Bestla
|
Planeta
|
Saturn
|
Odkrywca
|
Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden
|
Data odkrycia
|
grudzień 2004
|
Tymczasowe oznaczenie
|
S/2004 S 18
|
Charakterystyka orbity
|
Półoś wielka
|
20 209 000 km[1]
|
Mimośród
|
0,5145[1]
|
Okres obiegu
|
1088,02 d[1]
|
Nachylenie do ekliptyki
|
145,136°[1]
|
Długość węzła wstępującego
|
288,308°[1]
|
Argument perycentrum
|
81,185°[1]
|
Anomalia średnia
|
239,156°[1]
|
Własności fizyczne
|
Średnica równikowa
|
7 km[2]
|
Masa
|
4,1×1014 kg
|
Średnia gęstość
|
2,3 g/cm³[2]
|
Albedo
|
0,04[2]
|
Jasność obserwowana (z Ziemi)
|
23,8m[2]
|
Bestla (Saturn XXXIX) – mały księżyc Saturna odkryty przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę na zdjęciach wykonanych za pomocą teleskopów naziemnych w okresie grudzień 2004 – marzec 2005[3]. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[4].
Należy ona do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[4]. Bestla wraz z Narvim tworzy podgrupę o inklinacji bliskiej 145°.
Nazwa pochodzi z mitologii nordyckiej, Bestla była olbrzymką, matką najwyższego boga Odyna[4].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Bestla. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. (ang.).
- Lista jest posortowana według odległości od Saturna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.