შორეული აღმოსავლეთი — გეოგრაფიული რეგიონი, რომელიც მოიცავს აზიის კონტინენტის უკიდურეს აღმოსავლეთ ნაწილს, მათ შორის აღმოსავლეთ, ჩრდილოეთ და სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიას.[1][2]
ევროპულ გეოპოლიტიკურ დისკურსში ტერმინი პირველად მე-15 საუკუნეში გამოჩნდა, კერძოდ ბრიტანეთში, სადაც შორეული აღმოსავლეთით აღნიშნავდნენ „სამ აღმოსავლეთს“ შორის ყველაზე შორეულს — ახლო აღმოსავლეთისა და შუა აღმოსავლეთის შემდეგ.[3]
