W wieku 14 lat rozpoczęła bieganie na 100 m przez płotki w MTS-ie Sopot pod okiem trenerki Ewy Kiczeli. W 1999 zmieniła konkurencję na skok o tyczce. Pierwszą wysokością, jaką udało się jej pokonać było 2,40 m. Reprezentuje klub sportowy SKLA Sopot. Jej trenerem i jednocześnie mężem (od 2006) jest Jacek Torliński.
Anna Rogowska wielokrotnie poprawiała rekord Polski w skoku o tyczce, zarówno w hali, jak i na otwartym stadionie. 12 lutego 2005 podczas halowego mityngu w Doniecku poprawiła ustanowiony przez siebie rekord Polski wynikiem 4,75 m. 6 marca 2005 podczas Halowych Mistrzostw Europy 2005 w Madrycie w Lekkoatletyce zdobyła srebrny medal, wyrównując swój własny rekord życiowy – 4,75 m. 2 czerwca 2005 podczas imprezy „Tyczka na molo” w Sopocie pobiła swój własny rekord Polski sprzed 6 dni, ustanawiając go na wysokości 4,77 m. 22 lipca 2005 podczas mityngu Super Grand Prix IAAF w Londynie ponownie poprawiła rekord Polski, pokonując poprzeczkę na wysokości 4,80 m. Następnie poprawiła rekord Polski 21 sierpnia 2005 na mityngu w Beckum, skacząc 4,82 m. Obecnie należy do niej zarówno rekord Polski na otwartym stadionie – 4,83 m – ustanowiony 26 sierpnia 2005 na mityngu Złotej Ligi w Brukseli, jak i halowy rekord Polski – 4,85 m – ustanowiony 6 marca 2011 podczas halowych mistrzostw Europy w Paryżu[1].
17 sierpnia 2009 zdobyła złoty medal mistrzostw świata w Berlinie, pokonując poprzeczkę na wysokości 4,75 m. W zawodach tych drugie miejsce i srebrny medal zdobyła Monika Pyrek. Broniąca tytułu Jelena Isinbajewa, nie zaliczyła żadnej wysokości.
10 lutego 2010 na mityngu Pedro’s Cup w Bydgoszczy zajęła pierwsze miejsce w konkursie skoku o tyczce kobiet, wynikiem 4,81 poprawiła o jeden centymetr własny halowy rekord Polski z 2006.
W 2004 zdobyła nagrodę Złote Kolce dla najlepszej lekkoatletki sezonu. Została wówczas również laureatką Plebiscytu Przeglądu Sportowego (6. miejsce). W 2009 uplasowała się na 5. pozycji w tym plebiscycie.
