* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).
Ο Ρούι Κάρλος Πίνιο ντα Βιτόρια (πορτογαλικά: Rui Carlos Pinho da Vitória, 16 Απριλίου 1970 - ) είναι Πορτογάλος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως μέσος και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Είναι ο τωρινός προπονητής του Παναθηναϊκού.
Ως προπονητής, πιο αξιοσημείωτα είναι τα 3,5 χρόνια του στην Μπενφίκα, με την οποία κέρδισε επτά μεγάλα τρόπαια, τα οποία περιλαμβάνουν δύο συνεχόμενους τίτλους Πριμέιρα Λίγα.
Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Βιτόρια έπαιξε για πέντε συλλόγους και δεν αγωνίστηκε ποτέ σε υψηλότερη από την τρίτη κατηγορία (τέσσερις σεζόν).[3] Αποσύρθηκε ως παίκτης το 2003, σε ηλικία 32 ετών.[3]
Σταδιοδρομία ως προπονητής
Πρώτα χρόνια και Φάτιμα
Αφού ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως προπονητής με την Ο.Ν. Βιλαφρανκέσε, ο Βιτόρια μετακόμισε το 2004 στην Μπενφίκα, όπου πέρασε δύο σεζόν με ομάδα Κ19.[3]
Το 2006, υπέγραψε συμβόλαιο με την Φάτιμα, βοηθώντας την ομάδα να προβιβαστεί στη Σεγούντα Λίγα στην πρώτη του σεζόν, ακολουθούμενο από άμεσο υποβιβασμό την επόμενη σεζόν. Το 2008-09, πάλι ως πρωταθλητής, οδήγησε ξανά την ομάδα στη Σεγούντα Λίγα.[3]
Πάσος ντε Φερέιρα
Στις 2 Ιουνίου 2010, ο Βιτόρια αντικατέστησε τον Ουλίσες Μοράις στο τιμόνι της Πάσος ντε Φερέιρα. Στην πρώτη του σεζόν στην Πριμέιρα Λίγα, οδήγησε την ομάδα στην 7η θέση στο πρωτάθλημα, καταφέρνοντας επίσης να φτάσει στον τελικό του Τάσα ντα Λίγκα, το οποίο κέρδισε η Μπενφίκα με 2-1.[3]
Βιτόρια Γκιμαράες
Στα τέλη Αυγούστου 2011, ο Βιτόρια αντικατέστησε τον Μανουέλ Μασάδο ως προπονητής της Βιτόρια Γκιμαράες.[4] Στη δεύτερη σεζόν του, οδήγησε το σύλλογο στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πορτογαλίας εναντίον της Μπενφίκα (2-1), την πρώτη κατάκτηση στην ιστορία του συλλόγου.[5] Αργότερα, στις 10 Αυγούστου 2013, ήταν φιναλίστ στο Σούπερ Καπ Πορτογαλίας, χάνοντας με 3-0 από την Πόρτο.
Στις 15 Ιουνίου 2015, η πρωταθλήτρια Μπενφίκα ανακοίνωσε την πρόσληψη του Βιτόρια με τριετές συμβόλαιο.[6] Ξεκίνησε τη σεζόν χάνοντας από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας με 1-0 για το Σούπερ Καπ Πορτογαλίας.[7] Παρά την προβληματική αρχή, η Μπένφικα εξασφάλισε τρίτο τίτλο Πριμέιρα Λίγα, και το 35ο συνολικά, με μια νίκη με 4-1 επί της ΚΝ Νασιονάλ στο Στάδιο ντα Λουζ την τελευταία αγωνιστική, δημιουργώντας ένα ρεκόρ πρωταθλήματος 88 βαθμών σε 34 αγώνες.[8] Επίσης, με την νίκη με 1-0 επί της Μποαβίστα, η Μπενφίκα κατέγραψε ρεκόρ 11 συνεχόμενων εκτός έδρας νικών σε όλες τις διοργανώσεις.[9] Επιπλέον, οδήγησε την ομάδα στα προημιτελικά του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2015-16 και στο έβδομος τρόπαιο του Τάσα ντα Λίγκα, με νίκη με 6-2 επί της Μαρίτιμο. Αργότερα εκείνη τη σεζόν, έλαβε το βραβείο του Κορυφαίου Προπονητής της Πριμέιρα Λίγα.[10]
Ο Βιτόρια ξεκίνησε τη σεζόν 2016-17 κερδίζοντας το πρώτο του Σούπερ Καπ Πορτογαλίας, στην τρίτη προσπάθειά του, με νίκη με 3-0 επί της Μπράγκα. Ως εκ τούτου, κατάφερε να κερδίσει και τα τέσσερα μεγάλα τρόπαια στην Πορτογαλία.[11] Στις 23 Οκτωβρίου 2016, ξεπέρασε το 43χρονο ρεκόρ του Τζίμι Χάγκαν με 15 συνεχόμενες εκτός έδρας νίκες, επιτυγχάνοντας την 16η νίκη καθώς η Μπενφίκα νίκησε την Μπελενένσες με 2-0.[12] Αργότερα, στις 7 Απριλίου 2017, ανανεώθηκε το συμβόλαιό του για δύο ακόμη σεζόν,[13] πριν ολοκληρώσει τη σεζόν με κατακτήσεις της Πριμέιρα Λίγα, του Κυπέλλου Πορτογαλίας και του Σούπερ Καπ Πορτογαλίας, κερδίζοντας έτσι το δεύτερο τρεμπλ της Μπενφίκα στην ιστορία μετά τον Λάγιος Μπαρότι το 1980-81.
Την επόμενη σεζόν, ο Βιτόρια κέρδισε το Σούπερ Καπ Πορτογαλίας[14] και οδήγησε την Μπένφικα στη 2η θέση στην Πριμέιρα Λίγα και στην χειρότερη εκστρατεία της ομάδας στο καμπάνια στο ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ,[15] η οποία περιελάμβανε την μεγαλύτερη ήττα του συλλόγου στη διοργάνωση, με 5-0 από τη Βασιλεία.[16]
Στις 4 Ιανουαρίου 2019, μετά από μια σειρά κακών αποτελεσμάτων κατά τη διάρκεια της σεζόν 2018-19, με αποτέλεσμα την πρώτη ήττα της Μπενφίκα από την Πορτιμονένσε,[17] το συμβόλαιο του Βιτόρια διακόπηκε από το σύλλογο.[18]
Αλ Νασρ
Μέσα σε μια εβδομάδα από την απόλυσή του από την Μπενφίκα, ο Βιτόρια προσλήφθηκε με συμβόλαιο 18 μηνών από την Αλ Νασρ Ριάντ, η οποία ήταν δεύτερη στο Πρωτάθλημα Σαουδικής Αραβίας.[19] Ο σύλλογος από το Ριάντ ολοκλήρωσε τη σεζόν με την κατάκτηση του πρωταθλήματος.[20] Αργότερα οδήγησε την Αλ Νασρ στα ημιτελικά του ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ 2020, όπου έχασε από την Περσέπολις Τεχεράνης στη διαδικασία των πέναλτι.[21]
Στις 27 Δεκεμβρίου 2020, ο Βιτόρια έφυγε από το σύλλογο με αμοιβαία συμφωνία. Κατά τη στιγμή της αποχώρησής του, η Αλ Νασρ ήταν 15η στη βαθμολογία, με 8 βαθμούς σε 10 αγώνες.[22]
Σπαρτάκ Μόσχας
Στις 24 Μαΐου 2021, ο Βιτόρια προσλήφθηκε στη ρωσική Σπαρτάκ Μόσχας, με διετές συμβόλαιο.[23]
Το συμβόλαιο του Βιτόρια τερματίστηκε με αμοιβαία συμφωνία στις 15 Δεκεμβρίου 2021, καθώς η ομάδας ήτα 9η στο πρωτάθλημα, με την χειρότερη απόδοση να είναι η ήττα με 7-1 από τη Ωστόσο, οι Ρώσοι γίγαντες ήταν 9th στο πρωτάθλημα, με χαμηλό βαθμό να είναι η ήττα 7-1 από τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.[24]
Αίγυπτος
Στις 12 Ιουλίου 2022, ο Βιτόρια έγινε ο προπονητής της Εθνικής Αιγύπτου, υπογράφοντας τετραετές συμβόλαιο.[25] Στις 4 Φεβρουαρίου 2024, απολύθηκε από τη θέση του μετά τον αποκλεισμό από το γύρο των 16 του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής2023, χωρίς να καταγράψει νίκη κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης.[26]
↑«Comunicado» [Ανακοίνωση] (PDF). Μπενφίκα (στα Πορτογαλικά). CMVM. 15 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2024.
↑«Rui Vitória faz o pleno de títulos internos» [Ο Ρούι Βιτόρια κέρδισε όλους τους εγχώριους τίλους] (στα Πορτογαλικά). Maisfutebol. 8 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2016.
↑«Comunicado» [Ανακοίνωση] (PDF). CMVM. 4 Ιανουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 13 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2024.
.jpg)
.jpg)
