Ο Ντιέγκο Μαρτίν Αλόνσο Λόπες (ισπανικά : Diego Martín Alonso López , 16 Απριλίου 1975) είναι Ουρουγουανός πρώην ποδοσφαιριστής , ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός και νυν προπονητής ποδοσφαίρου.
Εκτός από τη δική του χώρα, έπαιξε ποδόσφαιρο στην Αργεντινή , στην Ισπανία , στο Μεξικό και στην Κίνα σε μια 16χρονη καριέρα, όπου πιο αξιοσημείωτα κέρδισε τη Σεγούντα Ντιβισιόν 2001–02 με την Ατλέτικο Μαδρίτης , όπου αναδείχθηκε ο κορυφαίος σκόρερ. Αγωνίστηκε με την Εθνική Ουρουγουάης στο Κόπα Αμέρικα 1999 .
Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής
Σε συλλόγους
Ο Αλόνσο γεννήθηκε στο Μοντεβίντεο , την πρωτεύουσα της χώρας. Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο με την Κλουμπ Ατλέτικο Μπέλα Βίστα , στην οποία παρέμεινε τέσσερις σεζόν, βοηθώντας την ομάδα στην κατάκτηση του τίτλου της 2η Κατηγορίας Ουρουγουάης το 1997.[ 5]
Μετά από μια σύντομη περίοδο στην Αργεντινή για την Χιμνάσια Λα Πλάτα (θα αγωνιζόταν επίσης στο σύλλογο προς το τέλος της καριέρας του), ο Αλόνσο μετακόμισε στην Ισπανία, όπου έπαιξε σε πέντε ομάδες: τη Βαλένθια ,[ 6] την Ατλέτικο Μαδρίτης (όπου σκόραρε 22 γκολ στην Σεγούντα Ντιβισιόν 2001–02, βοηθώντας την ομάδα να επιστρέψει στην Πριμέρα Ντιβισιόν , σχηματίζοντας ένα αποτελεσματικό επιθετικό δίδυμο με τον συμπατριώτη του, Φερνάντο Κορέα , ο οποίος πρόσθεσε 13),[ 7] [ 8] τη Ράθινγκ Σανταντέρ , τη Μάλαγα ΚΦ [ 9] και τη Ρεάλ Μούρθια [ 10] . Μεταξύ του τέταρτου και πέμπτου συλλόγου του, έπαιξε ένα χρόνο στο Μεξικό για την Πούμας ΟΥΝΑΜ .[ 5]
Το 2006, ο 31χρονος Αλόνσο επέστρεψε στη χώρα του και εντάχθηκε στην Κλουμπ Νασιονάλ . Ωστόσο, λίγο μετά, μετακόμισε στο εξωτερικό ξανά, υπογράφοντας με την κινεζική Σανγκχάι Σενχούα . Μετά από δύο σεζόν με τη Χιμνάσια, ο Αλόνσο ολοκλήρωσε την καριέρα του με την Πενιαρόλ .[ 11]
Εθνική ομάδα
Ο Αλόνσο έκανε 7 εμφανίσεις για την Εθνική Ουρουγουάης σε 2 χρόνια. Το ντεμπούτο του έγινε στις 17 Ιουνίου 1999 σε φιλική νίκη με 3–2 εναντίον της Παραγουάης , στη Σιουδάδ δελ Έστε .[ 12]
Ο Αλόνσο επιλέχθηκε στην εθνική ομάδα για το Κόπα Αμέρικα 1999 , όπου ήταν εύστοχος στη διαδικασία των πέναλτι στον προημιτελικό (5–3 νίκη) εναντίον της Παραγουάης . Παρά την καλή σεζόν του με την Ατλέτικο δεν επιλέχθηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και στη συνέχεια άσκησε κριτική στον προπονητή Βίκτορ Πούα .[ 14]
Σταδιοδρομία ως προπονητής
Πρώτα χρόνια
Ο Αλόνσο άρχισε να εργάζεται ως προπονητής το 2011, έχοντας σύντομες θητείες στις Μπέλα Βίστα, Κλουμπ Γουαρανί , Πενιαρόλ και Κλουμπ Ολίμπια (η δεύτερη και τέταρτη ομάδα από το Πρωτάθλημα Παραγουάης ).[ 15]
Πατσούκα
Τον Δεκέμβριο του 2014, ο Αλόνσο υπέγραψε στην μεξικανική ΚΦ Πατσούκα .[ 16] Την οδήγησε στην κατάκτηση του Κλαουζούρα 2016[ 17] και του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ 2016–17.[ 18] Στις 4 Μαΐου 2018, αποδεσμεύθηκε από την ομάδα.[ 19]
Μοντερρέι
Στις 2 Ιουνίου 2018, ο Άλόνσο διορίστηκε προπονητής της ΚΦ Μοντερρέι .[ 20] Τον Μάιο του επόμενου έτους, μετά την συνολική νίκη με 2–1 εναντίον της Τίγρες ΟΑΝΛ στο τελικό του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ 2019,[ 21] [ 22] έγινε ο πρώτος προπονητής που κέρδισε τη διοργάνωση με δύο διαφορετικές ομάδες.[ 23] Στις 30 Σεπτεμβρίου 2019, μετά από μια ήττα με 2–0 από της Τίγρες, που άφησε την ομάδα του στην 12η θέση της βαθμολογίας, απολύθηκε.[ 24]
Ίντερ Μαϊάμι
Στις 30 Δεκεμβρίου 2019, ο Αλόνσο ανακοινώθηκε ως ο πρώτος προπονητής της Ίντερ Μαϊάμι του Μέιτζορ Λιγκ Σόκερ .[ 25] [ 26] Στις 7 Ιανουαρίου 2021, αποχώρησε με κοινή συναίνεση.[ 27]
Εθνική Ουρουγουάης
Ο Αλόνσο διορίστηκε προπονητής της Εθνικής Ουρουγουάης στις 14 Δεκεμβρίου 2021, αντικαθιστώντας τον Όσκαρ Ταβάρες , ο οποίος κατείχε τη θέση για 15 χρόνια.[ 28] Στις 24 Μαρτίου 2022, μετά από 4 νίκες στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια του, εξασφάλισε την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ .[ 29] Το Δεκέμβριο, αφού δεν κατάφερε να προχωρήσει από τη φάση ομίλων της διοργάνωσης, υπέβαλε την παραίτησή του και ανέφερε την επιθυμία του να επιστρέψει στα καθήκοντα του σε συλλόγους.[ 30] [ 31]
Σεβίλλη
Στις 10 Οκτωβρίου 2023, ο Αλόνσο διορίστηκε προπονητής της Σεβίλλη ΦΚ , αντικαθιστώντας τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ .[ 32] Η ομάδα ήταν 14η στη βαθμολογία κατά την άφιξή του.[ 33] Στις 16 Δεκεμβρίου, έχοντας αποτύχει να κερδίσει σε οκτώ αγώνες πρωταθλήματος και έχοντας αποκλειστεί από τη φάση ομίλων του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2023–24 ως τελευταία ομάδα, απολύθηκε.[ 34]
Παναθηναϊκός
Στις 10 Ιουνίου 2024, ο Αλόνσο υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό .[ 35] Στις 29 Οκτωβρίου, απολύθηκε από την ομάδα, λόγω κακών αποτελεσμάτων.[ 36]
Διακρίσεις
Ως παίκτης
Μπέλα Βίστα
2η Κατηγορία Ουρουγουάης: 1997[ 5]
Ατλέτικο Μαδρίτης
Πούμας
Σανγκχάι Σενχούα
Κύπελλο Πρωταθλητών Α3: 2007
Πενιαρόλ
Ουρουγουάη
Ατομικές
Ως προπονητής
Πατσούκα
Μοντερρέι
ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ: 2019[ 21]
Ατομικές
Κορυφαίος Προπονητής του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ: 2019
Παραπομπές
↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες ) Transfermarkt . 7868 . Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ 2,0 2,1 (Ισπανικά ) Argentine Soccer Database . 2768 .
↑ elpais .com /diario /2001 /02 /08 /deportes /981586805 _850215 .html .
↑ (πολλαπλές γλώσσες ) Transfermarkt . 20973 . Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.
↑ 5,0 5,1 5,2 «Diego Alonso un DT "marcado" por Ribas, Gregorio, "Rafa" Benítez y Aragonés» [Diego Alonso HC "marked" by Ribas, Gregorio, "Rafa" Benítez and Aragonés] (στα Ισπανικά). Tenfield . 29 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2023 .
↑ Villalba, Juan M. (28 July 2001). «El Valencia ficha a Salva y cede a Diego Alonso al Atlético» (στα ισπανικά). El País . Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 July 2018. https://web.archive.org/web/20180703162512/https://elpais.com/diario/2001/07/28/deportes/996271210_850215.html#?ref=rss&format=simple&link=link . Ανακτήθηκε στις 23 April 2016 .
↑ 7,0 7,1 «Diego Alonso: "Tenemos que disfrutar de cada segundo"» (στα ισπανικά). Diario AS . 10 May 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 May 2016. https://web.archive.org/web/20160504215132/http://futbol.as.com/futbol/2002/05/10/mas_futbol/1020981616_850215.html . Ανακτήθηκε στις 23 April 2016 .
↑ 8,0 8,1 Bruña, Manuel (7 August 2013). «Diego Alonso y Correa no olvidan al Atleti» (στα ισπανικά). Mundo Deportivo . Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 July 2018. https://web.archive.org/web/20180728070936/https://www.mundodeportivo.com/20130807/atletico-madrid/diego-alonso-petete-correa_54379236269.html . Ανακτήθηκε στις 23 April 2016 .
↑ «El Málaga ficha al uruguayo Diego Alonso» (στα ισπανικά). El Mundo . 21 August 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 July 2018. https://web.archive.org/web/20180728035752/http://www.elmundo.es/elmundodeporte/2003/08/21/liga/1061493265.html . Ανακτήθηκε στις 23 April 2016 .
↑ Pallarés, Pepe; Calleja, José Luis (19 July 2005). «El fichaje de Samuel, del Sporting, se aplaza» (στα ισπανικά). Mundo Deportivo . Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 April 2023. https://web.archive.org/web/20230417001227/http://hemeroteca.mundodeportivo.com/preview/2005/07/19/pagina-18/724502/pdf.html#&mode=fullScreen . Ανακτήθηκε στις 17 April 2023 .
↑ «Alonso fue presentado en Peñarol» [Alonso was presented at Peñarol] (στα Ισπανικά). Fútbol Uruguay. 31 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022 .
↑ «Los siete partidos que Diego Alonso jugó en la Selección Uruguaya» [The seven matches Diego Alonso played in the Uruguayan national team] (στα Ισπανικά). ESPN Deportes . 16 Δεκεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021 .
↑ «Diego Alonso: "Víctor Púa no ha sido fiel a sus principios"» (στα ισπανικά). Diario AS . 10 May 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 May 2016. https://web.archive.org/web/20160505002737/http://futbol.as.com/futbol/2002/05/10/mas_futbol/1020981613_850215.html . Ανακτήθηκε στις 23 April 2016 .
↑ «Diego Alonso es el nuevo entrenador de Olimpia de Paraguay» [Diego Alonso is the new manager of Paraguay's Olimpia] (στα Ισπανικά). La Red 21. 12 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019 .
↑ «El uruguayo Diego Alonso es nuevo entrenador del Pachuca» [Uruguayan Diego Alonso is new manager of Pachuca] (στα Ισπανικά). ESPN . 4 Δεκεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019 .
↑ 17,0 17,1 17,2 «Diego Alonso, campeón como DT y jugador» [Diego Alonso, champion as HC and player] (στα Ισπανικά). Estadio Deportes. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2019 .
↑ 18,0 18,1 González, Édgar (26 April 2017). «Pachuca es campeón de la 'Concachampions'» (στα ισπανικά). Milenio . Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 July 2018. https://web.archive.org/web/20180728041206/http://www.milenio.com/deportes/pachuca-es-campeon-de-la-concachampions . Ανακτήθηκε στις 4 June 2018 .
↑ «Diego Alonso se despide del Pachuca con una emotiva carta» (στα ισπανικά). Marca . 4 May 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 October 2021. https://web.archive.org/web/20211029171648/https://www.marca.com/claro-mx/futbol/liga-mx/2018/05/05/5aed1fa622601d91508b4589.html . Ανακτήθηκε στις 13 September 2020 .
↑ «Diego Alonso es el nuevo DT de Monterrey» (στα ισπανικά). El Observador . 2 June 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 October 2021. https://web.archive.org/web/20211028171114/https://www.elobservador.com.uy/nota/diego-alonso-es-el-nuevo-dt-de-monterrey-20186212130 . Ανακτήθηκε στις 16 August 2019 .
↑ 21,0 21,1 «Diego Alonso: a mano con Rayados» [Diego Alonso: hand in hand with Rayados ] (στα Ισπανικά). Televisa . 1 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2019 .
↑ «1–1. El argentino Sánchez marca y firma el título del Monterrey en la Concacaf» [1–1. Argentine Sánchez scores and signs Monterrey's Concacaf title] (στα Ισπανικά). EFE . 2 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019 .
↑ «Diego Alonso, el único técnico en ganar la Concachampions con dos clubes» (στα ισπανικά). Marca . 2 May 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 October 2021. https://web.archive.org/web/20211029171647/https://www.marca.com/claro-mx/futbol/liga-campeones-concacaf/2019/05/02/5cca8d06e5fdea4e2f8b45bf.html . Ανακτήθηκε στις 16 August 2019 .
↑ «Despiden a Diego Alonso de Monterrey» (στα ισπανικά). Milenio . 30 September 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 October 2019. https://web.archive.org/web/20191001132217/https://www.milenio.com/futbol/club-monterrey/despiden-a-diego-alonso-de-monterrey . Ανακτήθηκε στις 13 September 2020 .
↑ «Diego Alonso: David Beckham's Inter Miami MLS franchise name first manager» . BBC Sport . 31 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020 .
↑ «Inter Miami CF selects Diego Alonso as first-ever head coach in club history» . Inter Miami. 30 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2019 .
↑ «Inter Miami CF and manager Diego Alonso mutually agree to part ways» . Inter Miami. 7 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2021 .
↑ «Uruguay appoint Diego Alonso as head coach» . Reuters . 14 Δεκεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2021 .
↑ «Diego Alonso, el análisis del triunfo ante Chile, la competitividad del jugador uruguayo y el apronte para Qatar 2022» [Diego Alonso, analysis of win against Chile, competitiveness of the Uruguayan footballer and preparations for Qatar 2022] (στα Ισπανικά). ESPN. 30 Μαρτίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022 .
↑ «Diego Alonso se va de la selección uruguaya luego de la eliminación del Mundial Qatar 2022» (στα ισπανικά). El Observador . 2 December 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 December 2022. https://web.archive.org/web/20221212121242/https://www.elobservador.com.uy/nota/diego-alonso-se-va-de-la-seleccion-uruguaya-luego-de-la-eliminacion-del-mundial-qatar-2022-2022122163628 . Ανακτήθηκε στις 12 December 2022 .
↑ «Diego Alonso volvió a Uruguay y se prepara para anunciar su futuro como entrenador tras el Mundial Qatar 2022» (στα ισπανικά). El Observador . 7 December 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 December 2022. https://web.archive.org/web/20221228160434/https://www.elobservador.com.uy/nota/diego-alonso-volvio-a-uruguay-y-se-prepara-para-anunciar-su-futuro-como-entrenador-tras-el-mundial-qatar-2022-202212719216 . Ανακτήθηκε στις 28 December 2022 .
↑ «Diego Alonso confirmed as our new coach» . Sevilla FC. 10 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2023 .
↑ «Struggling Spanish club Sevilla hires former Uruguay coach Diego Alonso» . Associated Press . 10 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2023 .
↑ «Sevilla fire coach Diego Alonso after just 14 games in charge» . ESPN. 16 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023 .
↑ «Παναθηναϊκός: Επίσημα νέος προπονητής των «πρασίνων» ο Ντιέγκο Αλόνσο | Gazzetta» . www.gazzetta.gr . Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2024 .
↑ «Τέλος ο Ντιέγκο Αλόνσο από τον Παναθηναϊκό» . sport24.gr . 29 Οκτωβρίου 2024.
↑ «Uruguay: Seis años después Peñarol volvió a gritar campeón (1–1)» [Uruguay: Peñarol screamed champions again six years later (1–1)] (στα Ισπανικά). Goal . 19 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019 .
↑ «¡Monterrey campeón de la Copa MX 2017! Venció 1–0 a Pachuca» (στα ισπανικά). El Comercio . 22 December 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2019. https://web.archive.org/web/20190816115646/https://elcomercio.pe/deporte-total/futbol-mundial/monterrey-vs-pachuca-vivo-online-miden-final-copa-mx-noticia-483160 . Ανακτήθηκε στις 16 August 2019 .
↑ «Pachuca routs Al Jazira, makes history at FIFA Club World Cup» . EFE. 16 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019 .
Εξωτερικοί σύνδεσμοι