António Mega Ferreira

Modelo:BiografíaAntónio Mega Ferreira

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(pt) António Taurino Mega Ferreira Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento25 de marzo de 1949 Editar o valor en Wikidata
Lisboa, Portugal Editar o valor en Wikidata
Morte26 de decembro de 2022 Editar o valor en Wikidata (73 anos)
Lisboa, Portugal Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Lisboa Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónxornalista, tradutor literario, poeta, escritor, narrador Editar o valor en Wikidata
Premios
IMDB: nm0576279 Find a Grave: 247784375 Editar o valor en Wikidata

António Taurino Mega Ferreira, nado en Lisboa o 25 de marzo de 1949 e falecido o 26 de decembro de 2022, foi un escritor, tradutor, xornalista e xestor cultural portugués.

Traxectoria

Recibiu os nomes António Taurino por seren os primeiros nomes dos seus avós, paterno e materno.[1]Estudou no Liceu Normal de Pedro Nunes, licenciouse en Dereito, pola Facultade de Dereito da Universidade de Lisboa, e estudou Dereito e Comunicación Social, na Universidade de Manchester.[2]

Estreouse no xornalismo en 1968, como redactor do Comércio do Funchal, pasando despois polo Jornal Novo, Expresso e O Jornal. Foi xefe de redacción do Jornal de Letras e da RTP2.

Foi colunista do Expresso, Diário Económico, Diário de Notícias, O Independente, Público e das revistas Visão e Egoísta.

Foi director editorial da Círculo de Lectores, entre 1986 e 1988, creando a revista LER, que tamén dirixiu.

Integrou a Comisión Nacional para as Conmemoracións dos Descubrimentos, dirixindo a candidatura de Lisboa á Exposición Mundial de 1998, de que foi comisario executivo.[3]

O 9 de xuño de 1998 foi agraciado coa Grã-Cruz da Orde Militar de Cristo.[4]

Foi presidente do Consello de Administración da Parque Expo, de 1999 a 2002. Dirixiu a representación de Portugal na Feira do Libro de Frankfurt, en 1997.

Foi presidente do Consello de Administración da Fundación Centro Cultural de Belén entre 2006 e 2012. Tamén director executivo da AMEC|Metropolitana, de 2013 a 2019.[5]

Autor de varios libros, iniciou a súa carreira literaria en 1984, publicando máis de 30 obras de ficción, poesía e ensaio. Como poeta e ficcionista, a súa escrita denota, para alén dunha fina ironía intelectual e dunha intelixencia contaxiante, unha notábel cultura literaria, que impregna como unha memoria actuante tudo aquilo – prosa, poesía ou ensaio – en que a súa pluma toca.[6]

Obras

  • Graça Morais: linhas da terra (1985). Imprensa Nacional Casa da Moeda INCM.
  • O heliventilador de Resende (1985). Difel.
  • As palavras difíceis (1991). Dom Quixote. En 2006, Assírio & Alvim.
  • Os princípios do fim: poemas 1972-1992 (1992)
  • Os nomes da Europa (1994)
  • A borboleta de Nabokov (2000). Ed. Notícias.
  • A expressão dos afectos (2001). Assírio & Alvim.
  • Amor (2002). Assírio & Alvim.
  • As caixas chinesas (2002). Assírio & Alvim.
  • Retratos de sombra (2003). Assírio & Alvim.
  • O que há-de voltar a passar: narrativa (2003). Assírio & Alvim.
  • Roma: exercícios de reconhecimento (2003)
  • Fotobiografia Teixeira de Pascoaes (2003). Assírio & Alvim.
  • Uma caligrafia de prazeres (2003). Texto Editores.
  • O Erotismo Na Ficção Portuguesa do Século XX (2005). Texto Editores.
  • O Tempo que Nos Cabe (2005). Assírio & Alvim
  • Fazer pela vida: um retrato de Fernando Pessoa, o empreendedor (2005). Assírio & Alvim.
  • Graça Morais: os olhos azuis do mar (2005)
  • Abel Salazar: o desenhador compulsivo (2006)
  • Por D. Quixote: o literato, o justiceiro e o amoroso (2006). Assírio & Alvim.
  • O Deserto Ocidental (2007). Assírio & Alvim.
  • A blusa romena: romance (2008). Sextante Ed.
  • Lisboa song (2009). Sextante Ed.
  • Roma - Exercícios de reconhecimento (2010). Sextante Editora. Reeditatada en 2019.
  • Papéis de jornal: crónicas (2011). INCM – Imprensa Nacional Casa da Moeda.
  • Macedo: uma biografia da infâmia (2011). Sextante Ed.
  • Cartas de Casanova: Lisboa 1757 (2013). 2017 en Sextante Ed.
  • O essencial sobre Marcel Proust (2013). INCM – Imprensa Nacional Casa da Moeda.
  • O essencial sobre Albert Camus (2013). INCM – Imprensa Nacional Casa da Moeda.
  • Viagem à literatura europeia (2014). Arranha-céus.
  • Vidas instáveis (2014). Abysmo.
  • Hotel Locarno (2015). Sextante Editora.
  • O Essencial Sobre Dom Quixote (2015). INCM – Imprensa Nacional Casa da Moeda.
  • Viagens pela ficção hispano-americana (2015). En 2019, Arranha-céus.
  • Silêncio (2017). Objectiva.
  • O Essencial sobre Dante Alighieri (2017). INCM – Imprensa Nacional Casa da Moeda
  • O essencial sobre Dom Quixote (2016)
  • Lisboa e Tejo e Tudo (2017). Clube do Autor.
  • Itália - Práticas de viagem (2017). Sextante Editora.
  • Santo António, de Lisboa e Pádua (2019). Clube do Autor.
  • Mais que mil imagens (2020). Sextante Ed.

Colaboracións en TV[7]

  • 1983: Impossível Evasão (TV Movie)
  • 1983: Uma Viagem na Nossa Terra
  • 1983: O Homem Que Não Sabe Escrever
  • 1983: O Banqueiro Anarquista (TV Movie)
  • 2005: Amigos Como Dantes (TV Movie)

Premios

2001: Grande Prémio de Conto "Camilo Castelo Branco" C. M. de Vila Nova de Famalicão/APE, por A expressão dos afectos.

Notas

  1. ↑ Revista E (15 de Outubro de 2017), páx. 61.
  2. ↑ "António Mega Ferreira. Wook". www.wook.pt (en portugués). Consultado o 2020-06-02. 
  3. ↑ Infopédia. "António Mega Ferreira - Infopédia". Infopédia - Dicionários Porto Editora (en portugués). Consultado o 2020-06-02. 
  4. ↑ "ENTIDADES NACIONAIS AGRACIADAS COM ORDENS PORTUGUESAS - Página Oficial das Ordens Honoríficas Portuguesas". www.ordens.presidencia.pt. Consultado o 2020-06-02. 
  5. ↑ "António Mega Ferreira - Sextante Editora". Porto Editora. Consultado o 2020-06-02. 
  6. ↑ "Biografia". livro.dglab.gov.pt. Consultado o 2020-06-02. 
  7. ↑ "António Mega Ferreira". IMDb. Consultado o 2020-06-02.