Aegir
Planeta
|
Saturn
|
Odkrywca
|
Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden
|
Data odkrycia
|
12 grudnia 2004[1]
|
Tymczasowe oznaczenie
|
S/2004 S 10
|
Charakterystyka orbity
|
Półoś wielka
|
20 751 000 km[2]
|
Mimośród
|
0,2524[2]
|
Okres obiegu
|
1117,83 d[2]
|
Nachylenie do ekliptyki
|
166,668°[2]
|
Długość węzła wstępującego
|
179,064°[2]
|
Argument perycentrum
|
242,651°[2]
|
Anomalia średnia
|
26,017°[2]
|
Własności fizyczne
|
Średnica równikowa
|
6 km[3]
|
Średnia gęstość
|
2,3 g/cm³[3]
|
Albedo
|
0,04[3]
|
Jasność obserwowana (z Ziemi)
|
24,4m[3]
|
Aegir (Saturn XXXVI) – księżyc Saturna odkryty w połowie grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę za pomocą teleskopu naziemnego. Elementy orbity wyliczył Brian Marsden[1].
Aegir należy do grupy nordyckiej księżyców Saturna, poruszających się ruchem wstecznym[1].
Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 r., po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. W mitologii nordyckiej Ägir to olbrzym uosabiający gniew i dzikość oceanu[1].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Aegir. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
- Lista jest posortowana według odległości od Saturna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.