wywołał pozytywne reakcje amerykańskiej prasy motoryzacyjnej, której wyrazem było przyznanie pojazdowi prestiżowego wyróżnienia 1971 Motor Trend Car of the Year[7]. Pomimo entuzjastycznego przyjęcia, wraz z kolejnymi latami rynkowej obecności, najmniejszy pojazd Chevroleta zaczął budzić narastającą krytykę użytkowników[8]. Nabywcy punktowali rażące niedopracowanie konstrukcji i złą jakość wykonania pojazdów, która skutkowała nie tylko niskim komfortem jazdy[9], ale i w dłuższej perspektywie - wysoką awaryjnością i kłopotami z rdzą[10].
Krytyka niedopracowania konstrukcji Chevroleta niosła negatywne skutki dla reputacji samochodu w Ameryce Północnej, w efekcie prowadząc do szybkiego spadku cen egzemplarzy na rynku wtórnym[9] i utraty zaufania konsumentów nie tylko wobec samej filii Chevrolet, ale i całego koncernu General Motors[11]. Obecna przez 7 lat na rynku Vega przyniosła koncernowi duży kryzys wizerunkowy, która dziś uznawana jest za jeden z największych w historii amerykańskiej motoryzacji[10].
Vert-A-Pac
Pionowy transport Chevroletów Vega
Chevrolet Vega zyskał popularność i rozpoznawalność także dzięki nietypowej metodzie transportu, jaką producent stosował wobec tego pojazdu w ramach dostarczania fabrycznych egzemplarzy z zakładów produkcyjnych do klientów. Pojazdy przewożone były w wagonach kolejowych wertykalnie, jeden obok drugiego, maską do dołu[12]. System nazwano Vert-A-Pac[13].
Nietypowa metoda miała pozwolić Chevroletowi obniżyć koszty transportu, które w przypadku wykorzystania kolei były stosunkowo wysokie. Specjalnie ukształtowane wagony pozwalały pomieścić nawet 30 sztuk pojazdu, zamiast o połowę mniej przy tradycyjnej metodzie transportu. Chevrolet Vega został przy tym skonstruowany tak, aby płyny eksploatacyjne pozostały nienaruszone podczas pionowego umieszczenia pojazdu w wagonach[14].
Jako że wagony zbudowane do obsługi systemu Vert-A-Pac wymagały wielu specyficznych konstrukcyjnych rozwiązań, ewentualne przerobienie ich na klasyczne po zakończeniu produkcji Vegi było nieopłacalne i ostatecznie zostały one zezłomowane[15].
.jpg)
.jpg)
.jpg)