Εγιαλέτι της Σεχριζόρ
Το Εγιαλέτι της Σεχριζόρ (οθωμανικά τουρκικά: Eyālet-i Şehrizor)[1] ήταν διοικητική ημι-εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία περιελάμβανε την περιοχή του σημερινού Ιρακινού Κουρδιστάν. Όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν την περιοχή το 1554, αποφάσισαν να αφήσουν τη διακυβέρνηση της περιοχής στους Κούρδους ηγέτες, επομένως δεν ενσωματώθηκε απευθείας στο οθωμανικό διοικητικό σύστημα.[2] Οι κυβερνήτες ήταν μέλη κουρδικών φυλών και μόνο σπάνια υπήρχαν οθωμανικές φρουρές στην επαρχία. Τον 18ο και τον 19ο αιώνα, το εγιαλέτι κυριαρχείται από τη φυλή Μπαμπάν.[3] Τα μέλη αυτής της φυλής μπόρεσαν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους διασφαλίζοντας την ασφάλεια των ασταθών συνόρων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με το Ιράν σε αντάλλαγμα σχεδόν πλήρους αυτονομίας. Το σαντζάκι του Μπαμπάν, που περιλάμβανε την πόλη Κιρκούκ,[4] πήρε το όνομά της από την οικογένεια. Οι Μπαμπάν θεωρούσαν τους Κούρδους πρίγκιπες του Αρνταλάν, οι οποίοι ήλεγχαν τα ιρανικά τμήματα του Κουρδιστάν, ως φυσικούς αντιπάλους τους και το 1694 ο Σουλεϊμάν Μπέγκ Μπαμπάν εισέβαλε στο Ιράν και νίκησε τον Μιρ του Αρνταλάν. Μετά το 1784, οι Μπαμπάν μετέφεραν την πρωτεύουσά τους στη νέα πόλη Σουλεϊμανίγια, η οποία πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της δυναστείας. Το 1850 η κυριαρχία των Μπαμπάν τερματίστηκε οριστικά, και η περιοχή τέθηκε υπό τον άμεσο έλεγχο του κυβερνήτη της Βαγδάτης το 1862. Ωστόσο, η πτώση των Μπαμπάν οδήγησε σε επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των φυλών και η προκύπτουσα αναρχία τερματίστηκε μόνο με την άνοδο μιας άλλης κουρδικής φυλής, των Μπαρζίντζι, στις αρχές του 20ού αιώνα. Διοικητικές διαιρέσειςΣαντζάκια του Εγιαλέτι της Σεχριζόρ τον 17ο αιώνα:[5]
Παραπομπές
Information related to Εγιαλέτι της Σεχριζόρ |