Acuaporina

Acuaporina
Estrutura cristalográfica da acuaporina 1 (AQP1) PDB 1j4n
Identificadores
SímboloAquaporin
PfamPF00230
InterProIPR000425
PROSITEPDOC00193
SCOPe1fx8 / SUPFAM
TCDB1.A.8
OPM superfamily7
OPM protein2zz9

As acuaporinas[1] son un tipo de proteínas integrais de membrana pertencentes a unha gran familia de proteínas intrínsecas maiores que forman poros da membrana das células biolóxicas, que funcionan principalmente facilitando o transporte de auga entre as células.[2] As membranas celulares de diversas bacterias, fungos, animais e plantas conteñen acuaporinas, por medio das cales a auga pode fluír máis rapidamente cara a dentro e fóra da célula que por difusión a través da bicapa fosfolipídica.[3] As acuaporinas posúen seis dominios de hélice alfa que se estenden pola membrana que teñen tanto o extremo carboxílico coma o amino no lado citoplasmático. Dous bucles hidrófobos da proteína conteñen o motivo NPA asparaxina-prolina-alanina conservado. Como a canle da acuaporina está normalmente aberta e está presente en practicamente todos os tipos celulares, causa que a auga pase case sempre a favor do seu gradiente de concentración. Isto leva á confusión de pensar que a auga pasa doadamente atravesando a membrana plasmática a favor de gradiente de concentración. Isto non é certo porque só as substancias non polares poden difundir directamente de forma libre a través da bicapa lipídica.

O Premio Nobel de Química de 2003 foi concedido conxuntamente a Peter Agre polo descubrimento das acuaporinas[4] e a Roderick MacKinnon polo seu descubrimento da estrutura e mecanismo das canles de potasio.[5]

Os defectos xenéticos que afectan aos xenes de acuaporinas foron asociados con varias doenzas humanas como a diabetes insípida nefroxénica e a neuromielite óptica.[6][7][8][9]

Historia

O mecanismo do transporte facilitado de auga e a probable existencia de poros acuosos interesou aos investigadores desde 1957.[10] Na maioría das células a auga móvese cara a dentro e fóra por osmose a través dos compoñentes lipídicos da membrana celular. Debido á relativamene alta permeabilidade á auga dalgunhas células epiteliais, sospeitábase desde había tempo que debía existir algún mecanismo adicional para o transporte de auga a través da membrana. Solomon e os seus colaboradores realizaron traballos pioneiros sobre a permeabilidade da auga a través das membranas a finais da década de 1950.[11][12] Na metade da década de 1960 unha hipótese alternativa (o "modelo de partición–difusión") tratou de establecer que as moléculas de auga se particionaban entre a fase acuosa e a fase lipídica e despois difundían a través da membrana, cruzándoa ata a seguinte interfase, onde abandonaban a fase lipídica e volvían á fase acuosa.[13][14] Estudos feitos por Parisi, Edelman, Carvounis et al. acrecentaron non só a importancia da presenza de canles acuosas senón tamén a posibilidade de regular as súas propiedades de permeabilidade.[15][16][17] En 1990, os experimentos de Verkman demostraron a expresión funcional de canles acuosas, indicando que as canles acuosas eran realmente proteínas.[18][19]

Descubrimento

En 1992 informouse do descubrimento da primeira acuaporina, a 'acuaporina 1' (chamada orixinalmente CHIP 28), realizado por Peter Agre da Universidade Johns Hopkins.[20] En 1999, xunto con outros equipos de investigadores, Agre informou da obtención das primeiras imaxes de alta resolución da estrutura tridimensional dunha acuaporina, a acuaporina 1.[21] Outros estudos que utilizaron simulacións de supercomputadoras identificaron a vía de auga a medida que atravesaba a canle e demostraron como un poro pode permitir o paso de auga sen que pasen á vez pequenos solutos.[22] A investigación pioneira e o subseguinte descubrimento de canles acuosas por Agre e os seus colegas fíxolle a Agre gañar o Premio Nobel de Química de 2003.[5] Agre dixo que descubrira as acuaporinas "por sorte" (serendipity). Estivera estudando os antíxenos do grupo sanguíneo Rh e illara a molécula Rh, pero tamén aparecía unha segunda molécula, de 28 kDa de tamaño (polo que se chamou 28K). Ao principio pensaron que era un fragmento da molécula Rh, ou un contaminante, pero resultou ser un novo tipo de molécula de función descoñecida. Estaba presente en estruturas como os túbulos renais e glóbulos vermellos, e relacionada con proteínas de diversa orixe, como algunhas do cerebro de mosca do vinagre, bacterias, o cristalino do ollo e tecidos de plantas.[21]

Porén, o primeiro informe sobre o transporte de auga mediado por proteínas a través das membranas foi de Gheorghe Benga en 1986, antes da primeira publicación de Agre sobre o asunto.[23][24] Isto creou unha controversia sobre se os traballos de Benga non foran debidamente recoñecidos nin por Agre nin polo Comité do Premio Nobel.[25]

Función

Ilustración dunha molécula de acuaporina

As acuaporinas son "o sistema de fontanería das células". A auga móvese a través das células de maneira organizada, máis rapidamente en tecidos que teñen canles acuosas de acuaporina.[26] Durante moitos anos, os científicos asumiron que a auga se filtraba pola membrana celular e parecía que parte da auga así o facía. Porén, isto non explicaba como a auga podía moverse tan rapidamente a través dalgunhas células.[26]

As acuaporinas conducen selectivamente moléculas de auga dentro e fóra da célula, mentres que impiden o paso de ións e outros solutos. As acuaporinas, tamén coñecidas como canles acuosas, son proteínas de poros integrais de membranas. Algunhas delas, coñecidas como acuagliceroporinas, tamén transportan outras moléculas pequenas disoltas non cargadas, como o amoníaco, CO2, glicerol e urea. Por exemplo, a canle acuaporina 3 ten unha anchura de poro de 8 a 10 ángstroms e permite o paso de moléculas hidrófilas de entre 150 e 200 Da. Porén, os poros acuosos bloquean completamente ións incluíndo protóns, esenciais para conservar a diferenza de potencial electroquímico da membrana.[27]

As moléculas de auga atravesan polos poros da canle en fila india. A presenza de canles de auga incrementa a permeabilidade de membrana para a auga. Son tamén esenciais para o sistema de transporte de auga en plantas[28] e a tolerancia á seca e estrés salino.[29]

Estrutura

Diagrama esquemático da estrutura 2D da acuaporina 1 (AQP1) mostrando as súas seis hélices transmembrana e as cinco rexións bucle interhélices A-E
Estrutura 3D da acuaporina Z salientando a canle acuosa con forma de 'reloxio de area' que atravesa o centro da proteína

As proteínas acuaporinas están compostas por un feixe de seis hélices α transmembrana. Están incrustadas na membrana plasmática. Os extremos carboxilo terminal e amino terminal están ambos na parte interna da célula.[27][30] As metades amino e carboxilo son moi similares, aparentemente cun padrón de nucleótidos repetidos. Algúns investigadores cren que isto foi o resultado da duplicación dun xene inicialmente coa metade do tamaño. Entre as hélices hai cinco rexións (A – E) que forman bucles dentro e fóra da membrana plasmática, dúas delas hidrófobas (B, E), cun padrón de asparaxina–prolina–alanina ("motivo NPA"). Adoptan unha forma distintiva de reloxo de area, facendo que a canle acuosa sexa estreita no medio e máis ancha en cada extremo.

Outra parte aínda máis estreita da canle é o "filtro de selectividade ar/R", un grupo de aminoácidos que permiten que a acuaporina permita ou bloquee selectivamente o paso de diferentes moléculas.

As acuaporinas forman tetrámeros na membrana, e cada monómero actúa como canle acuosa.[27] As diferentes acuaporinas teñen un distinto tamaño de canle acuosa, e os tipos máis pequenos só permiten o paso de auga e máis nada.

Os perfís de raios X mostran que as acuaporinas teñen dúas entradas cónicas. Esta forma de reloxo de area podería ser o resultado dun proceso de selección natural cara a unha permeabilidade óptima. Mostrouse que as entradas cónicas cun ángulo de apertura axeitado poden proporcionar un grande incremento na permabilidade hidrodinámica da canle.[31]

Motivo NPA

As canles de acuaporina nas simulacións parecen permitir unicamente o paso de moléculas de auga, xa que as moléculas pasan unha por unha en fila india. O oxíxeno de cada molécula de auga, guiado polo camo eléctrico local da acuaporina, é o que pasa por diante cando a auga entra, pero a medio camiño a molécula dáse a volta a medida que pasa e o oxíxeno queda mirando cara a atrás.[32] Non está claro por que ocorre esta rotación. Algúns investigadores identificaron un campo electrostático xerado polas dúas medias hélices HB e HE da acuaporina que podería ser a explicación. Outros suxeriron que os enlaces de hidróxeno entre o aminoácido asparaxina nas dúas rexións NPA e o oxíxeno da auga causan a rotación. Aínda non está claro se a rotación das moléculas de auga ten un significado biolóxico. Os estudos iniciais especulaban sobre que a orientación "bipolar" das moléculas de auga bloquean o fluxo de protóns por medio do mecanismo de Grotthuss.[33] Estudos máis recentes cuestionaron esta interpretación e poñen a énfase na barreira electrostática como razón do bloqueo de protóns. Nesta nova intgerpretación, a rotación das moléculas de auga é só un efecto colateral da barreira electrostática. Actualmente (en 2008), a orixe do campo electrostático é un asunto debatido. Mentres que algúns estudos céntranse principalmente no campo eléctrico é xerado polas medias hélices HB e HE da proteína, outros enfatizan os efectos de desolvatación a media que o protón entra no estreito poro da acuaporina.

Filtro de selectividade ar/R

Representación esquemática do movemento da auga a través do estreito filtro de selectividade da canle da acuaporina

O filtro de selectividade aromático/arxinina ou "ar/R" é un agrupamento de aminoácidos que axudan a unir moléculas de auga e excluír outras moléculas que poden tratar de entrar no poro. É un mecanismo polo cal a acuaporina pode unirse selectivamente a moléculas de auga (permitindo así que pasen ao seu través) e impide a entrada doutras moléculas. O filtro ar/R está constituído por dous grupos de aminoácidos pertencentes ás hélices B (HB) e E (HE) e dous grupos do bucle E (LE1, LE2), a ambos os lados do motivo NPA. A súa posición normal está a 8 Å no lado externo do motivo NPA; é tipicamente a parte máis apertada da canle. A súa estreiteza debilita os enlaces de hidróxeno entre as moléculas de auga, permitindo que as arxininas, que teñen carga positiva, interaccionen coas moléculas de auga para filtrar os protóns indesexables.[34][35][36]

Distribución entre as especies

En mamíferos

Coñécense trece tipos de acuaporinas en mamíferos, e seis deles están localizadas nos riles,[37] pero sospéitase da existencia de moitas máis. As acuaporinas máis estudadas compáranse na seguinte táboa:

Tipo Localización[38] Función[38]
Acuaporina 1 Reabsorción da auga
Acuaporina 2 Reabsorción de auga en resposta a ADH[39]
Acuaporina 3
  • ril (basolateral)
    • túbulo conector
    • conduto colector cortical
    • conduto colector medular externo
 Reabsorción de auga e permeabilidade ao glicerol
Acuaporina 4
  • ril (basolateral)
    • conduto colector medular interno
 Reabsorción de auga

En plantas

As plantas captan a auga do chan polas raíces, desde onde pasa ao córtex e aos tecidos vasculares (xilema). Hai tres rutas polas que a auga flúe cara a eses tecidos, chamadas vías apoplástica, simplástica e transcelular.[40] Nas plantas, as acuaporinas encóntrranse non só na membrana plasmática, senón tamén na membrana vacuolar. A vía transcelular consiste no transporte de auga a través das membranas plasmática e vacuolar.[41] Cando as raíces das plantas son expostas ao cloruro mercúrico, que inhibe as acuaporinas, o fluxo de auga vese grandemente reducido, pero o fluxo de ións non, o que apoia a idea de que teñen un mecanismo para o transporte de auga independente do transporte de ións, que son as acuaporinas.

Ademais do mantemento dunha osmolaridade normal no citosol, as acuaporinas poden desempeñar un importante papel no crecemento por expansión ao permitir un influxo de auga nas células en expansión, un proceso necesario para soster o desenvolvemento da planta.[41]

As acuaporinas das plantas son tamén importantes para a nutrición de minerais e a detoxificación de ións esencial para a homeostase do boro,[42] silicio, arsénico e bicarbonato.[36]

As acuaporinas en plantas son divididas en cinco subfamilias principais de homólogos, ou grupos, que son:[43]

  • Proteína intrínseca da membrana plasmática (PIP)[44]
  • Proteína intrínseca do tonoplasto (TIP)[45]
  • Proteína intrínseca similar á nodulina-26 (NIP)[46]
  • Proteína intrínseca básica pequena (SIP)[47]
  • Proteína intrínseca X (XIP).

Estas cinco subfamilias divídense ulteriormente en subgrupos evolutivos máis pequenos baseándose na súa secuencia de ADN. As PIPs comprenden dous subgrupos, PIP1 e PIP2, mentres que as TIPs forman 5 subgrupos, TIP1, TIP2, TIP3, TIP4 e TIP5. Cada subgrupo é dividido de novo en isoformas, por exemplo, PIP1;1, PIP1;2. Dentro da variada selección de isoformas de acuaporinas das plantas, hai tamén padróns únicos de expresión específica de célula e de tecido.[41]

O silenciamento das acuaporinas das plantas foi asociado ao decrecemento da condutancia hidráulica e a fotosíntese da folla.[48]

A apertura e peche das acuaporinas é levado a cabo para parar o fluxo de auga a través do poro da proteína. Isto pode realizarse por varias razóns, por exemplo cando a planta contén baixas cantidades de auga celular debido a unha seca.[49] A apertura ou peche dunha acuaporina ten lugar por unha interacción entre un mecanismo de apertura e a acuaporina, o cal causa un cambio tridimensional na proteína para que bloquee o poro e, así, impida o fluxo de auga polo poro. Nas plantas, observouse que hai polo menos dúas formas de regulación da apertura das acuaporinas. Estas son a apertura por desfosforilación de certos residuos de serina, que é unha resposta á seca, e a protonación de residuos específicos de histidina en resposta a un asolagamento do terreo. A fosforilación das acuaporinas foi ligada á apertura e peche dos pétalos das flores en resposta á temperatura.[50][51]

En arqueas, eubacterias e fungos

Tamén a expresan certas bacterias e moitos outros organismos.

As acuaporinas descubríronse tamén nos fungos Saccharomyces cerevisiae (lévedo), Dictyostelium, Candida e Ustilago e os protozoos Trypanosoma e Plasmodium.[28]

Importancia clínica

A acuaporina 1 (AQP1) encóntrase no plexo coroideo e contribúe á produción de líquido cefalorraquídeo, e a AQP4 encóntrase nas células perivasculares e do epéndima.

Hai dous claros exemplos de doenzas que son resultado de mutacións nas acuaporinas, que son:

Nun pequeno número de persoas identificouse unha deficiencia grave ou total de acuaporina 1. Son persoas en xeral con boa saúde, pero presentan un defecto na súa capacidade de concentrar solutos na urina e conservar a auga cando non poden beber auga.[53][54] Os ratos con delecións específicas na acuaporina 1 tamén mostran unha deficiencia na conservación da auga debido a unha incapacidade de concentrar solutos na medula renal por multiplicación contracorrente.[55]

Ademais do seu papel na diabete insípida nefroxénica determinada xeneticamente, as acuaporinas tamén xogan un papel en formas adquiridas de diabete insípida nefroxénica (trastornos que causan un incremento na produción de urina).[56] A diabetes insípida nefroxénica adquirida en ratas pode ser causada pola alteración da regulación da acuaporina 2 debido á administración de sales de litio, baixas concentracións de potasio no sangue (hipocalemia) e altas concentracións de calcio no sangue (hipercalcemia).[57][58][59]

As reaccións autoinmunes contra a acuaporina 4 en humanos producen a enfermidade de Devic.[6] Se fose posible manipular a acuaporina iso talvez podería resolver problemas médicos como a retención de fluídos en enfermidades cardíacas e os edemas cerebrais despois dun accidente cerebrovascular.[26]

Notas

  1. ↑ Coordinadores: Jaime Gómez Márquez, Ana Mª Viñas Díaz e Manuel González González. Redactores: David Villar Docampo e Luís Vale Ferreira. Revisores lingüísticos: Víctor Fresco e Mª Liliana Martínez Calvo. (2010). Dicionario de bioloxía galego-castelán-inglés. (PDF). Xunta de Galicia. p. 16. ISBN 978-84-453-4973-1. 
  2. ↑ Agre P (2006). "The aquaporin water channels". Proc Am Thorac Soc 3 (1): 5–13. PMC 2658677. PMID 16493146. doi:10.1513/pats.200510-109JH. 
  3. ↑ Cooper G (2009). The Cell: A Molecular Approach. Washington, DC: ASM PRESS. p. 544. ISBN 978-0-87893-300-6. 
  4. ↑ Knepper MA, Nielsen S (2004). "Peter Agre, 2003 Nobel Prize winner in chemistry". J. Am. Soc. Nephrol. 15 (4): 1093–5. PMID 15034115. doi:10.1097/01.ASN.0000118814.47663.7D. 
  5. ↑ 5,0 5,1 "The Nobel Prize in Chemistry 2003". Nobel Foundation. Consultado o 2008-01-23. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Lennon VA, Kryzer TJ, Pittock SJ, Verkman AS, Hinson SR (2005). "IgG marker of optic-spinal multiple sclerosis binds to the aquaporin-4 water channel". J. Exp. Med. 202 (4): 473–7. PMC 2212860. PMID 16087714. doi:10.1084/jem.20050304. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Bichet, Daniel G. (2006-04-01). "Nephrogenic Diabetes Insipidus". Advances in Chronic Kidney Disease (en English) 13 (2): 96–104. ISSN 1548-5595. PMID 16580609. doi:10.1053/j.ackd.2006.01.006. 
  8. ↑ Agre P, Kozono D (2003). "Aquaporin water channels: molecular mechanisms for human diseases". FEBS Lett. 555 (1): 72–8. PMID 14630322. doi:10.1016/S0014-5793(03)01083-4. 
  9. ↑ Schrier RW (2007). "Aquaporin-related disorders of water homeostasis". Drug News Perspect. 20 (7): 447–53. PMID 17992267. doi:10.1358/dnp.2007.20.7.1138161. 
  10. ↑ Parisi M, Dorr RA, Ozu M, Toriano R (December 2007). "From membrane pores to aquaporins: 50 years measuring water fluxes". J Biol Phys 33 (5–6): 331–43. PMC 2565768. PMID 19669522. doi:10.1007/s10867-008-9064-5. 
  11. ↑ Paganelli CV, Solomon AK (November 1957). "The rate of exchange of tritiated water across the human red cell membrane". J. Gen. Physiol. 41 (2): 259–77. PMC 2194835. PMID 13475690. doi:10.1085/jgp.41.2.259. 
  12. ↑ Goldstein DA; Solomon AK (1960-09-01). "Determination of equivalent pore radius for human red cells by osmotic pressure measurement". The Journal of General Physiology 44: 1–17. PMC 2195086. PMID 13706631. doi:10.1085/jgp.44.1.1. 
  13. ↑ Dainty, J.; House, C. R. (1966-07-01). "An examination of the evidence for membrane pores in frog skin". The Journal of Physiology 185 (1): 172–184. PMC 1395865. PMID 5965891. doi:10.1113/jphysiol.1966.sp007979. 
  14. ↑ Hanai T, Haydon DA (1966-08-01). "The permeability to water of bimolecular lipid membranes". Journal of Theoretical Biology 11 (3): 370–382. PMID 5967438. doi:10.1016/0022-5193(66)90099-3. 
  15. ↑ Parisi M, Bourguet J (1984-01-01). "Effects of cellular acidification on ADH-induced intramembrane particle aggregates". American Journal of Physiology. Cell Physiology 246 (1): C157–C159. ISSN 0363-6143. PMID 6320654. doi:10.1152/ajpcell.1984.246.1.c157. 
  16. ↑ Edelman, Isidore S. (25 May 1965). "Hydrogen-ion dependence of the antidiuretic action of vasopressin, oxytocin and deaminooxytocin". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Biophysics Including Photosynthesis 102: 185–197. doi:10.1016/0926-6585(65)90212-8 – vía Elsevier Science Direct. 
  17. ↑ Carvounis CP, Levine SD, Hays RM (1979-05-01). "pH-Dependence of water and solute transport in toad urinary bladder". Kidney International 15 (5): 513–519. ISSN 0085-2538. PMID 39188. doi:10.1038/ki.1979.66. 
  18. ↑ Zhang, RB; Logee, KA; Verkman, AS (1990-09-15). "Expression of mRNA coding for kidney and red cell water channels in Xenopus oocytes". The Journal of Biological Chemistry 265 (26): 15375–15378. ISSN 0021-9258. PMID 2394728. 
  19. ↑ Zhang, R; Alper, S L; Thorens, B; Verkman, A S (1991-11-01). "Evidence from oocyte expression that the erythrocyte water channel is distinct from band 3 and the glucose transporter.". Journal of Clinical Investigation 88 (5): 1553–1558. PMC 295670. PMID 1939644. doi:10.1172/JCI115466. 
  20. ↑ Agre P, Preston GM, Smith BL, Jung JS, Raina S, Moon C, Guggino WB, Nielsen S (1 October 1993). "Aquaporin CHIP: the archetypal molecular water channel". Am. J. Physiol. 265 (4 Pt 2): F463–76. PMID 7694481. doi:10.1152/ajprenal.1993.265.4.F463. 
  21. ↑ 21,0 21,1 Mitsuoka K, Murata K, Walz T, Hirai T, Agre P, Heymann JB, Engel A, Fujiyoshi Y (1999). "The structure of aquaporin-1 at 4.5-A resolution reveals short alpha-helices in the center of the monomer". J. Struct. Biol. 128 (1): 34–43. PMID 10600556. doi:10.1006/jsbi.1999.4177. 
  22. ↑ de Groot BL, Grubmüller H (2005). "The dynamics and energetics of water permeation and proton exclusion in aquaporins". Curr. Opin. Struct. Biol. 15 (2): 176–83. PMID 15837176. doi:10.1016/j.sbi.2005.02.003. 
  23. ↑ Benga G, Popescu O, Pop VI, Holmes RP (1986). "p-(Chloromercuri)benzenesulfonate binding by membrane proteins and the inhibition of water transport in human erythrocytes". Biochemistry 25 (7): 1535–8. PMID 3011064. doi:10.1021/bi00355a011. 
  24. ↑ Kuchel PW (2006). "The story of the discovery of aquaporins: convergent evolution of ideas--but who got there first?". Cell. Mol. Biol. (Noisy-le-grand) 52 (7): 2–5. PMID 17543213. 
  25. ↑ Benga, G. "Gheorghe Benga". Ad Astra - Online project for the Romanian Scientific Community. Arquivado dende o orixinal o 25 de decembro de 2007. Consultado o 2008-04-05. 
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 A Conversation With Peter Agre: Using a Leadership Role to Put a Human Face on Science, de Claudia Dreifus, New York Times, January 26, 2009
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 Gonen T, Walz T (2006). "The structure of aquaporins". Q. Rev. Biophys. 39 (4): 361–96. PMID 17156589. doi:10.1017/S0033583506004458. 
  28. ↑ 28,0 28,1 Kruse E, Uehlein N, Kaldenhoff R (2006). "The aquaporins". Genome Biol. 7 (2): 206. PMC 1431727. PMID 16522221. doi:10.1186/gb-2006-7-2-206. 
  29. ↑ Xu Y, et al. (2014). "A banana aquaporin gene". BMC Plant Biology 14 (1): 59. PMC 4015420. PMID 24606771. doi:10.1186/1471-2229-14-59. 
  30. ↑ Fu D, Lu M (2007). "The structural basis of water permeation and proton exclusion in aquaporins". Mol. Membr. Biol. 24 (5–6): 366–74. PMID 17710641. doi:10.1080/09687680701446965. 
  31. ↑ Gravelle S, Joly L, Detcheverry F, Ybert C, Cottin-Bizonne C, Bocquet L (2013). "Optimizing water permeability through the hourglass shape of aquaporins". PNAS 110 (41): 16367–16372. Bibcode:2013PNAS..11016367G. PMC 3799357. PMID 24067650. arXiv:1310.4309. doi:10.1073/pnas.1306447110. 
  32. ↑ de Groot BL, Grubmüller H (2001). "Water permeation across biological membranes: mechanism and dynamics of aquaporin-1 and GlpF". Science 294 (5550): 2353–2357. Bibcode:2001Sci...294.2353D. doi:10.1126/science.1062459. 
  33. ↑ Tajkhorshid E, Nollert P, Jensen M, Miercke LJ, O'Connell J, Stroud RM, Schulten K (2002). "Control of the selectivity of the aquaporin water channel family by global orientational tuning". Science 296 (5567): 525–30. Bibcode:2002Sci...296..525T. PMID 11964478. doi:10.1126/science.1067778. 
  34. ↑ Jochen S. Hub e Bert L. de Groot. Mechanism of selectivity in aquaporins and aquaglyceroporins. PNAS 29 de xaneiro de 2008, 105 (4) 1198-1203; [1]
  35. ↑ Abul Kalam Azadab, Naoki Yoshikawaa, Takahiro Ishikawaa, Yoshihiro Sawaa, HitoshiS hibataa. Substitution of a single amino acid residue in the aromatic/arginine selectivity filter alters the transport profiles of tonoplast aquaporin homologs. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Biomembranes Volume 1818, Número 1, xaneiro de 2012, Páxinas 1-11. [2]
  36. ↑ 36,0 36,1 Namiki Mitani-Ueno, Naoki Yamaji, Fang-Jie Zhao, Jian Feng Ma. The aromatic/arginine selectivity filter of NIP aquaporins plays a critical role in substrate selectivity for silicon, boron, and arsenic. J Exp Bot. 2011 Aug; 62(12): 4391–4398. Published online 2011 May 16. doi: 10.1093/jxb/err158 PMCID: PMC3153687. PMID 21586431
  37. ↑ Nielsen S, Frøkiaer J, Marples D, Kwon TH, Agre P, Knepper MA (2002). "Aquaporins in the kidney: from molecules to medicine". Physiol. Rev. 82 (1): 205–44. PMID 11773613. doi:10.1152/physrev.00024.2001. 
  38. ↑ 38,0 38,1 Unless else specified in table boxes, then ref is: Walter F. Boron (2005). Medical Physiology: A Cellular And Molecular Approaoch. Elsevier/Saunders. ISBN 978-1-4160-2328-9.  Page 842
  39. ↑ Sands JM (2012). "Aquaporin 2: Not Just for Moving Water". Journal of the American Society of Nephrology 23 (9): 1443–1444. PMC 3431422. PMID 22797179. doi:10.1681/ASN.2012060613. 
  40. ↑ Chaumont, F; Tyerman, SD (2014-04-01). "Aquaporins: Highly Regulated Channels Controlling Plant Water Relations". Plant Physiology 164 (4): 1600–1618. PMC 3982727. PMID 24449709. doi:10.1104/pp.113.233791. 
  41. ↑ 41,0 41,1 41,2 Johansson, I; Karlsson, M; Johanson, U; Larsson, C; Kjellbom, P (2000-05-01). "The role of aquaporins in cellular and whole plant water balance". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Biomembranes 1465 (1–2): 324–342. doi:10.1016/S0005-2736(00)00147-4. 
  42. ↑ Porcel, Rosa; Bustamante, Antonio; Ros, Roc; Serrano, Ramón; Mulet Salort, José M. (2018). "BvCOLD1: A novel aquaporin from sugar beet (Beta vulgaris L.) involved in boron homeostasis and abiotic stress". Plant, Cell & Environment 41 (12): 2844–2857. PMID 30103284. doi:10.1111/pce.13416. 
  43. ↑ Kaldenhoff R, Bertl A, Otto B, Moshelion M, Uehlein N (2007). Characterization of plant aquaporins. Meth. Enzymol. Methods in Enzymology 428. pp. 505–31. ISBN 978-0-12-373921-6. PMID 17875436. doi:10.1016/S0076-6879(07)28028-0. 
  44. ↑ Kammerloher W, Fischer U, Piechottka GP, Schäffner AR (1994). "Water channels in the plant plasma membrane cloned by immunoselection from a mammalian expression system". Plant J. 6 (2): 187–99. PMID 7920711. doi:10.1046/j.1365-313X.1994.6020187.x. 
  45. ↑ Maeshima M (2001). "TONOPLAST TRANSPORTERS: Organization and Function". Annu Rev Plant Physiol Plant Mol Biol 52 (1): 469–497. PMID 11337406. doi:10.1146/annurev.arplant.52.1.469. 
  46. ↑ Wallace IS, Choi WG, Roberts DM (2006). "The structure, function and regulation of the nodulin 26-like intrinsic protein family of plant aquaglyceroporins". Biochim. Biophys. Acta 1758 (8): 1165–75. PMID 16716251. doi:10.1016/j.bbamem.2006.03.024. 
  47. ↑ Johanson U, Gustavsson S (2002). "A new subfamily of major intrinsic proteins in plants". Mol. Biol. Evol. 19 (4): 456–61. PMID 11919287. doi:10.1093/oxfordjournals.molbev.a004101. 
  48. ↑ Sade, N; Shatil-Cohen, A; Attia, Z; Maurel, C; Boursiac, Y; Kelly, G; Granot, D; Yaaran, A; Lerner, S (2014-11-01). "The Role of Plasma Membrane Aquaporins in Regulating the Bundle Sheath-Mesophyll Continuum and Leaf Hydraulics". Plant Physiology (en inglés) 166 (3): 1609–1620. PMC 4226360. PMID 25266632. doi:10.1104/pp.114.248633. 
  49. ↑ Kaldenhoff R, Fischer M (2006). "Aquaporins in plants". Acta Physiol (Oxf) 187 (1–2): 169–76. PMID 16734753. doi:10.1111/j.1748-1716.2006.01563.x. 
  50. ↑ Azad AK, Sawa Y, Ishikawa T, Shibata H (2004). "Phosphorylation of plasma membrane aquaporin regulates temperature-dependent opening of tulip petals". Plant Cell Physio 45 (5): 608–17. PMID 15169943. doi:10.1093/pcp/pch069. 
  51. ↑ Azad AK, Katsuhara M, Sawa Y, Ishikawa T, Shibata H (2008). "Characterization of four plasma membrane aquaporins in tulip petals: a putative homolog is regulated by phosphorylation". Plant Cell Physiol 49 (8): 1196–208. PMID 18567892. doi:10.1093/pcp/pcn095. 
  52. ↑ Okamura T, Miyoshi I, Takahashi K, Mototani Y, Ishigaki S, Kon Y, Kasai N (2003). "Bilateral congenital cataracts result from a gain-of-function mutation in the gene for aquaporin-0 in mice". Genomics 81 (4): 361–8. PMID 12676560. doi:10.1016/S0888-7543(03)00029-6. 
  53. ↑ Radin, M. Judith; Yu, Ming-Jiun; Stoedkilde, Lene; Miller, R Lance; Hoffert, Jason D.; Frokiaer, Jorgen; Pisitkun, Trairak; Knepper, Mark A. (2017-03-06). "Aquaporin-2 Regulation in Health and Disease". Veterinary Clinical Pathology / American Society for Veterinary Clinical Pathology 41 (4): 455–470. ISSN 0275-6382. PMC 3562700. PMID 23130944. doi:10.1111/j.1939-165x.2012.00488.x. 
  54. ↑ King, Landon S; Choi, Michael; Fernandez, Pedro C; Cartron, Jean-Pierre; Agre, Peter (2001-07-19). "Defective Urinary Concentrating Ability Due to a Complete Deficiency of Aquaporin-1". New England Journal of Medicine 345 (3): 175–179. PMID 11463012. doi:10.1056/NEJM200107193450304. 
  55. ↑ Schnermann, Jurgen; Chou, Chung-Lin; Ma, Tonghui; Traynor, Timothy; Knepper, Mark A; Verkman, AS (1998-08-04). "Defective proximal tubular fluid reabsorption in transgenic aquaporin-1 null mice". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 95 (16): 9660–9664. Bibcode:1998PNAS...95.9660S. ISSN 0027-8424. PMC 21395. PMID 9689137. doi:10.1073/pnas.95.16.9660. 
  56. ↑ Khanna A (2006). "Acquired nephrogenic diabetes insipidus". Semin. Nephrol. 26 (3): 244–8. PMID 16713497. doi:10.1016/j.semnephrol.2006.03.004. 
  57. ↑ Christensen, S; Kusano, E; Yusufi, A N; Murayama, N; Dousa, TP (1985-06-01). "Pathogenesis of nephrogenic diabetes insipidus due to chronic administration of lithium in rats". Journal of Clinical Investigation 75 (6): 1869–1879. PMC 425543. PMID 2989335. doi:10.1172/JCI111901. 
  58. ↑ Marples, D; Frøkiaer, J; Dørup, J; Knepper, M A; Nielsen, S (1996-04-15). "Hypokalemia-induced downregulation of aquaporin-2 water channel expression in rat kidney medulla and cortex.". Journal of Clinical Investigation 97 (8): 1960–1968. PMC 507266. PMID 8621781. doi:10.1172/JCI118628. 
  59. ↑ Marples, D; Christensen, S; Christensen, EI; Ottosen, P D; Nielsen, S (1995-04-01). "Lithium-induced downregulation of aquaporin-2 water channel expression in rat kidney medulla.". Journal of Clinical Investigation 95 (4): 1838–1845. PMC 295720. PMID 7535800. doi:10.1172/JCI117863. 

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

Read other articles:

Feridun Buğeker

Feridun Buğeker Feridun Buğeker pada 2012Informasi pribadiNama lengkap Feridun İsmail BuğekerTanggal lahir (1933-04-05)5 April 1933Tempat lahir Istanbul, TurkiTanggal meninggal 6 Oktober 2014(2014-10-06) (umur 81)Posisi bermain PenyerangKarier senior*Tahun Tim Tampil (Gol)1949-1952 Beyoğluspor 1952–1955 Fenerbahçe S.K. 42 (15)1955-1961 Stuttgarter Kickers 22 (4)1961-1963 Fenerbahçe S.K. 70 (31)Tim nasional1953-1955 Turki 6 (0) * Penampilan dan gol di klub senior hanya dihitung ...

 

 

Dikotomi

Pada gambar ini, himpunan semesta U (seluruh persegi panjang) didikotomi atau terbagi ke dalam himpunan A (berwarna merah muda) dan komplemennya Ac (berwarna abu-abu). Dikotomi adalah istilah yang menunjukkan partisi atau pembagian dari suatu keseluruhan (misalnya dalam himpunan, ruang sampel, dan sebagainya) menjadi dua bagian[1] (subset atau himpunan bagian). Dengan kata lain, beberapa dari bagian-bagian ini harus: saling bebas: setiap anggota harus termasuk ke dalam salah satu dari...

 

 

Alessandra Ferri

Italian prima ballerina Alessandra FerriOMRIAlessandra Ferri and Mikhail Baryshnikov in 1986Born (1963-05-06) 6 May 1963 (age 60)Milan, ItalyYears active1980–2007, 2013-CareerFormer groupsRoyal BalletAmerican Ballet TheatreLa Scala Theatre Ballet Alessandra Ferri OMRI (born 6 May 1963) is an Italian prima ballerina. She danced with the Royal Ballet (1980–1984), American Ballet Theatre (1985–2007) and La Scala Theatre Ballet (1992–2007) and as an international guest arti...

Hoki sepatu roda

Permainan rol hoki Rol hoki atau hoki sepatu roda adalah olahraga beregu yang menikmati popularitas yang signifikan di sejumlah negara Latin, dan di Eropa adalah olahraga yang dipraktikkan secara khusus di Portugal, Spanyol (terutama Catalonia dan Galisia) dan Italia (menjadi sangat populer di wilayah Veneto). Dua tim beranggotakan lima orang (empat skater dan satu penjaga gawang) mencoba mengarahkan bola dengan tongkat mereka ke gawang lawan. Bola hanya dapat digerakkan dengan tongkat, bukan...

 

 

Kepulauan Canary

Kepulauan Canary Islas CanariasNegara Bagian FederalGunung Teide (Tenerife), gunung tertinggi di Spanyol. Merupakan Taman Nasional yang paling dikunjungi di Spanyol, Eropa dan kedua di dunia.[1][2][3][4] BenderaLambang kebesaranLokasi Kepulauan CanaryNegara SpanyolIbukota Santa Cruz de Tenerife and Las Palmas de Gran Canaria[5]Pemerintahan • PresidenPaulino Rivero (CC)Luas(1.5% dari Spanyol; Peringkat ke-13) • Total7.447...

 

 

Li Guang

Untuk pemain sepak bola, lihat Li Guang (pemain sepak bola). Li GuangJenderal dari Dinasti Han BaratLahir(Tidak diketahui)Wafat119 SMNamaHanzi tradisional李廣Hanzi sederhana李广PinyinLǐ GuǎngWade–GilesLi KuangNama lainJenderal Terbang (Hanzi sederhana: 飞将军; Hanzi tradisional: 飛將軍; Pinyin: Fēi Jiāngjūn; Wade–Giles: Fei Chiang-chün) Ini adalah nama Tionghoa; marganya adalah Li. Li Guang (meninggal pada 119 SM), lahir di Tianshui, Gansu, adalah seorang j...

Buddie Newman

American politician (1921–2002) Buddie Newman58th Speaker of the Mississippi House of RepresentativesIn officeJanuary 1976 – January 5, 1988Preceded byJohn JunkinSucceeded byTim FordMember of the Mississippi House of RepresentativesIn officeJanuary 1952 – January 5, 1988Preceded byWade ColeSucceeded byCharles Weissinger Jr.Member of the Mississippi State Senatefrom the 20th districtIn office1948–1952Preceded byBernard GraftSucceeded byHerman C. Glazier Jr. Personal d...

 

 

Computational and Mathematical Organization Theory

Academic journalComputational and Mathematical Organization TheoryDisciplineOrganization theoryLanguageEnglishEdited byKathleen M. Carley, Terrill L. FrantzPublication detailsHistory1995–presentPublisherSpringer Science+Business MediaFrequencyQuarterlyImpact factor2.023 (2020)Standard abbreviationsISO 4 (alt) · Bluebook (alt1 · alt2)NLM (alt) · MathSciNet (alt )ISO 4Comput. Math. Organ. TheoryIndexingCODEN (alt · alt2) ·...

 

 

ارتاح

حي ارتاح بطولكرم حي سكني خارطة مدينة طولكرم وعليها توزيع أهم أحياء المدينة ومنها حي ارتاح شعار بلدية طولكرمشعار الإحداثيات 32°17′52″N 35°01′00″E / 32.2977314°N 35.016629°E / 32.2977314; 35.016629   تقسيم إداري  البلد دولة فلسطين  التقسيم الأعلى طولكرم  معلومات أخرى 309  الم...

United States Poet Laureate

Official poet of the United States United States Poet LaureateIncumbentAda Limónsince 2022AppointerLibrarian of the United States CongressTerm lengthOne yearFormation1937Salary$60,000 annuallyWebsitewww.loc.gov/programs/poetry-and-literature/poet-laureate/ For Poets Laureate of individual states, see List of U.S. states' Poets Laureate. The Poet Laureate Consultant in Poetry to the Library of Congress, commonly referred to as the United States Poet Laureate, serves as the official poet ...

 

 

Kalgoorlie

For other uses, see Kalgoorlie (disambiguation). City in Western AustraliaKalgoorlie–BoulderWestern AustraliaKalgoorlie Court House and Post OfficeKalgoorlie–BoulderCoordinates30°44′56″S 121°27′57″E / 30.74889°S 121.46583°E / -30.74889; 121.46583Population29,068 (2021 census - UCL)[1] • Density387.06/km2 (1,002.5/sq mi)Established1893Elevation383 m (1,257 ft)Area75.1 km2 (29.0 sq mi)[2] (2011 urb...

 

 

Laurits Tuxen

Laurits TuxenPhotograph by Frederik RiiseLahir(1853-12-09)9 Desember 1853Copenhagen, DenmarkMeninggal21 November 1927(1927-11-21) (umur 73)CopenhagenKebangsaanDenmarkPendidikanAkademi Seni Rupa Murni Kerajaan DenmarkDikenal atasLukisanGerakan politikSkagen Painters, Realisme Laurits Tuxen (9 Desember 1853 – 21 November 1927) adalah seorang pemahat dan pelukis Denmark yang mengkhususkan diri dalam lukisan figur. Ia juga berasosiasi dengan Skagen Painters. Ia adalah kepala...

Ansambel Lagu dan Tari Departemen Pekerjaan Politik KMP

Ansambel Lagu dan Tari Departemen Pekerjaan Politik KMP中央军委政治工作部歌舞团Tanggal pendirian1953; 71 tahun lalu (1953)Didirikan diBeijing, TiongkokTipeMilik negaraKantor pusatDistrik Haidian, Beijing, TiongkokBahasa resmi Bahasa MandarinPemilikKomisi Militer PusatKetuaLi Yuning (李玉宁)Tokoh pentingPeng Liyuan, Yan Weiwen, Yu Junjian, Mao Amin, Dong Wenhua, Tan Jing, Kareem, Yang Hongji, Dai Yuqiang, Huang HongNama sebelumnyaAnsambel Lagu dan Tari Departemen Politik Te...

 

 

Virgem da Lapa

Municipality of Brazil Location of Virgem da Lapa in the state of Minas Gerais Virgem da Lapa (Portuguese pronunciation: [viʁˈʒẽj da ˈlapɐ]) is a Brazilian municipality located in the northeast of the state of Minas Gerais. Its population as of 2020 was estimated to be 13,740 people living in a total area of 871 km2 (336 sq mi).[1] The city belongs to the mesoregion of Jequitinhonha and to the microregion of Araçuaí. It became a municipality in 1948. Vi...

 

 

أيزو 3166-2:MZ

المقالة الرئيسة: أيزو 3166-2 أيزو 31166-2:MZ هو الجزء المخصص لدولة موزمبيق في أيزو 3166-2، وهو جزء من معيار أيزو 3166 الذي نشرته المنظمة الدولية للتوحيد القياسي (أيزو)، والذي يُعرف رموز لأسماء التقسيمات الرئيسية (مثل الأقاليم، الجهات، المقاطعات أو الولايات) من جميع البلدان في ترميز أي�...

Statistical mechanics

Physics of many interacting particles Statistical mechanics Thermodynamics Kinetic theory Particle statistics Spin–statistics theorem Indistinguishable particles Maxwell–Boltzmann Bose–Einstein Fermi–Dirac Parastatistics Anyonic statistics Braid statistics Thermodynamic ensembles NVE Microcanonical NVT Canonical µVT Grand canonical NPH Isoenthalpic–isobaric NPT Isothermal–isobaric Models Debye Einstein Ising Potts Potentials Internal energy Enthalpy Helmholtz free energy Gibbs fr...

 

 

Mauritz Stiller

Mauritz Stiller Mauritz Stiller, all'anagrafe Moshe Stiller (Helsinki, 17 luglio 1883 – Stoccolma, 18 novembre 1928), è stato un regista e attore finlandese. Indice 1 Biografia 2 Filmografia 2.1 Regista (parziale) 2.2 Sceneggiatore (parziale) 2.3 Attore (parziale) 3 Altri progetti 4 Collegamenti esterni Biografia Di famiglia ebraica di origine polacca, si dedicò inizialmente al teatro, divenendo apprezzato attore e regista sulle scene finlandesi e svedesi e, fra il 1910 e il 1912, impresa...

 

 

جمعية الخيار الديمقراطي

جمعية الخيار الديمقراطي تاريخ التأسيس 2005  تعديل مصدري - تعديل   جمعية الخيار الديمقراطي جمعية الخيار الديمقراطي هي منظمة غير حكومية تأسست في 2 ديسمبر 2005 في كييف من قبل تسع دول من شمال وشرق أوروبا.[1][2] معظم البلدان المشكلة للمنظمة من المنطقة الواقعة بين بحر البل...

Hat-trick (magic trick)

Magic trick where something is produced out of an apparently empty hat This 1899 advertising poster for a magician prominently features the hat-trick. The hat-trick is a classic magic trick where a performer will produce an object (traditionally a rabbit or a bouquet of flowers) out of an apparently empty top hat.[1] Method In its simplest form, the trick works by placing the hat on a specially made table or chest. Both the hat, and the surface it is placed on, will have a hidden open...

 

 

Succession to the British throne

Law governing who can become British monarch The Sovereign's Throne in the House of Lords, from which the speech is delivered at the State Opening of Parliament Part of a series onOrders of succession Monarchies Bahrain Belgium Bhutan Brunei Denmark Eswatini Japan Jordan Lesotho Liechtenstein Luxembourg Malaysia Monaco Morocco Netherlands Norway Oman Saudi Arabia Spain Sweden Thailand Tonga United Kingdom and Commonwealth realms vte Succession to the British throne is determined by descent, s...