Ο Μπέλα Πάλφι (στα σέρβικα-κυριλλικά: Бeлa Пaлфи) (Μπέκερεκ, Βοϊβοντίνα, 16 Φεβρουαρίου 1923 – Ζρένιανιν, 9 Σεπτεμβρίου 1995) ήταν Σέρβος ουγγρικής καταγωγής, πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής [1]
(αριστερός μέσος), μέλος της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας η οποία πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Μετά τη λήξη της αγωνιστικής του καριέρας εργάσθηκε σαν προπονητής.
Ως παίκτης ξεκίνησε από τη AK Vojvodina Zrenjanin (1938-1941), συνέχισε στη ουγγρική Újvideki AC (1941-1944) κατά τη διάρκεια της Ουγγρικής κατοχής της Βοΐβοντίνας, ενώ στη συνέχεια κατέκτησε νταμπλ με την Παρτιζάν Βελιγραδίου (1947) και 2 πρωταθλήματα (1951, 1953) και 3 Κύπελλα (1948, 1949, 1950) με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Ενδιάμεσα αγωνίστηκε και στην Σπάρτακ Σουμπότιτσα.
Ήρθε στην Ελλάδα στις 19 Ιανουαρίου 1963 για λογαριασμό του Άρη και κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο των "κιτρίνων" στις 3 Φεβρουαρίου 1963, στον νικηφόρο (με 2-1) αγώνα εναντίον της Νίκης Βόλου στο γήπεδο Χαριλάου.[2]Ο Πάλφι εργάστηκε επί σειρά ετών στις παρακάτω ελληνικές ομάδες:
Παραπομπές
