Unam legis e paginis de
disserentibus
Mythologia Romana opiniones mythographorum Romae antiquae de dis heroibusque tractat. Initio Religio Romana iis, quae in rerum natura fiunt, eorumque personificationibus (ut puta Tellus, Ops, Ceres) imbuta erat. A saeculo quinto a.C.n., Romani deos Graecos recipere coeperunt. Inde quidam di Romani Graecis respondent. Interpretatio Romana,[1] quae dicitur, ex tunc proprius Romanorum modus facta est, quomodo religionibus alienis usi sunt.
Index deorum
Propago deorum Romanorum
Dies festi
Loci sacri
Clari viri, viri numinaque
Populi
Nexus interni
Bibliographia
- Wilhelm Heinrich Roscher: Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. 6 volumina. Teubner, Stuttgardiae 1886–1937
- Ludwig Preller: Römische Mythologie. 1858. Nova impressio: Phaidon-Verlag, Assindiae 1997, ISBN 3-88851-220-4
- Stewart Perowne: Römische Mythologie. Vollmer, Aquis Mattiacis 1971
- Georg Wissowa: Religion und Kultus der Römer. Beck, Monaci 1902 (in interrrete); 2. editio 1912, nova impressio 1971, ISBN 3-406-03406-3
- Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae (LIMC), 9 volumina; Artemis-Verlag, Turici, Monaci, 1981–1999; ISBN 3-7608-8751-1
Notae
- ↑ Vide: Tacitus, Germania 43 ("sed deos interpretatione Romana Castorem Pollucemque memorant").