Ian Gillan har sagt at songen er basert på eit riff i ein song av det psykedeliske bandet It's a Beautiful Day, kalla «Bombay Calling». It's a Beautiful Day lånte på si side Deep Purple sin «Wring That Neck» og gjorde han om til «Don And Dewey» på det andre albumet deira Marrying Maiden (1970).[2]
«Child in Time» er i røynda forholdsvis enkel med ein orgelintro, tre powerakkordar og ein to minuttar lang solo. Teksten i songen er mørk og Ian Gillan nyttar heile spennvidda i stemma si frå roleg synging, til høglydt banshee-aktig skriking i høgt toneleie. Gitarist Ritchie Blackmore kjem inn med ein langsam solo, som byggjer opp med raskare og raskare speling og så endar brått, før heile songsyklusen starta igjen. Blackmore spelte vanlegvis på ein Fender Stratocaster, men på denne songen spelar han ein Gibson ES-335.
Songen vart fast på konsertane til Deep Purple frå 1970 til 1973 og seinare etter den første gjenforeininga i 1985 og 1987-1988. Songen er ikkje spelt like ofte etter 1995. Gillan har sagt det er personlege årsaker som ligg bak, men det er òg truleg at songen har vorte for vanskeleg å framføre, sidan han vokalmessig er særs krevjande. Den siste framføringa var ved operaen i Kharkov i 2002.[3] På denne konserten vart ein gitar i høgt toneleie nytta til å dekke over den no avgrensa spennvidda i stemma til Gillan.
