Στις αρχές του 20ου αιώνα, το bιλαέτι του Ικονίου φέρεται να είχε έκταση 91.620 km2, ενώ τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της πρώτης οθωμανικής απογραφής του 1885 (που δημοσιεύτηκε το 1908) έδωσαν τον πληθυσμό 1.088.100.[3] Η ακρίβεια των αριθμών πληθυσμού κυμαίνεται από «κατά προσέγγιση» έως «απλώς εικασιακή» ανάλογα με την περιοχή από την οποία συγκεντρώθηκαν. Από το 1920, λιγότερο από το 10% του πληθυσμού περιγράφονταν ως χριστιανοί, με την πλειοψηφία των χριστιανικών πληθυσμών δίπλα στη θάλασσα.[4]
Ο πληθυσμός ήταν ως επί το πλείστον αγροτικός και κτηνοτροφικός. Οι μόνες βιομηχανίες ήταν η ταπητουργία και η κατασκευή βαμβακερών και μεταξωτών ειδών. Υπήρχαν ορυχεία χρωμίου, υδραργύρου, θείου, κιννάβαρης, αργεντοφόρου μολύβδου και αλατιού.[5][6] Οι κύριες εξαγωγές ήταν αλάτι, ορυκτά, όπιο, βαμβάκι, δημητριακά, μαλλί και ζώα. και τις εισαγωγές υφασμάτων, καφέ, ρυζιού και πετρελαίου.[7] Το βιλαέτι διέσχιζε ο σιδηρόδρομος της Ανατολίας και περιείχε την σιδηροδρομική κεφαλή της οθωμανικής γραμμής από τη Σμύρνη.
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Konia» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
.png)
