Morris makket ek in swarde fijân yn 'e foarm fan in poatige finzene dy't Wolf hjit. As de beide mannen neaken njonkeninoar ûnder de dûs steane, jout Wolf oan dat er Morris wol sitten sjocht en seks mei him hawwe wol. As Morris dêr freonlik foar betanket, seit Wolf dat neesizzen gjin opsje is. Dêrop jout Morris him in wan bruien om syn stânpunt te fertsjutskjen. Letter falt Wolf Morris by it luchtsjen op it binnenplak fan it tichthûs oan mei in eigenmakke knyft. Morris ferdigenet himsels troch syn jas om syn earm te wuoljen en dêrmei de stekken ôf te warjen. As de sipiers de fjochtpartij opbrekke, ferwûnet Wolf ien fan harren. Dêrop wurdt hy foar ûnbeskate tiid yn ien fan in groepke isolearsellen smiten dy't mei-inoar "it Gat" hjitte. Morris bedarret dêr ek om't er fochten hat, mar foar folle koartere tiid. Yn 'e isolearsel wurde de finzenen de hiele dei yn folslein tsjuster holden en op ûngeregelde tiden tramtearre troch harren wiet te spuitsjen mei in brânspuit.
Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun. As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.
Wannear't Morris nei ferrin fan tiid weromkeare mei nei syn sel, is er mear as earder wisberet om in wei út Alcatraz te finen. Underwilens ûntdekt de sadistyske finzenisdirekteur dat Doc in portret fan him skildere hat. Hoewol't it in goede likenis is, sjit him dat yn it ferkearde kielsgat en ferbiedt er dat Doc ea noch skilderje mei. De wredens dy't sprekt út it ôfnimmen fan it iennichste fersetsje dat in âldman hat, stiet de finzenen en ek in soad sipiers tsjin, mar der is neat oan te dwaan, mei't de direkteur op Alcatraz it lêste wurd hat. Doc rekket wei yn in klinyske depresje en yn it wurkplak fan 'e finzenis brûkt er in fjoerskerpe bile om himsels de fingers fan 'e lofterhân ôf te houwen. Hy wurdt ôffierd, wêrnei't Morris de fingers byinoar siket en se oerlanget oan 'e sipier dy't Doc de bile jûn hie.
Om dyseldichste snuorje hinne wurdt der in nije finzene yn 'e sel njonken Morris sines pleatst, de knoffelige autodief Charley Butts. Net folle letter wurde der noch twa nije finzenen oerpleatst nei Alcatraz. Dat binne de bruorrenJohn en Clarence Anglin, in pear bankrôvers mei wa't Morris earder yn in oare finzenis befreone rekke is. Underwilens hat Morris opmurken dat it beton yn syn sel, om 'e iepening hinne dêr't it fentilaasjeroaster sit, ôfbroazelet. Hy ornearret dat it nei desennia troch de sâlte seelucht oantaast is. Dat jout oanlieding ta it betinken fan in ûntsnappingsplan om it stellen neilskjirke te brûken foar it útbeiteljen fan it roaster út it fentilaasjegat en it gat safolle te fergrutsjen dat der (mei muoite) in folwoeksenman troch kin. Fia de romte tusken de sellen, dêr't de elektrisiteitskeabels en buizen foar wetterlieding en rioelearring rinne, soe sa'n man dan op 'e rige sellen klimme kinne om dêrwei troch in fentilaasjeskacht yn it dak út it finzeniskompleks te ûntkommen.
Yn 'e folgjende moannen bringe Morris, de bruorren Anglin en Butts dat plan yn 'e praktyk. Se beitelje mei stellen leppels it fentilaasjeroaster yn harren sellen út 'e muorre en fergrutsje it dêrtroch ûntstiene gat. De betonbrokjes bringe se wei ûnder it luchtsjen. Se meitsje fan papier-masjee ynsetstikjes foar de muorre dêr't se it fentilaasjeroaster yn fêstmeitsje. Dy ynsetstikjen wurde foar de gatten yn 'e selmuorren set. Butts docht in oanfraach om skilderje te meien, wat ynwillige wurdt, wêrnei't de fjouwer finzenen syn ferve brûke om it ynsetstik fan papier-masjee deselde kleur as de rest fan 'e selmuorre te jaan. Se meitsje ek koppen fan papier-masjee, dy't se ûnder de tekkens wei stekke op nachten dat se troch it gat geane om op it dak fan 'e sellen oan it wurk. Dêr boarret Morris mei in eigenmakke boarmasine fan in boarkop en in stellen fentilator de skroeven fan 'e kap fan it fentilaasjekanaal út, wylst de bruorren Anglin fan stellen reinjassen in provisoaryske rêdingsboei yninoar nifelje.
Op in dei ûnder it miel set Morris in grysant op 'e tafel ta eare fan Doc, mar as de direkteur dat sjocht, stapt dy derop ôf, pakt de blom ôf en knypt him fyn, om't it tsjin 'e regels wêze soe. Litmus ûntstekt yn grime en wol de direkteur oanfleane, mar hy kriget in hertoanfal en komt op slach te ferstjerren. Morris is poerrazen oer de hiele gong fan saken, mar hy behearsket him om it ûntsnappingsplan net yn gefaar te bringen. De blik fol haat dy't er de direkteur tawerpt, is foar de direkteur lykwols oanlieding om in trochsiking fan Morris syn sel te beoarderjen. Morris makket in pear eangstige mominten troch, mar de ynset fan papier-masjee is sa oertsjûgjend dat der neat fûn wurdt. Nettsjinsteande dat jout de direkteur neitiid oan 'e sipiers opdracht om Morris kommende tiisdei yn in oare sel te pleatsen. Morris wurdt dêr net yn 't foar oer ynljochte, wylst de ûntsnapping pland stiet foar tiisdeitejûns. De folgjende deis wurdt lykwols einlings Wolf út 'e isolearsel litten, en hy lit Morris witte dat er mei gauwens wraak nimme sil. Dêrom beslute Morris-en-dy de ûntsnapping de folgjende deis al te prebearjen, op moandeitejûn, wêrmei't se sûnder erch har eigen ûntsnappingsplan rêde. Moandeitemiddeis, by it luchtsjen, sil Wolf wer mei in eigenmakke knyft op Morris los, mar English, dy't oan it haad stiet fan alle swarte finzenen yn Alcatraz, ûnderskept him en twingt him om syn plan út te stellen.
Dy jûns litte Morris en de bruorren Anglin de koppen fan papier-masjee op harren bêden efter, glûpe fuort troch de gatten yn 'e muorren en klimme op 'e sellen. Butts doar it op it lêste momint net oan en bliuwt gûlend yn syn sel efter. Morris, dy't it múske fan Litmus meinimt, en de Anglins ûntsnappe troch de fentilaasjeskacht nei it dak fan it finzeniskompleks, ûntwike de sykljochten fan 'e bewekkers, klimme oan in reinwetterpiip by de muorren del, kladderje oer in heech stek hinne mei stikeltrie boppe-op en sykje har wei oer it eilân nei de kust. Butts beslút lang om let dochs om mei, mar ienris op 'e sellen kin er net by it te hege traaljewurk fan 'e fentilaasjeskacht, in obstakel dêr't de oare mannen inoar by op holpen hawwe. Der sit foar him neat oars op as werom te gean nei syn sel om te stúmjen oer de miste kâns. Oan 'e kust fan it eilân blaze Morris en de bruorren Anglin harren rêdingsboei op en sette swimmend fan Alcatraz ôf.
De oare moarns, as de ûntsnapping ûntdutsen wurdt, begjint der in grutte speurtocht nei de trije ûntsnapten. Stikjes reinjas en guon persoanlike eigendommen fan 'e mannen wurde driuwend op it wetter fan 'e Baai fan San Francisco weromfûn. In sipier bringt op 't aljemint dat se dy wolris mei opsetsin efterlitten hawwe kinne om it lykje te litten as binne se ferdronken, mar de direkteur hâldt koppich fol dat Morris-en-dy wier de drinkeldea stoarn wêze moatte. By in syktocht op Angel, in oar eilantsje yn 'e baai, treft er sels oan 'e kust lykwols in grysant oan, dy't er wifkjend oppakt. Fuort letter kriget er berjocht dat er nei Washington, D.C. ta roppen is om ferantwurding ôf te lizzen oan syn superieuren.
In yn byld brochte tekst fertelt dat noch de trije ûntsnapte mannen, noch harren stoflike omskotten ea fûn binne. De Federale Finzenis Alcatraz waard minder as in jier letter sletten.
It skript waard troch eltsenien ôfwiisd. Neffens de feedback dy't Tuggle krige, wie de dialooch net goed genôch en de personaazjes likemin, wylst der romantyk oan ûntbriek. Fierders waard him ferteld dat it Amerikaanskepublyk neat joech om finzenisferhalen. Tuggle liet de moedfearren lykwols net hingje, mar besleat om 'e aginten, filmprodusinten en studiobazen gewurde te litten en ynstee streekrjocht kontakt op te nimmen mei regisseurs. Hy skille de ympressario fan regisseur Don Siegel op en liigde dyselde foar troch te sizzen dat er Siegel op in feest met hie en dat dyselde belangstelling toand hie foar it senario. De ympressario stjoerde it skript doe troch oan Siegel, dy't der wol wat yn seach.
Siegel helle akteur en filmprodusintClint Eastwood derby, mei wa't er al fjouwer films makke hie: Coogan's Bluff (1968), Two Mules for Sister Sara (1970), The Beguiled (1971) en Dirty Harry (1971). Eastwood sei ta om 'e haadrol fan Frank Morris te spyljen, op it betingst dat Siegel Escape from Alcatraz produsearje soe foar (Eastwood) syn eigen filmstudioThe Malpaso Company. Siegel woe der lykwols beslist in film fan Don Siegel Films fan meitsje en wie Eastwood te fluch ôf troch de filmrjochten op it boek fan Bruce te keapjen foar de priis fan $100.000. Hy behelle ek tsjin it sin fan Eastwood de grutte filmstudio Paramount Pictures yn 'e produksje. Hoewol't er der úteinlik yn tastimde om der in ko-produksje fan Don Siegel Films mei The Malpaso Company fan te meitsjen, soarge de kwestje foar spul tusken Siegel en Eastwood, dy't nei Escape from Alcatraz nea wer gearwurkje soene.
De opnamen foarEscape from Alcatraz foelen yn it neijier fan 1978 en fûnen foar in grut part plak op it eigentlike finzeniseilânAlcatraz, yn it echte gebouwekompleks fan 'e âlde Federale Finzenis Alcatraz. Dy hie oarspronklik syn eigen lytse enerzjysintrale hân, mar yn 1978 wie de finzenis al fyftjin jier ticht, dat de enerzjysintrale wie doe net mear funksjoneel. Dêrom moast der foar de opnamen 24 km oan elektrisiteitskeabels oer de boaiem fan 'e Baai fan San Francisco lein wurde om it eilân oan te sluten op it stroomnet fan San Francisco. De produsinten betellen fierders $500.000 om it fertutearze tichthûs wer yn 'e âlde steat werom te bringen. Guon ynterieuren wiene alhiel ferlern gien en moasten neimakke wurde yn in studio. In protte fan 'e foar de film beävensearre ferbetterings oan it finzeniskompleks waarden neitiid beholden.
De útbraak út Alcatraz troch Frank Morris en de bruorren John en Clarence Anglin is histoarysk en fûn plak op 11 juny1962. Yn 'e ôfslutende sêne út Escape from Alcatraz wurdt suggerearre dat harren ûntsnapping súksesfol wie, mar feitliks is it noch altyd ûnwis oft dat wol sa wie. It offisjele ûndersyksrapport fan 'e Amerikaanske federale resjerzjeFBI nei it barren konkludearre dat de trije mannen op harren flecht ferdronken wêze moasten yn 'e Baai fan San Francisco, hoewol't dêr gjin direkte bewizen foar fûn waarden. Yndirekt bewiismateriaal út 'e 2010-er jierren liket derop te wizen dat de mannen harren tocht troch it wetter wól oerlibben.
It personaazje Charley Butts (de finzene dy't efterbliuwt) waard basearre op de histoaryske persoan fan Allen West, dy't de fjirde man fan 'e útbraak west hawwe soe. Hy bleau lykwols efter doe't it him de jûns fan 'e ûntsnapping net slagge en helle it roaster fan it fentilaasjekanaal yn syn sel, dat er fêstlime hie om it te plak te hâlden. Hy holp de FBI letter by it ûndersyk.
It ynsidint mei de bile yn it wurkplak, wêrby't de âldere finzene Doc himsels de fingers fan 'e lofterhân ôfhout, wie basearre op in echt foarfal út 1937, doe't it de finzenen fan Alcatraz oplein wie om 24 oeren deis te swijen. Finzene Rufe Persful rekke dêrtroch sa geastlik yn 'e knipe, dat er himsels mei in bile fjouwer finger ôfhoude om oerpleatst te wurden nei in psychiatrysk sikehûs dêr't er prate meie soe.
De yn 'e film nea by namme neamde finzenisdirekteur fan Alcatraz is in fiktyf personaazje. De film rint fan Morris syn oankomst op it eilân yn jannewaris1960 oant de ûntsnapping yn juny1962, en de finzenisdirekteur bliuwt dat hiele skoft deselde. Yn it echt wie Paul J. Madigan finzenisdirekteur doe't Morris op Alcatraz arrivearre, mar dyselde waard yn 1961 opfolge troch Olin G. Blackwell. Yn 'e film neamd de direkteur twa fan syn foargongers by namme: James A. Johnston (1934-1948) en, foutyf, Olin G. Blackwell (1961-1963). Dy lêste wie direkteur doe't Morris en de bruorren Anglin op 11 juny1962 útbrieken, mar oars as de finzenisdirekteur yn 'e film wie Blackwell op dat stuit net op it eilân, mar fierde er fakânsje by de Berryessamar yn 'e Napadelling fan Kalifornje.
Fan 'e filmkritisy krige Escape from Alcatraz oer it algemien tige positive resinsjes. Sa joech Roger Ebert fan 'e Chicago Sun-Times de film 31/2 fan 4 stjerren. Hy skreau: "Escape from Alcatraz is in strak en taai portret fan it libben yn in finzenis. It is ek in masterlik stikje ferhalefertellen, wêrby't de personaazjes net folle sizze en de kamera de aksje ferklearret." It tydskriftVariety wie ek tige loovjend en neamde Escape from Alcatraz "ien fan 'e bêste finzenisfilms dy't ea makke is."
Yn 'e Chicago Tribune parte Gene Siskel de film 3 fan 4 stjerren ta. Hy neamde him "hiel fermaaklik en goed makke", mar hie in probleem mei de "te flugge ein dy't ús oer it mad komt". Vincent Canby fan The New York Times neamde Escape from Alcatraz "in earsteklas aksjefilm". Hy hie benammen lof foar Clint Eastwood yn 'e haadrol: "Eastwood ferfollet de easken fan 'e rol en de film sa't nei alle gedachten gjin oare akteur dat kinne soe. Is it aktearjen? Ik wit it net, mar hy tuorret boppe alles yn it lânskip út."
Op 'e websideRotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hat Escape from Alcatraz in tige heech goedkarringspersintaazje fan 96%, basearre op 27 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "[De film] brûkt de spande klaustrofoby fan syn beruchte setting op briljante wize, en datselde jildt foar de legindaryske graniten wisberettens fan syn haadrolspiler." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behellet Escape from Alcatraz in goedkarringspersintaazje fan 76%, basearre op 9 resinsjes.
Resultaat
Escape from Alcatraz brocht yn 'e bioskopen yn 'e Feriene Steaten en Kanada$43 miljoen op. Wat de opbringst yn oare lannen en territoaria wie, is ûnbekend. Mar as men de ynkomsten út Noard-Amearika ôfset tsjin it budget fan $8 miljoen betsjut dat allinne al in winst fan $35 miljoen, hoewol't dêr de marketingkosten noch wol ôf moatte. Dêrmei wie Escape from Alcatraz yn 'e Feriene Steaten de op 14 nei meast opbringende film fan 1979.
