Εγιαλέτι των Ιωαννίνων
Το εγιαλέτι των Ιωαννίνων (οθωμανικά τουρκικά: ایالت یانیه)[1] ήταν διοικητική εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που βρίσκεται στο έδαφος της σημερινής νότιας Αλβανίας, της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Δημιουργήθηκε το 1670 και το διοικητικό του κέντρο ήταν τα Ιωάννινα. ΙστορίαΤην περίοδο 1788–1822 ο Αλή Πασάς, ο σαντζάκμπεης των Τρικάλων, κατέλαβε τον έλεγχο των Ιωαννίνων και αφού συγκέντρωσε τους περισσότερους ντόπιους κλέφτες υπό τη διοίκησή του, επωφελήθηκε από την αδυναμία της οθωμανικής κυβέρνησης να αποκτήσει τον έλεγχο του Ιωαννίνων και των περισσότερων περιοχών της Αλβανίας και της ηπειρωτικής Ελλάδας, μετατρέποντάς το στο ημιαυτόνομο πασαλίκι των Ιωαννίνων. Έπειτα από τη δολοφονία του, το 1822, η Οθωμανική Αυτοκρατορία επανέφερε το εγιαλέτι των Ιωαννίνων που συνέχισε να υφίσταται μέχρι την ίδρυση του βιλαετίου των Ιωαννίνων το 1867. Διοικητικές διαιρέσειςΣαντζάκια του εγιαλετίου στα μέσα του 19ου αιώνα:[2]
Παραπομπές
Information related to Εγιαλέτι των Ιωαννίνων |