Βιλαέτι του Ερζερούμ

Βιλαέτι του Ερζερούμ
18671923
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
ΠρωτεύουσαΕρζερούμ
Ίδρυση1867
Γεωγραφικές συντεταγμένες39°54′31″N 41°16′37″E
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Βιλαέτι του Ερζερούμ (οθωμανικά τουρκικά: Vilāet-i Erzurum) ήταν διοικητική εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Το βιλαέτι του Ερζερούμ μοιραζόταν σύνορα με την Περσική και τη Ρωσική αυτοκρατορία στα ανατολικά και βορειοανατολικά, στα βόρεια με το βιλαέτι της Τραπεζούντας, στα δυτικά με το βιλαέτι της Σεβάστειας και στα νότια με τα βιλαέτια του Μπιτλίς, Μαμουρέτ-ουλ Αζίζ και του Βαν.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, το βιλαέτι του Ερζερούμ φέρεται να είχε έκταση 29.614 τετραγωνικά μίλια (76.700 km2), ενώ τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της πρώτης οθωμανικής απογραφής του 1885 (δημοσιεύθηκε το 1908) έδωσαν τον πληθυσμό 645.702.[1] Η ακρίβεια των αριθμών πληθυσμού κυμαίνεται από «κατά προσέγγιση» έως «απλώς εικαστικά» ανάλογα με την περιοχή από την οποία συγκεντρώθηκαν.[2]

Ήταν μία από τις έξι αρμενικές επαρχίες στο ανατολικό τμήμα της Ανατολίας και, πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ζούσαν πολλοί Αρμένιοι εκεί. Επίσης, ζούσαν μικρές κοινότητες Γεωργιανών, Ελλήνων του Πόντου και Ελλήνων του Καυκάσου, και άλλων εθνοτήτων, τόσο μουσουλμάνων όσο και χριστιανικών (κυρίως Αρμενίων Αποστολικών).

Ιστορία

Το εγιαλέτι του Ερζερούμ ήταν μια από τις πρώτες οθωμανικές επαρχίες που έγινε βιλαέτι μετά από μια διοικητική μεταρρύθμιση το 1865, και μέχρι το 1867 είχε μεταρρυθμιστεί σε βιλαέτι του Ερζερούμ.[3]

Το 1875 χωρίστηκε σε έξι επαρχίες: Ερζερούμ, Βαν, Χακκιάρι, Μπιτλίς, Χοζάτ (Ντερσίμ) και Καρς-Τσιλντίρ. Το 1888 με αυτοκρατορική διαταγή το Χακκιάρι εντάχθηκε στην επαρχία Βαν και το Χοζάτ με το Μαμουρέτ ουλ-Αζίζ.[4]

Οι περιοχές του Καρς και του Τσιλντίρ χάθηκαν στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο (1877–1878) και παραχωρήθηκαν στη Ρωσική Αυτοκρατορία,[5] η οποία τη διοικούσε ως Περιφέρεια Καρς μέχρι το 1917.

Διοικητικά τμήματα

Σαντζάκια του βιλαετίου:[6]

  1. Σαντζάκι του Ερζερούμ (Ερζερούμ, Πασινλέρ, Μπαϊμπούρτ, Ισπίρ, Τερτζάν, Τορτούμ, Γιουσουφελί, Κιγί, Ναμάν, Χινίς)
  2. Σαντζάκι του Ερζιντζάν (Ερζιντζάν, Πουλιουμιούρ, Ρεφαχιγιέ, Ιλίτς, Κάμαχα)
  3. Σαντζάκι του Μπαγιαζίτ (Μπαγιαζίτ, Ελεσκίρτ, Ντιγιαντίν, Τουτάκ, Άγρι)

Δημογραφικά στοιχεία

Το 1893 υπήρχαν συνολικά 19 καζάδες (περιοχές). Σε όλους τους καζάδες οι μουσουλμάνοι (Σουνίτες και Αλεβί) ήταν η πλειοψηφία.[7] Το χαμηλότερο ποσοστό μουσουλμάνων (64%) ήταν στην καζά του Χινίς.[7] Most of the Protestants and Catholics were Armenian.

Πληθυσμός των Σαντζακιών, σε χιλιάδες, σύμφωνα με την Οθωμανική απογραφή του 1893[7]
Ομάδες Ερζερούμ Μπαγιαζίτ Ερζιντζάν Συνολικά
Μουσουλμάνοι 312,2 47,4 85,9 445,5
Αρμένιοι Αποστολικοί 73,9 8,3 19 101,2
Καθολικοί 5,4 1,3 - 6,7
Προτεστάντες 1,7 0,1 0,2 2
Έλληνες Ορθόδοξοι 1,5 - 2 3,5
Άλλοι 0,2 - - 0,2
Συνολικά 394,9 57,1 107,1 559

Παραπομπές

  1. Asia by A. H. Keane, page 460
  2. «1914 Census Statistics» (PDF). Turkish General Staff. σελίδες 605–606. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2011. 
  3. Almanach de Gotha: annuaire généalogique, diplomatique et statistique. J. Perthes. 1867. σελίδες 827–829. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013. 
  4. Krikorian, Mesrob K (1977). Armenians in the Service of the Ottoman Empire: 1860–1908. Routledge. σελ. 39. ISBN 978-0-7100-8564-1. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2013. 
  5. Dadrian, Vahakn N. (2003). Warrant for Genocide: Key Elements of Turko-Armenian Conflict. Transaction Publishers. σελ. 141. ISBN 978-1-4128-4119-1. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2013. 
  6. «Erzurum Vilayeti». Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Ottoman Population, 1830–1914: Demographic and Social Characteristics, Kemal H. Karpat, page 124, 1985