Bebhionn
|
| Planeta
|
Saturn
|
| Odkrywca
|
Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden
|
| Data odkrycia
|
12 grudnia 2004
|
| Tymczasowe oznaczenie
|
S/2004 S 11
|
| Charakterystyka orbity
|
| Półoś wielka
|
17 116 000 km[1]
|
| Mimośród
|
0,4682[1]
|
| Okres obiegu
|
834,86 d[1]
|
| Nachylenie do ekliptyki
|
35,101°[1]
|
| Długość węzła wstępującego
|
199,128°[1]
|
| Argument perycentrum
|
358,141°[1]
|
| Anomalia średnia
|
168,045°[1]
|
| Własności fizyczne
|
| Średnica równikowa
|
6,0 km[2]
|
| Masa
|
2,6 × 1014 kg
|
| Średnia gęstość
|
2,3 g/cm³[2]
|
| Okres obrotu wokół własnej osi
|
~16 h[3]
|
| Albedo
|
0,04[2]
|
Jasność obserwowana
(z Ziemi)
|
24,1m[2]
|
|
|
Bebhionn (Saturn XXXVII) – mały księżyc Saturna odkryty 12 grudnia 2004 roku przez Scotta Shepparda, Davida Jewitta i Jana Kleynę[4]. Elementy orbity wyliczył Brian Marsden[4].
Należy do grupy galijskiej księżyców nieregularnych, krąży po nachylonej orbicie o dużym mimośrodzie[4].
Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. Nazwa księżyca pochodzi z mitologii irlandzkiej, od imienia bogini Bébinn.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Bebhionn. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. (ang.).
- Lista jest posortowana według odległości od Saturna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.
