Robert Upshur "Bob" Woodward, nado en Geneva (Illinois) o 26 de marzo de 1943, é un xornalista investigación estadounidense. A súa fama chegou cando axudou a desvelar o escándalo Watergate, que derivou na dimisión do presidente Richard Nixon. Aínda que devandita tarefa foi realizada xunto con Carl Bernstein, ambos reporteiros de The Washington Post, Woodward tiña o contacto con "Gorxa Profunda".
Traxectoria
Graduouse na universidade Yale en 1965 e serviu cinco anos como oficial de comunicacións na Mariña dos Estados Unidos,[1] antes de comezar a traballar como xornalista no Montgomery County Sentinel, en Maryland. Alí estivo un ano de reporteiro antes de pasar ao The Washington Post.
No xornal tivo como director a Ben Bradlee, de quen recibiu as indicacións para tratar as revelacións de "Gorxa Profunda" sobre Richard Nixon; con elas armou unha serie de notas que desataron o maior escándalo do país, o Watergate, nome do edificio onde estaban as oficinas do Partido Demócrata, en que un grupo de espías colocou micrófonos o 28 de maio de 1972 e o 17 de xuño, en que foron capturados. A pesar de que cinco días despois o presidente saíu a negar que alguén da Casa Branca tivese relación co caso, Woodward e o seu colega Carl Bernstein investigaron o caso para The Washington Post. Nese diario publicaron o 1 de agosto de 1972 que os espías foran pagados con fondos do Comité para a Reelección do Presidente.
As notas xornalísticas ían por diante da investigación do Comité Ervin do Senado e desta forma o prestixio dos xornalistas creceu ata que as súas denuncias, xunto coa acción das institucións, terminaron de cercar o presidente e forzaron a súa renuncia en agosto de 1974. Polo Watergate, coescribiu dous libros; o primeiro foi adaptado ao cinema como Tódolos homes do presidente, con Robert Redford e Dustin Hoffman interpretando a Woodward e Bernstein.
Polas súas investigacións, Woodward e Bernstein recibiron o premio Pulitzer en 1973.[2]
Logo de gañar o Pulitzer continuou como xornalista estrela do xornal e en 1982 chegou a ser director editorial adxunto de noticias de investigación. Dedicouse ademais a escribir, investigando sectores clave do poder e da cultura dos Estados Unidos: a Corte de Xustiza, a Casa Branca, Hollywood, Wall Street, a CIA e as guerras posteriores ao 11 de setembro. Revisitou o caso Watergate con dous libros máis contra 1999 e 2005, á morte de Nixon e trala confesión de "Garganta Profunda".
Obra
Woodward escribiu ou coescribiu trece libros que chegaron ao número un dos libros máis vendidos de non ficción nos Estados Unidos.[3]
Notas
Véxase tamén
Ligazóns externas
