PROFILPELAJAR.COM

Lena Horne
	;
Biografía
Nacemento	30 de xuño de 1917 ; Nova York, Estados Unidos de América
Morte	9 de maio de 2010 (92 anos); Nova York, Estados Unidos de América
Causa da morte	insuficiencia cardíaca
Residencia	Brooklyn
Grupo étnico	Afroamericano
Educación	Boys and Girls High School (pt) ; Girls' High School (en) ; Washington High School (en)
Actividade
Ocupación	actriz, cantante, actriz de teatro, actriz de televisión, actriz de cinema, música, músico de jazz, Pin-up girl, bailarina, artista discográfico
Período de tempo	Século XX
Período de actividade	1933 - 2000
Xénero artístico	Música pop tradicional, música pop, Jazz e vocal jazz (en)
Instrumento	Voz
Selo discográfico	Blue Note ; Qwest Records (pt) ; Warner Bros. Records ; RCA Records ; MGM Records ; Decca Records
Obra
Arquivos en	Centro Schomburg de Investigación en Cultura Negra Sc MG 326 ;
Familia
Cónxuxe	Lennie Hayton (1947–1971)
Fillos	Gail Lumet Buckley
Premios
	(1999) NAACP Image Award for Outstanding Jazz Artist (en) , premiado polo traballo Being Myself (en) ; (1999) Premio Grammy do Salón da Fama; (1995) Grammy Award para Melhor Álbum Vocal de Jazz (pt) , premiado polo traballo An Evening with Lena Horne (en) ; (1989) Grammy á carreira artística; (1987) honorary degree from Spelman College (en) ; (1987) Radcliffe Medal (en) ; (1984) Premio Paul Robeson; (1984) Premio Kennedy; (1983) Medalha Spingarn (pt) ; (1982) NAACP Image Award – Hall of Fame Award (en) ; (1981) Drama Desk Award for Outstanding Actress in a Musical (en) ; (1981) Grammy Award por melhor interpretação vocal feminina pop (pt) ; (1981) Special Tony Award (en) ; International Civil Rights Walk of Fame (en) ; estrela no Paseo da Fama de Hollywood ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Obálky knih, ; Notable Black American Women; Biographical Dictionary of Afro-American and African Musicians (en)

Lena Mary Calhoun Horne, nada en Brooklyn (Nova York) o 30 de xuño de 1917 e finada na mesma cidade o 9 de maio de 2010,^[1] foi unha actriz e cantante estadounidense de jazz e música popular.

A súa carreira, tanto como artista de clubs nocturnos como de intérprete de discos para diversas compañías, abrangue máis de sesenta anos, dende os anos trinta aos noventa do século XX.

Traxectoria

Inicios

Lena Horne naceu en Bedford–Stuyvesant, Brooklyn.^[2] Era descendente da familia de John C. Calhoun, e ambas as pólas da súa familia tiñan mestura de afroamericanos, indíxenas estadounidenses e estadounidenses de orixe europea e pertencían á parte superior da clase media, ben educada.^[3]^[4] O seu pai, Edwin Fletcher "Teddy" Horne, Jr. (1893–1970),^[5]^[6] dedicado ás apostas, abandonou a familia cando ela tiña tres anose mudouse á unha comunidade negra de clase media-alta no distrito de Hill en Pittsburgh, Pensilvania.^[7]^[8] A súa nai, Edna Louise Scottron (1894–1976), era neta do inventor Samuel R. Scottron; ela era unha actriz cunha compañía teatral negra e viaxaba moito.^[9] A avoa materna de Edna, Amelie Louise Ashton, era unha escrava senegalesa.^[10] Horne foi criada principalmente polos seus avós, Cora Calhoun e Edwin Horne.^[6]

Debutou como corista aos 14 anos, pasando a integrar as filas do célebre Cotton Club de Harlem onde actuaban Duke Ellington, Billie Holiday, Louis Armstrong e Ethel Waters, quen a impactou coa canción "Stormy Weather".

Deuse a coñecer no mundo do jazz na segunda metade da década de 1930, cantando en diversas big bands, especialmente na de Noble Sissle (1938), época en que iniciou a súa carreira cinematográfica. En 1941 incorporose á banda de Charlie Barnet, conseguindo un éxito discográfico coa canción "Good for nothing Joe",^[11] e despois actouu asiduamente coa banda do pianista Teddy Wilson.

Carreira interpretativa

Traballou en 16 filme e varias curtametraxes entre 1938 e 1978. A súa aparición máis célebre foi en Stormy Weather, coa súa canción máis representativa, de 1943^[12] e en Cabin in the Sky de Vincente Minnelli xunto a Ethel Waters e Cab Calloway.

Ía encarnar a Julie no filme musical Show Boat mais debido á súa cor, o papel foi cedido á súa amiga Ava Gardner, que foi dobrada nas cancións. A súa última aparición no cinema foi en O meigo como Glenda The Good Witch xunto a Michael Jackson e Diana Ross.

Actuou tamén en Broadway, logrando unha candidatura ao Tony en 1957 por Jamaica. Aosos sesenta e tres anos, regresou triunfalmente co seu propio espectáculo Lena Horne: The Lady and Her Music en 1981-1982, producido por Quincy Jones, polo que recibiu un Tony.

Traballou con asiduidade na radio e na televisión, nos programas de Judy Garland,^[13] Bing Crosby e Frank Sinatra, e en The Muppet Show.

Loita racial

Comprometida coa lita contra a discriminación racial, o seu primeiro traballo da década dos trinta foi no Cotton Club de Harlem, onde as persoas de raza negra podían traballar mais non eran admitidos como clientes. Nun principio, a súa cor de pel clara fixo que a chamasen "Hedy Lamarr café con leite" ou "Chocolate chanteuse", mais aínda así tivo prohibido pernoctar en hoteis para brancos ata 1942. En 1940 foi a primeira afroamericana que fixo unha xira cunha orquestra de jazz branca^[14] e en 1942 foi a primeira afroamericana que obtivo un contrato permanente na Metro Goldwyn Mayer.

Durante a segunda guerra mundial fixo xiras entretendo as tropas aliadas negándose a facelo para audiencias segregadas.^[15]

Pasamento

A última aparición de Horne foi en 1999, cando xa sufría de esclerose múltiple. Faleceu o 9 de maio de 2010 no hospital presbiteriano de Nova York aos 92 anos.^[16]

Vida persoal

Casou con Louis Jones (1937-1944) con quen tivo dous fillos, entre eles a escritora Gail Lumet Buckley que foi esposa do director Sidney Lumet. Entre 1947 e 1971 estivo casada co director musical Lennie Hayton, mais a súa voda, celebrada en Francia, foi anunciada tempo despois a causa de ser un matrimonio interracial e recibir ameazas de morte.^[14]

Residía no Upper West Side de Nova York, no famoso edificio Apthorp.^[17]

Recoñecementos

Ten dúas estrelas no Paseo da Fama de Hollywood, como actriz e como cantante.^[15]

Recibiu tres premios Grammy, entre eles o Lifetime Achievement Award en 1989.

En 1984 foi unha das artistas do ano homenaxeada coa condecoración Kennedy Center Honor en Washington.

Discografía

It's Love (1955; RCA)
Stormy Weather (1956; RCA)
At the Waldorf Astoria (1957; RCA)
Jamaica [Original Cast Recording] (1957; RCA)
Give the Lady What She Wants (1958; RCA)
Porgy & Bess (1959; RCA). Con Harry Belafonte
Songs by Burke and Van Heusen (1960; RCA)
At the Sands (1961; RCA)
Lena on the Blue Side (1962; RCA)
Lovely & Alive (1963; RCA)
Lena Goes Latin (1963; Charter)
Sings Your Requests (1963; Charter)
Here's Lena Now! (1964; 20th Century)
Feelin' Good (1965; UA)
Lena in Hollywood (1966; UA)
Merry from Lena (1966; UA)
Soul (1966; UA)
Lena & Gabor (1970; Skye)
Nature's Baby (1971; Buddah)
Lena and Michel (1975; RCA)
Lena: A New Album (1976; RCA)
The Lady and Her Music (1981; Qwest). Grammy á mellor interpretación pop feminina
The Men in My Life (1988; Three Cherries)
We'll Be Together Again (1994; Blue Note)
An Evening with Lena Horne (1995; Blue Note). Grammy ao mellor álbum de jazz
Being Myself (1998; Blue Note)
Seasons of My Life (2005; Blue Note; gravado en 1999)

Filmografía

The Duke is Tops (1938; Million Dollar Pictures)
Panama Hattie (1942; MGM)
Cabin in the Sky (1943; MGM)
Thousands Cheer (1943; MGM)
Stormy Weather (1943; 20th Century Fox)
I Dood It (1943; MGM)
Two Girls and a Sailor (1944; MGM)
Swing Fever (1944; MGM)
Broadway Rhythm (1944; MGM)
Boogie-Woogie Dream (1944; curta da Official Films)
Till the Clouds Roll By (1946; MGM)
Mantan Messes Up (1946; Toddy Pictures)
Ziegfeld Follies (1946; MGM)
Studio Visit (1946; curta da MGM)
Words and Music (1948; MGM)
Duchess of Idaho (1950; MGM)
Meet Me in Las Vegas (1956; MGM)
Death of a Gunfighter (1969; Universal Studios)
O meigo (1978; Universal Studios)
That's Entertainment! III (1994; MGM)

Notas

↑ Fallece la cantante y actriz Lena Horne a los 92 años (en castelán)
↑ "Lena Horne". American Masters (en inglés). 14 de maio de 2010. Consultado o 06 de xaneiro de 2019.
↑ William Ruhlmann (2008). "Artist: Lena Horne Biography". Allmusic. Consultado o 10 de agosto de 2008.
↑ "Lena Horne, entertainer, died on May 9th, aged 92". The Economist. 20 de maio de 2010. Consultado o 30 de xuño de 2017.
↑ "Lena Horne Bio – Lena Horne Career". MTV Artists. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2009. Consultado o 30 de novembro de 2018.
↑ ^6,0 ^6,1 McLellan, Dennis; Nelson, Valerie J. (10 de maio de 2010). "Lena Horne dies at 92; singer and civil rights activist who broke barriers". Los Angeles Times. Arquivado dende o orixinal o 14 de novembro de 2010. Consultado o 10 de maio de 2010.
↑ Kalson, Sally (11 de maio de 2010). "Lena Horne came to Pittsburgh, then left to find stardom". Pittsburgh Post-Gazette. Consultado o 30 de xuño de 2017.
↑ Brewer, John M. (2007). Pittsburgh Jazz. Arcadia Publishing. p. 14. ISBN 978-0-7385-4980-4.
↑ "Ancestors & Descendants of Lena Mary Calhoun Horne". The Family Forest.
↑ Schickel, Richard; Horne, Lena (1965). Lena. Doubleday. p. 7.
↑ Hunter, Nigel (1978): 20 Golden Pieces of Lena Horne - Linernotes (Londres, Bulldog BDL2000)
↑ "YouTube - Lena Horne - Stormy Weather (1943)". Consultado o 2009.
↑ "YouTube - LENA HORNE Sings Love Me or Leave Me and The Eagle & Me 1965". Consultado o 2009.
↑ ^14,0 ^14,1 The Kennedy Center (en inglés)
↑ ^15,0 ^15,1 "Lena Horne". Consultado o 2009.
↑ Lena Horne, cantante e actriz, falece aos 92 anos (en inglés)
↑ "Lena Horne - Biography". Consultado o 2009.

Véxase tamén

Bibliografía

Gavin, James. STORMY WEATHER The Life of Lena Horne; Atria Books. 2009
Buckley, Gail Lumet. The Hornes: An American Family, Nova York: Knopf, 1986.
Haskins, James con Kathleen Benson, Lena: A Biography of Lena Horne, Chelsea, Mich.: Scarborough House, 1991.
Horne, Lena e Richard Schickel, Lena , Nova York: Doubleday, 1965.