S/2004 S 7
Planeta
|
Saturn
|
Odkrywca
|
Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden
|
Data odkrycia
|
12 grudnia 2004
|
Tymczasowe oznaczenie
|
S/2004 S 7
|
Charakterystyka orbity
|
Półoś wielka
|
21 000 000 km[1]
|
Mimośród
|
0,5290[1]
|
Okres obiegu
|
1140,21 d[1]
|
Nachylenie do ekliptyki
|
165,693°[1]
|
Długość węzła wstępującego
|
341,236°[1]
|
Argument perycentrum
|
84,036°[1]
|
Anomalia średnia
|
79,762°[1]
|
Własności fizyczne
|
Średnica równikowa
|
6 km[2]
|
Średnia gęstość
|
2,3 g/cm³[2]
|
Albedo
|
0,04[2]
|
Jasność obserwowana (z Ziemi)
|
24,5m[2]
|
S/2004 S 7 – mały księżyc Saturna odkryty w połowie grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[3].
Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. Część z nowo odkrytych księżyców otrzymała już własne nazwy. Reszta otrzyma je w ciągu kilku lat.
Należy do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[3].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- S/2004 S7. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. (ang.).
- Lista jest posortowana według odległości od Saturna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.