Paul Karrer

Biografía
Nacemento	21 de abril de 1889 Moscova, Rusia
Morte	18 de xuño de 1971 (82 anos) Zürich, Suíza
Lugar de sepultura	Cemiterio de Fluntern
Reitor Universidade de Zürich
1950 – 1952
Datos persoais
Educación	Universidade de Zürich
Actividade
Campo de traballo	Química orgánica
Ocupación	químico, profesor universitario, bioquímico
Empregador	Universidade de Zürich, catedrático (1919–1959)
Membro de	Royal Society (1947–) Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1945–) Accademia delle Scienze di Torino (1940–) Academia francesa das ciencias Academia de Ciencias de Baviera Real Academia das Ciencias de Suecia Academia Nacional de Medicina (França) (pt) Leopoldina Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL
Interesado en	Química orgánica
Premios
(1950)  Doctor honoris causa of the University of Strasbourg (en) (1 de maio de 1947)  Membro estranxeiro da Royal Society (1938)  doutor honoris causa pola Universidade de París (1937)  doutor honoris causa pola Universidade de Lión (1937)  Premio Nobel de Química (1934)  Doutor honoris causa pola Universidade Complutense de Madrid (1922)  Prêmio Marcel Benoist (pt)  membro de honra da Real Sociedade de Edimburgo
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Каррер Пауль) Obálky knih, Medvik >>>:Karrer, Paul, 1889-1971,

Paul Karrer, nado o 21 de abril de 1889 en Moscova (Rusia) e finado o 18 de xuño de 1971 en Zürich (Suíza), foi un químico e profesor universitario suízo galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1937.

Karrer naceu en Moscova, fillo dos cidadáns suízos Paul Karrer e Julie Lerch e en 1892 a familia volveu a Suíza, onde se educou en Wildegg, Lenzburg e Aarau. Estudou química na Universidade de Zürich con Alfred Werner e logo de obter o doutoramento en 1911, pasou uns anos como asistente no Instituto Químico. Posteriormente, obtivo un posto no Instituto Quimioterápico George Speyer de Frankfurt, onde foi axudante de Paul Ehrlich. En 1918 volveu a Zürich como profesor auxiliar de química orgánica e en 1919 chegou a ser profesor de química da Universidade de Zürich e a director do seu Instituto de Química.

Karrer casou co Helena Froelich e tivo dous fillos.

As súas investigacións máis notables estiveron relacionadas cos carotenoides e as flavinas, descubrindo que algúns deles, como o caroteno e a riboflavina, actúan como provitaminas A e B2, respectivamente. En 1938 conseguiu sintetizar o composto denominado alfatocoferol, que corrixe a esterilidad carencial de xeito análogo á vitamina E.

En 1937 foille outorgado o premio Nobel de Química, que compartiu con Walter Norman Haworth, polas súas investigacións sobre os carotenoides, flavinas e a vitamina A e vitamina B2

• Premio Nobel de Química

• Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1937 (en inglés)
• Biografía na páxina do Instituto Nobel (en inglés)
• Perfil de Paul Karrer en NNDB (en inglés)

Predecesor: Peter Joseph Wilhelmus Debye

Premio Nobel de Química 1937 con Walter Norman Haworth

Sucesor: Richard Johann Kuhn