(55565) 2002 AW197
Zdjęcie z teleskopu Spitzera
|
| Odkrywca
|
Michael E. Brown,
Eleanor Helin,
Michael Hicks,
Kenneth Lawrence,
Steven H. Pravdo,
Chad Trujillo
|
| Data odkrycia
|
10 stycznia 2002[1]
|
| Numer kolejny
|
55565
|
| Oznaczenie tymczasowe
|
2002 AW197
|
| Charakterystyka orbity (2022-01-21)
|
Przynależność
obiektu
|
obiekt transneptunowy[1],
Pas Kuipera, cubewano[2]
|
| Półoś wielka
|
46,91[1] au
|
| Mimośród
|
0,1271[1]
|
| Peryhelium
|
40,95[1] au
|
| Aphelium
|
52,87[1] au
|
Okres obiegu
wokół Słońca
|
321,3[1] lat
|
| Inklinacja
|
24,43[1]°
|
| Charakterystyka fizyczna
|
| Średnica
|
768[2] km
|
| Okres obrotu
|
ok. 8,86[1] h
|
| Albedo
|
ok. 0,112[2]
|
| Jasność absolutna
|
ok. 3,50[1]m
|
|
|
(55565) 2002 AW197 – planetoida z grupy obiektów transneptunowych[1], krążąca wokół Słońca w Pasie Kuipera, należąca do obiektów klasycznych[2].
Odkrycie i nazwa
Obiekt (55565) 2002 AW197 został odkryty 10 stycznia 2002 roku w Obserwatorium Palomar przez Michaela Browna, Eleanor Helin, Michaela Hicksa, Kennetha Lawrence’a, Stevena Pravdo i Chada Trujillo[1].
Asteroida nie posiada jeszcze nazwy własnej, a jedynie oznaczenie tymczasowe i stały numer[1].
Orbita
Orbita (55565) 2002 AW197 nachylona jest pod kątem ok. 24,4° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,127. Ciało to krąży w średniej odległości 46,9 j.a. wokół Słońca; na jeden obieg potrzebuje ok. 321 lat ziemskich. Peryhelium tego obiektu znajduje się w odległości ok. 40,9 j.a., a aphelium ok. 52,9 j.a. od Słońca[1].
Właściwości fizyczne
Ta odległa planetoida ma średnicę szacowaną na ok. 768 km[2]. Jej absolutna wielkość gwiazdowa wynosi ok. 3,5m[1].
Obserwacje wykazują, iż asteroida ta ma neutralną barwę (może to wskazywać na istnienie lodu wodnego, w przeciwieństwie np. do (50000) Quaoar, który ma wyraźnie czerwoną barwę). Temperatura powierzchni wynosi około 40 K[3].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
