PROFILPELAJAR.COM

Groselleira negra crúa
Valor nutricional por 100 g
Enerxía	264 kJ (63 kcal)
Carbohidratos	15.4 g
Graxas	0.4 g
Proteínas	1.4 g
Vitaminas	Cantidade %DV†
Tiamina (B1)	4% 0.05 mg
Riboflavina (B2)	4% 0.05 mg
Niacina (B3)	2% 0.3 mg
Ácido pantoteico (B5)	8% 0.398 mg
Vitamina B6	5% 0.066 mg
Vitamina C	218% 181 mg
Vitamina E	7% 1 mg
Minerais	Cantidade %DV†
Calcio	6% 55 mg
Ferro	12% 1.54 mg
Magnesio	7% 24 mg
Manganeso	12% 0.256 mg
Fósforo	8% 59 mg
Potasio	7% 322 mg
Sodio	0% 2 mg
Cinc	3% 0.27 mg
Outros constituíntes	Cantidade
Auga	82 g
	Ligazón á base de datos USDA
	Units; μg = microgramos • mg = miligramos; IU = Unidades internacionais;
	†As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. ; Fonte: Base de datos USDA Nutrient

Groselleira negra

Clasificación científica

Reino:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clase:	Magnoliopsida
Orde:	Saxifragales
Familia:	Grossulariaceae
Xénero:	Ribes
Especie:	R. nigrum

Nome binomial

'Ribes nigrum'
L.

A groselleira negra (Ribes nigrum), é un arbusto frondoso do xénero Ribes, non espiñento, de 1,50 m de alto, que bota un olor diferenciado e desagradábel, e cuxo froito, a grosella negra, é unha baga agre mais comestíbel. Non é común o cultivo en Galiza.

Descrición

Orixinario de Europa oriental e central, pertence ao mesmo xénero cás demais groselleiras. Ten follas lobuladas, dentadas, cuxo envés é pálido con glándulas secretoras amarelas. As flores da groselleira negra son arrubiadas no interior e verdosas por fóra, formando un cáliz piloso, de maior tamaño cá corola.

O seu froito é a grosella negra, unha baga que nace en acios de grans negros, polposos, con pela lisa e recendentes, envoltos polos cálices das flores de onde saen. O zume de grosella negra é escuro, acidulado e aromático. Moi apreciado en Francia pola súa utilización en repostaría, como bebida alcólica e en perfumaría.

Produción

A maior produción dáse en Polonia. A grosella negra descoñecíase na cultura clásica grecorromana e na Idade Media, e foi introducida en Francia a partir da Idade Moderna. No século XIX, pasou a ser apreciada polas súas propiedades curativas e tamén como aromatizador de viños e destilados. En Galiza aínda é bastante descoñecida, agás na xardinaxe ou na alta cociña.

Utilidades

Medicina

A grosella é unha baga rica en vitamina C.

Cientificamente, demostrouse que o óleo da semente de groselleira negra ten un moderado efecto inmunolóxico atribuíbel á súa capacidade para reducir a produción de prostaglandina E2.^[1] Outros estudos atribúenlle á baga da groselleira negra propiedades antioxidantes e antimicrobianas^[2]^[3]

Ademais, a groselleira negra ten unha gran cantidade de vitamina C, polo que tradicionalmente se usou para previr doenzas como o escorbuto.

Repostaría

O seu sabor agre e moi acedo evita que se consuma crúa. Porén, utilízase como ingrediente de tortas, sorbetes, xelatinas e confeituras. En cociña, úsase como fondo de pratos e puré.^[4] En Francia faise un licor chamado crème de cassis.

Taxonomía

Ribes nigrum foi descrita por Carl von Linné e publicado en Species Plantarum 1: 201. 1753.^[5]

Sinonimia

Botrycarpum nigrum (L.) A. Rich.
Botrycarpum obtusilobum Opiz
Grossularia nigra (L.) Rupr.
Ribes cyathiforme Pojark.
Ribes nigrum var. europaeum Jancz.
Ribes nigrum var. pauciflorum (Turcz. ex Ledeb.) Jancz.
Ribes olidum Moench
Ribes pauciflorum Turcz. ex Ledeb.
Ribesium nigrum (L.) Medik.^[6]

Notas

↑ Wu, Dayong; Meydani, Mohsen; Leka, Lynette S; Nightingale, Zachary; Handelman, Garry J; Blumberg, Jeffrey B; Meydani, Simin Nikbin (1999). "Effect of dietary supplementation with black currant seed oil on the immune response of healthy elderly subjects". The American Journal of Clinical Nutrition (en inglés) 70 (4): 536–543. Consultado o 13 de marzo de 2012.
↑ Heinonen, M (2007). "Antioxidant activity and antimicrobial effect of berry phenolics--a Finnish perspective". Molecular nutrition & food research 51 (6): 684–91. PMID 17492800. doi:10.1002/mnfr.200700006.
↑ Seeram, NP (2008). "Berry fruits: compositional elements, biochemical activities, and the impact of their intake on human health, performance, and disease". Journal of Agricultural and Food Chemistry 56 (3): 627–9. PMID 18211023. doi:10.1021/jf071988k.
↑ Slater, Nigel (2010). Tender, vol.2: a cook's guide to the fruit garden. Reino Unido: Fourth Estate. p. 592. ISBN 0007325215.
↑ "Groselleira negra". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 14 de dicembro de 2012.
↑ "Groselleira negra en PlantList". Arquivado dende o orixinal o 23 de xuño de 2012. Consultado o 02 de marzo de 2013.

Véxase tamén

Bibliografía

Flora of China Editorial Committee. 1988-2013. Fl. China Unpaginated. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
Flora of China Editorial Committee. 2001. Fl. China 8: 1–506. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
Flora of North America Editorial Committee. 2009. Magnoliophyta: Paeoniaceae to Ericaceae. 8: i–xxiv, 1–585. In Fl. N. Amer.. Oxford University Press, Nova York.
Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.