Μπέρνι Σάντερς

Μπέρνι Σάντερς
Bernie Sanders
O Μπέρνι Σάντερς το 2023
Γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών
για το Βερμόντ
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
3 Ιανουαρίου 2007
Μαζί μεΠάτρικ Λέιχι
ΠροκάτοχοςΤζιμ Τζέφορντς
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για την μονοεδρική περιφέρεια του Βερμόντ
Περίοδος
3 Ιανουαρίου 1991 – 3 Ιανουαρίου 2007
ΠροκάτοχοςΠίτερ Πλίμπτον Σμιθ
ΔιάδοχοςΠίτερ Ουέλτς
37ος Δήμαρχος του Μπέρλινγκτον
Περίοδος
6 Απριλίου 1981 – 4 Απριλίου 1989
ΠροκάτοχοςΓκόρντον Πακέτ
ΔιάδοχοςΠίτερ Κλαβέλ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση8 Σεπτεμβρίου 1941 (1941-09-08) (83 ετών), Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Πολιτικό κόμμαΑνεξάρτητος
Συνεργαζόμενα κόμματα:
Κόμμα Ένωσης Ελευθερίας
Δημοκρατικό Κόμμα
Προοδευτικό Κόμμα του Βερμόντ
ΣύζυγοςΤζέιν Ο'Μίρα Ντρίσκολ
Παιδιά1
ΚατοικίαΜπέρλινγκτον, Βερμόντ
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Σικάγου
ΕπάγγελμαΞυλουργός, κινηματογραφιστής, συγγραφέας, ερευνητής
ΘρήσκευμαΙουδαϊσμός
Υπογραφή
Ιστοσελίδαsanders.senate.gov
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μπέρναρντ «Μπέρνι» Σάντερς (αγγλ. Bernard "Bernie" Sanders), είναι Αμερικανός πολιτικός και ακτιβιστής, που υπηρετεί ως Γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών για την πολιτεία του Βερμόντ από το 2007. Είναι πολιτικά ανεξάρτητος, αλλά ανήκει στην διάσκεψη των Δημοκρατικών στη Γερουσία.

Από τον Ιανουάριο του 2021, διατελεί ως πρόεδρος της Επιτροπής Προϋπολογισμού της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει διατελέσει επίσης πρόεδρος της Επιτροπής Υποθέσεων Βετεράνων της Γερουσίας από το 2013 έως το 2015.

Προηγουμένως, έχει υπηρετήσει ως Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών για την μονοεδρική περιφέρεια του Βερμόντ από το 1991 έως το 2007, καθώς και ως 37ος Δήμαρχος του Μπέρλινγκτον από το 1981 έως το 1989. Έχει υπάρξει υποψήφιος για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ, στις εκλογές του 2016 και στις εκλογές του 2020.

Ο Μπέρνι Σάντερς, είναι ο ανεξάρτητος με τη μεγαλύτερη θητεία στην ιστορία του Κογκρέσου, παρόλο που συμπαρατάσσεται με το Δημοκρατικό Κόμμα σε διάφορες επιτροπές που συμμετέχει.[1] Το 2015, προσχώρησε στο Δημοκρατικό Κόμμα.[2] Είναι μέλος της Επιτροπής Προϋπολογισμού της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος της Επιτροπής της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών για τις Υποθέσεις των Βετεράνων.[3][4] Από το 2021, είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Προϋπολογισμού της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών.

To 2015, ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του ως εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Κόμματος στις Εκλογές του 2016. Αρχικά, οι πιθανότητες του θεωρούνταν μηδαμινές, όμως χάρη σε μια ριζοσπαστική προεκλογική εκστρατεία, έγινε ένας από τους δύο κύριους διεκδικητές του Δημοκρατικού Χρίσματος, και τελικά κέρδισε το 44% των ψήφων, αν και δεν κατάφερε να κερδίσει το χρίσμα και να προχωρήσει στις κύριες εκλογές. Το 2019, ανακοίνωσε πως θα ξανά ήταν υποψήφιος για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος για τις προεδρικές εκλογές του 2020. Ήλθε δεύτερος πίσω από τον Τζο Μπάιντεν, και δεν κατάφερε να λάβει το χρίσμα.

Μέσω των προεκλογικών του εκστρατειών, ο Σάντερς έγινε γνωστός για τις οικολογικές, αντιπολεμικές, σοσιαλιστικές και προοδευτικές του ιδέες. Αυτοπροσδιορίζεται ως Δημοκρατικός Σοσιαλιστής, και είναι ιδιαίτερα γνωστός για την αντίθεση του στην οικονομική ανισότητα. Είναι γνωστός υποστηρικτής της καθολικής κάλυψης υγείας, της δωρεάν φοίτησης σε πανεπιστήμιο, της αύξησης του κατώτατου μισθού, της αποπληρωμής του φοιτητικού χρέους, της αποποινικοποίησης της κάνναβης, της πληρωμένης γονικής άδειας κλπ. Έχει ασκήσει σκληρή κριτική στον πρώην Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, περιγράφοντάς τον ως "παθολογικό ψεύτη" και "ρατσιστή, ομοφοβικό, σεξιστή και ξενοφοβικό".

Βιογραφικό

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου το 1964. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, δραστηριοποιήθηκε ως οργανωτής διαμαρτυριών για το Κογκρέσο για τη Φυλετική Ισότητα και τη Μη-βίαιη Συντονιστική Επιτροπή Φοιτητών στα πλαίσια του κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων.[5][6]

Ύστερα από την εγκατάστασή του στο Βερμόντ το 1968, ο Σάντερς κατήλθε υποψήφιος σε εκλογές διεκδικώντας τη θέση του κυβερνήτη του Βερμόντ και του γερουσιαστή των ΗΠΑ ως υποψήφιος του Κόμματος Ένωσης Ελευθερίας, χωρίς να σημειώσει επιτυχία. Αργότερα, έθεσε υποψηφιότητα για τη δημαρχία του Μπέρλινγκτον, της πολυπληθέστερης πόλης του Βερμόντ, θέση στην οποία εξελέγη το 1981. Το 1990, εξελέγη μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για την Μονοεδρική περιφέρεια του Βερμόντ, ενώ το 1991 συμμετείχε στην ίδρυση της Προοδευτικής Παράταξης του Κογκρέσου, στην οποία συμμετέχουν τα πιο αριστερά μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος. Διετέλεσε μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων μέχρι το 2006, οπότε και εξελέγη γερουσιαστής. Επανεξελέγη το 2012 συγκεντρώνοντας περίπου το 71% των ψήφων.

Ο Σάντερς έγινε ευρύτερα γνωστός το 2010, όταν συμμετείχε σε διαδικασία παρεμπόδισης ψήφου σχετικά με την επέκταση των περικοπών φόρων της προεδρίας Μπους.[7][8] Ο Σάντερς υποστηρίζει πολιτικές παρόμοιες με εκείνες των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, ειδικότερα εκείνες των σκανδιναβικών χωρών.[12] Θεωρείται ως μία από τις ηγετικές προοδευτικές προσωπικότητες του Κογκρέσου, ειδικά σε θέματα ανισότητας εισοδημάτων,[13] καθολικής υγειονομικής περίθαλψης, γονεϊκής αδείας, κλιματικής αλλαγής,[14] δικαιωμάτων ΛΟΑΤ και μεταρρύθμισης χρηματοδότησης προεκλογικών εκστρατειών.[15] Επίσης, ο Σάντερς άσκησε κριτική στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών και αντιτάχθηκε από νωρίς στον πόλεμο του Ιράκ, ενώ συχνά τοποθετείται και σε θέματα πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ασκώντας ιδιαίτερη κριτική στις φυλετικές διακρίσεις στο σύστημα δικαιοσύνης,[16] καθώς και στις πολιτικές μαζικής επιτήρησης όπως ο νόμος ΠΑΤΡΙΟΤ[17] και το πρόγραμμα επιτήρησης της NSA.[18]

Εκλογές 2016 και 2020

Προεδρική καμπάνια 2016

Κατά τη διάρκεια των προκριματικών προεδρικών εκλογών των Δημοκρατικών το 2012, ο Σάντερς - ​​δυσαρεστημένος με τις "προσπάθειες του Προέδρου Ομπάμα να ανταλλάξει τις περικοπές Κοινωνικής Ασφάλισης με αυξήσεις φόρων" - φέρεται να σκέφτηκε να θέσει υποψηφιότητα εναντίον του στις προκριματικές εκλογές. Ο Σάντερς είχε προτείνει προηγουμένως το 2011 ότι ήταν «καλή ιδέα» για κάποιον να αμφισβητήσει τον Ομπάμα και «έφτασε τόσο κοντά στο να διεκδικήσει μια πρωταρχική πρόκληση… που ο γερουσιαστής Χάρι Ριντ έπρεπε να παρέμβει για να τον σταματήσει». Το Νοέμβριο του 2013, ο Σάντερς πρότεινε ότι η γερουσιαστής Ελίζαμπεθ Γουόρεν θα μπορούσε να είναι πρόεδρος και ότι θα μπορούσε να κερδίσει την υποστήριξή του αν έθετε υποψηφιότητα. Πρόσθεσε ότι εάν δεν έθετε υποψηφιότητα ως προοδευτικός υποψήφιος, μπορεί να αισθανόταν υποχρεωμένος να το κάνει ο ίδιος. Τον Δεκέμβριο του 2014, η Γουόρεν είπε ότι δεν θα ήταν υποψήφιος.

Ο Σάντερς ανακοίνωσε την πρόθεσή του να επιδιώξει την υποψηφιότητα του Δημοκρατικού Κόμματος για πρόεδρος στις 30 Απριλίου 2015. Η εκστρατεία του ξεκίνησε επίσημα στις 26 Μαΐου στο Μπέρλινγκτον. Στην ανακοίνωσή του ο Σάντερς είπε: «Δεν πιστεύω ότι οι άνδρες και οι γυναίκες που υπερασπίστηκαν την αμερικανική δημοκρατία αγωνίστηκαν για να δημιουργήσουν μια κατάσταση όπου οι δισεκατομμυριούχοι κατέχουν την πολιτική εξουσία», και το έκανε κεντρική ιδέα σε όλη την εκστρατεία του.

Ο Γουόρεν χαιρέτισε την είσοδο του Σάντερς στον αγώνα, λέγοντας, «Χαίρομαι που τον βλέπω να βγαίνει εκεί έξω και να δίνει την μάχη του για το τι πρέπει να είναι η ηγεσία σε αυτή τη χώρα», αλλά ποτέ δεν τον ενέκρινε.

Αρχικά θεωρήθηκε μακρινός στόχος, ο Σάντερς κέρδισε 23 προκριματικές εκλογές και κοινοβουλευτικές εκλογές και περίπου το 46% των δεσμευμένων εκπροσώπων έναντι 54% της Χίλαρι Κλίντον. Η εκστρατεία του διακρίθηκε για τον ενθουσιασμό των υποστηρικτών της, καθώς και για την απόρριψη μεγάλων δωρεών από εταιρείες, τον χρηματοπιστωτικό κλάδο και οποιοδήποτε σχετικό Super PAC. Μερικά από τα email της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής (DNC) που διέρρευσαν στο κοινό τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2016 έδειξαν ότι η ηγεσία της επιτροπής είχε ευνοήσει την Κλίντον σε σχέση με αυτόν και είχε εργαστεί για να βοηθήσει την Κλίντον να κερδίσει την υποψηφιότητα.

Στις 12 Ιουλίου 2016, ο Σάντερς ενέκρινε επίσημα την Κλίντον στην ανεπιτυχή εκστρατεία της για γενικές εκλογές εναντίον του Ρεπουμπλικανού Ντόναλντ Τραμπ, ενώ προέτρεψε τους υποστηρικτές του να συνεχίσουν την «πολιτική επανάσταση» που είχε ξεκινήσει η εκστρατεία του.

Προεδρική καμπάνια 2020

Ύστερα από τη μη επιτυχή υποψηφιότητα του το 2016 για το χρίσμα των Δημοκρατικών, ανακοίνωσε στις 19 Φεβρουαρίου 2020 εκ νέου τη προσπάθεια του να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ πράγμα που μετάνιωσέ στις 8 Απριλίου 2020 έπειτα από πιθανή ανακοίνωση της υποψηφιότητας του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν που θεωρούνταν φαβορί για την νίκη αυτή με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αποσυρθεί από την κούρσα και να τον υποστηρίξει.

Παραπομπές

  1. ↑ Jones, Van and Conrad, Ariane. Rebuild the Dream, p. 27 (Nation Books 2012).
  2. ↑ Blomquist, Dan· Robert Way (5 Νοεμβρίου 2015). «Bernie Sanders files for Democratic ballot in N.H. primary». Boston Globe. Sanders arrived at the State House... accompanied by Raymond Buckley, chairman of the New Hampshire Democratic Party, who was there to support Sanders' filing in case any challenges were made to his status as a member of the party. None occurred. 
  3. ↑ "Bernie Sanders criticized for leadership in VA committee", CNN (October 15, 2015).
  4. ↑ Needham, Vicki (12 Δεκεμβρίου 2014). «Senate Democrats lock in key committee memberships». The Hill. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2015. 
  5. ↑ Kelly, Amita (April 29, 2015). «5 Things You Should Know About Bernie Sanders». NPR. http://www.npr.org/sections/itsallpolitics/2015/04/29/399818581/5-things-you-should-know-about-bernie-sanders. Ανακτήθηκε στις July 19, 2015. 
  6. ↑ Nichols, John (6 Ιουλίου 2015). «Bernie Sanders Speaks». The Nation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2015. 
  7. ↑ «Senator Sanders Filibuster». C-SPAN. December 10, 2010. http://www.c-span.org/video/?297021-5/senator-sanders-filibuster. Ανακτήθηκε στις June 1, 2015. 
  8. ↑ Memoli, Michael A. (December 10, 2010). «Sen. Bernie Sanders ends filibuster». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/print/2010/dec/10/news/la-pn-sanders-filibuster-20101211. Ανακτήθηκε στις August 1, 2011. 
  9. ↑ Sanders, Bernie (26 Μαΐου 2013). «What Can We Learn From Denmark?». The Huffington Post. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2013. 
  10. ↑ Issenberg, Sasha (January 9, 2010). «Sanders a growing force on the far, far left». Boston Globe. http://www.boston.com/news/nation/washington/articles/2010/01/09/sanders_a_growing_force_on_the_far_far_left/?page=1. Ανακτήθηκε στις August 24, 2013. «You go to Scandinavia, and you will find that people have a much higher standard of living, in terms of education, health care, and decent paying jobs.» 
  11. ↑ McMurry, Evan (3 Μαΐου 2015). «Bernie Sanders: America Should Look More Like Scandinavia». Mediaite. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  12. ↑ [9][10][11]
  13. ↑ «Bernie Sanders confirms presidential run and damns America's inequities». The Guardian. Associated Press. April 30, 2015. http://www.theguardian.com/us-news/2015/apr/30/bernie-sanders-confirms-presidential-run-and-damns-americas-inequities. Ανακτήθηκε στις June 19, 2015. «The self-described 'democratic socialist' enters the race as a robust liberal alternative...» 
  14. ↑ Totten, Shay (January 15, 2007). «Sanders to push global warming legislation in Senate». Vermont Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-05-08. https://web.archive.org/web/20150508004601/http://www.vermontguardian.com/local/012007/GlobalWarmingBill.shtml. Ανακτήθηκε στις 2016-02-08. «Sen. Bernie Sanders, I-VT, said Monday he was making good on at least one of a handful of campaign promises – introducing a bill designed to cut U.S. contributions to global greenhouse gas emissions in the next decade. ... Sanders added that construction of new power plants is "extraordinarily expensive" and he would prefer to see federal funding support used to expand the development of sustainable energy, as well as biofuels.» 
  15. ↑ Sanders, Bernie (March 22, 2015). «If We Don't Overturn Citizens United, The Congress Will Become Paid Employees of the Billionaire Class». The Huffington Post. http://www.huffingtonpost.com/rep-bernie-sanders/sanders-to-senate-if-we-dont-overturn-citizens-united-the-congress-will-become-paid-employees-of-the-billionaire-class_b_6918468.html. Ανακτήθηκε στις July 18, 2015. 
  16. ↑ Thomas, Ken (16 Αυγούστου 2015). «Bernie Sanders Vows To Better Address Racism». The Huffington Post. 
  17. ↑ Tau, Byron (7 Μαΐου 2015). «Rand Paul, Bernie Sanders Revel in NSA Ruling». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2015. 
  18. ↑ «Statement on NSA Surveillance». Sen. Bernie Sanders. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2015.