Ulster Grand Prix 1954
Dundrod Circuit
Land	Noord-Ierland
Datum	24- en 26 juni 1954
Organisator	FIM/ACU
350 cc
Snelste ronde	Ray Amm
Eerste	Ray Amm
Tweede	Jack Brett
Derde	Bob McIntyre
250 cc
Snelste ronde	Werner Haas, Rupert Hollaus en Hans Baltisberger
Eerste	Werner Haas
Tweede	Hans Baltisberger
Derde	Hermann Paul Müller
125 cc
Snelste ronde	Carlo Ubbiali
Eerste	Rupert Hollaus
Tweede	Hermann Paul Müller
Derde	Hans Baltisberger
Zijspan
Snelste ronde	Eric Oliver/ Les Nutt
Eerste	Eric Oliver/ Les Nutt
Tweede	Cyril Smith/ Stanley Dibben
Derde	Wilhelm Noll/ Fritz Cron

De Ulster Grand Prix 1954 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1954. De races werden verreden op het Dundrod Circuit, een stratencircuit nabij de plaats Dundrod in het district Lisburn, County Antrim, op korte afstand van Belfast, de hoofdstad van Noord-Ierland. In Ulster kwamen alle klassen aan de start: op donderdag 24 juni de 500 cc en 125 cc en op zaterdag 26 juni de 250 cc, de 250 cc en de zijspanklasse.

De Ulster Grand Prix werd in de week na de TT van Man georganiseerd. Daarmee werden veel kosten bespaard. In het jaar ervoor moesten de coureurs en teams na de TT naar het vasteland van Europa reizen om tussen de GP van Frankrijk en de GP van Zwitserland helemaal naar Noord-Ierland heen en weer te reizen. Nu kon men meteen de korte bootreis van Peel naar Portaferry maken. Er waren geen gecombineerde klassen meer, elke klasse reed haar eigen race waardoor de coureurs niet meer hoefden te kiezen in welke klasse ze startten.

Er was wel degelijk een 500cc-race in Ulster, die werd gewonnen door Ray Amm voor Rod Coleman en Gordon Laing. Door het slechte weer werd de race echter ingekort van 27 tot slechts 15 ronden en daardoor leverde ze geen geldig resultaat op.

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Ray Amm	Norton	8
	Pierre Monneret	Gilera
3	Geoff Duke	Gilera	6
	Alfredo Milani	Gilera
5	Jack Brett	Norton	4
	Jacques Collot	Norton
7	Reg Armstrong	Gilera	3
	Luigi Taveri	Norton
9	Bob Matthews	Norton	2
	Rudy Allison	Norton

Het fabrieksteam van Moto Guzzi (waarvan tijdens de TT van Man iedereen was uitgevallen), was niet naar Ulster gereisd. Dat gaf Norton en AJS vrij spel en Ray Amm won ook de 350cc-race voor zijn teamgenoot Jack Brett en Bob McIntyre met de AJS 7R. Gordon Laing, die een mooie derde plaats in de 500cc-race verloren had zien gaan omdat het resultaat niet telde, werd nu vierde.

Uitslag 350cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Ray Amm Norton 2:13"15'6 8 2 Jack Brett Norton +34'4 6 3 Bob McIntyre AJS +47'4 4 4 Gordon Laing Norton 3 5 Leo Simpson AJS 2 6 Maurice Quincey Norton 1 Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Ken Kavanagh Moto Guzzi Teambeleid[1] Fergus Anderson Moto Guzzi Teambeleid[1] Enrico Lorenzetti Moto Guzzi Teambeleid[1]

Onbekend[2] Coureur Merk John Grace Norton Auguste Goffin Norton Firmin Dauwe Norton Georg Braun Schnell-Horex Karl Hofmann DKW Siegfried Wünsche DKW Jacques Collot Norton Pierre Monneret AJS Bob Keeler Norton Bob Matthews Velocette Derek Farrant AJS John Clark AJS Peter Davey Norton Alano Montanari Moto Guzzi Duilio Agostini Moto Guzzi Barry Stormont BSA Rod Coleman AJS

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Rod Coleman	AJS	8
	Pierre Monneret	AJS
	Ray Amm	Norton
4	Derek Farrant	AJS	6
	Auguste Goffin	Norton
	Jack Brett	Norton
7	Leo Simpson	AJS	5
8	Bob Keeler	Norton	4
	Bob Matthews	Velocette
	Bob McIntyre	AJS

Net als in de Lightweight TT werd de 250cc-race volledig gecontroleerd door de NSU-rijders. Werner Haas won voor Hans Baltisberger en Hermann Paul Müller. Reg Armstrong en Rupert Hollaus komen in de uitslagen niet voor, maar hoorden waarschijnlijk onder de uitvallers. Dat waren er waarschijnlijk veel, want John Horne scoorde punten met zijn Rudge, evenals Bob Geeson met zijn zelfgebouwde REG. Opmerkelijk was dat Werner Haas, Rupert Hollaus en Hans Baltisberger dezelfde snelste rondetijd reden.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Werner Haas NSU 1:14"31'4 8 2 Hans Baltisberger NSU +0'2 6 3 Hermann Paul Müller NSU +1"45'6 4 4 Arthur Wheeler Moto Guzzi 3 5 John Horne Rudge 2 6 Bob Geeson REG 1 Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Ken Kavanagh Moto Guzzi Teambeleid[1] Fergus Anderson Moto Guzzi Teambeleid[1]

Onbekend[2] Coureur Merk Rupert Hollaus NSU Luigi Taveri Moto Guzzi Georg Braun NSU Helmut Hallmeier Adler Kurt Knopf NSU Walter Reichert NSU Walter Vogel Adler Tommy Wood Moto Guzzi Reg Armstrong NSU Angelo Marelli Moto Guzzi Lanfranco Baviera Moto Guzzi Roberto Colombo Moto Guzzi Romolo Ferri Moto Guzzi

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Werner Haas	NSU	24
2	Hermann Paul Müller	NSU	13
3	Rupert Hollaus	NSU	10
	Hans Baltisberger	NSU
5	Reg Armstrong	NSU	4
6	Arthur Wheeler	Moto Guzzi	3
7	Fergus Anderson	Moto Guzzi	2
	Tommy Wood	Moto Guzzi
	John Horne	Rudge
10	Lanfranco Baviera	Moto Guzzi	1
	Bob Geeson	REG

Ook het podium na de 125cc-race kende alleen NSU-rijders. In de Ultra-Lightweight TT hadden Carlo Ubbiali en Cecil Sandford met hun MV Agusta Bialbero 125's nog goed partij gegeven tegen de NSU Rennfox van Rupert Hollaus, maar in Ulster waren ze kansloos. Ze moesten ook nog HP Müller, Hans Baltisberger en Werner Haas voor laten.

Uitslag 125cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Rupert Hollaus NSU 1:09"20" 8 2 Hermann Paul Müller NSU +29" 6 3 Hans Baltisberger NSU +1"03" 4 4 Werner Haas NSU 3 5 Cecil Sandford MV Agusta 2 6 Angelo Copeta MV Agusta 1

Onbekend[2] Coureur Merk Karl Lottes MV Agusta Willi Scheidhauer MV Agusta Arturo Paragues Lube Gabriel Corsín MV Agusta José Antonio Elizalde Montesa Juan Bertran Montesa Brian Purslow MV Agusta Ivor Lloyd MV Agusta Carlo Ubbiali MV Agusta Franco Bertoni MV Agusta Guido Sala MV Agusta Massimo Genevini MV Agusta Roberto Colombo MV Agusta Tarquinio Provini Mondial

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Rupert Hollaus	NSU	16
2	Hans Baltisberger	NSU	7
3	Hermann Paul Müller	NSU	6
	Cecil Sandford	MV Agusta
	Carlo Ubbiali	MV Agusta
6	Werner Haas	NSU	3
7	Ivor Lloyd	MV Agusta	2
8	Angelo Copeta	MV Agusta	1
	Brian Purslow	MV Agusta

Opnieuw ging de overwinning in de zijspanklasse naar Eric Oliver en Les Nutt. Teamgenoten Cyril Smith en Stanley Dibben haalden de eindstreep nu wel en werden tweede, voor de BMW-combinatie Willy Noll/Fritz Cron, die ondanks hun BMW RS 54-koningsasmotor weer een grote achterstand opliepen. De organisatie had haar bedenkingen tegen vrouwelijke deelnemers, maar Inge Stoll beantwoordde dat door in het zijspan van Jacques Drion een punt te scoren.

Uitslag zijspanklasse Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Eric Oliver Les Nutt Norton-Watsonian 58"10'0 8 2 Cyril Smith Stanley Dibben Norton-Watsonian +28'2 6 3 Wilhelm Noll Fritz Cron BMW +1"24'4 4 4 Fritz Hillebrand Manfred Grunwald BMW 3 5 Walter Schneider Hans Strauß BMW 2 6 Jacques Drion Inge Stoll-Laforge Norton 1

Onbekend[2] Coureur Bakkenist Merk Ernst Kussin Franz Steidel Norton Julien Deronne Jules Nies Norton Hans Haldemann Luigi Taveri Norton Loni Neußner Werner Öxner Norton Otto Schmid Otto Kölle Norton Willi Faust Karl Remmert BMW René Bétemps André Drivet Norton Bill Boddice John Pirie Norton

(Slechts zeven combinaties hadden al punten gescoord)

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn
1	Eric Oliver	Les Nutt	Norton-Watsonian	16
2	Fritz Hillebrand	Manfred Grunwald	BMW	9
3	Wilhelm Noll	Fritz Cron	BMW	8
4	Cyril Smith	Stanley Dibben	Norton-Watsonian	6
5	Walter Schneider	Hans Strauß	BMW	5
6	Jacques Drion	Inge Stoll-Laforge	Norton	3
7	Bill Boddice	John Pirie	Norton	1