Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης, ενώ αργότερα υπήρξε διευθυντής και της εφημερίδας Η Αυγή. Ωστόσο, γρήγορα συνελήφθη για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, φτάνοντας μάλιστα να καταδικαστεί σε θάνατο τρεις φορές. Οι συνεχείς δικαστικές του περιπέτειες μέχρι την οριστική του απαλλαγή με τη γενική αμνηστία του 1971 προκάλεσαν συχνά την αντίδραση της ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης.
Την τελευταία πενταετία της ζωής του πήρε σαφή θέση υπέρ του "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα του 2015, και κατά της διαφαινόμενης Συμφωνίας των Πρεσπών του 2018, θεωρώντας ότι η συμφωνία προωθείται με εντολή του ΝΑΤΟ, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της συγκεκριμένης "συμμαχίας".[3]
Γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου1922 στην Απείρανθο ένα ορεινό χωριό στη Νάξο, και ήταν γιος της δασκάλας Μάχης (Ανδρομάχης) Ναυπλιώτου (1894–1967) και του δημοσιογράφου Νίκου Γλέζου (1892–1924).[6] Το 1935 μετοίκησε στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά του, όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο, όπως και ο μικρότερος αδερφός του Νίκος Γλέζος, ο οποίος εκτελέστηκε από τους Ναζί στις 10 Μαΐου 1944. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο Γυμνάσιο εργάστηκε ταυτόχρονα ως υπάλληλος φαρμακείου. Το 1939 δημιούργησε μια αντιφασιστική ομάδα νεολαίας ενάντια στην ιταλική κατοχή της Δωδεκανήσου και την δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά. Το 1940 πέτυχε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ), το μετέπειτα Οικονομικό Πανεπιστήμιο.[7][8]
Στην Εθνική Αντίσταση
Αναμνηστική επιγραφή για την αντικατοχική ενέργεια των Γλέζου και Σάντα στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Η σβάστικα υψώνεται στην Ακρόπολη το Μάιο του 1941.
Τη νύκτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941,[9] ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας αφαίρεσαν και έσκισαν τη ναζιστική πολεμική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό, που κυμάτιζε στον ιστό της Ακρόπολης, κάτω από τα μάτια της φρουράς.[10] Η πράξη των δύο νέων επαινέθηκε από το συμμαχικό ραδιόφωνο και προβλήθηκε ως σημάδι για την έναρξη της αντίστασης στην κατεχόμενη ευρώπη.[10]
Ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας μετά την απελευθέρωση (1944).
Την επομένη, οι γερμανικές Αρχές Κατοχής εξέδωσαν ανακοίνωση η οποία πληροφορούσε ότι «υπεξηρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ' αγνώστων δραστών» και επέβαλε στους καταζητούμενους δράστες την ποινή του θανάτου, ενώ στον ελληνικό Τύπο συνεργάτες των Γερμανών κατήγγειλαν την αντικατοχική ενέργεια.[11] Το τολμηρό εκείνο εγχείρημα προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό όπου μεταδόθηκε η είδηση. Η πράξη τους ενέπνευσε τους Έλληνες που αντιστέκονταν ενάντια στον κατακτητή και καθιέρωσε και τους δύο ως σύμβολα αντίστασης κατά της χιτλερικής κατοχής. Μάλιστα ο Γάλλος στρατηγός Ντε Γκωλ χαρακτήρισε τον Μανώλη Γλέζο ως «πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης»[12]. Το ναζιστικό καθεστώς αποκρίθηκε με την καταδίκη του Γλέζου και του Σάντα ερήμην σε θάνατο. Έτσι ξεκίνησε μια εκτεταμένη αναζήτηση και τελικά, σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις 24 Μαρτίου του 1942, ο Μανώλης Γλέζος και ο συνεργός του συνελήφθησαν από γερμανικό κλιμάκιο και φυλακίσθηκαν στις φυλακές Αβέρωφ. Εκεί, ο Γλέζος υπέστη βασανιστήρια και προσβλήθηκε από φυματίωση βαριάς μορφής, οπότε και αφέθηκε ελεύθερος[12].
Στις 21 Απριλίου του 1943 συνελήφθη και πάλι, αυτή τη φορά από τους Ιταλούς κατακτητές για την εναντίον τους δράση του, οπότε και παρέμεινε στη φυλακή για τρεις μήνες. Έξι μόλις μήνες μετά την απελευθέρωσή του από τους Ιταλούς, στις 7 Φεβρουαρίου του 1944 συνελήφθη ξανά από συνεργάτες των κατακτητών, για «επικίνδυνη αντεθνική δράση» και φυλακίσθηκε για 7,5 μήνες. Κατάφερε τελικά να δραπετεύσει στις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους[12].
Μετά τον πόλεμο (1945–1974)
Εμφύλιος και πρώτες μετεμφυλιακές διώξεις (1945–1956)
Μετά την απελευθέρωση ο Μανώλης Γλέζος εργάσθηκε ως συντάκτης στην εφημερίδα Ριζοσπάστης μέχρι τις 10 Αυγούστου του 1947, οπότε και ανέλαβε αρχισυντάκτης και υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας[13] μέχρι το κλείσιμό της από τις ελληνικές Αρχές στα τέλη Δεκέμβρη του 1947.
Στις 3 Μαρτίου1948 συνελήφθη για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και καταδικάστηκε αρκετές φορές με διάφορες ποινές και μια φορά σε θάνατο (Οκτώβριος 1948) για «αδικήματα Τύπου» και μια φορά ακόμη σε θάνατο για παράβαση του Γ΄ Ψηφίσματος στις 21 Μαρτίου 1949. Εντούτοις, οι ποινές θανάτου του δεν εκτελέσθηκαν, λόγω της δημόσιας κατακραυγής του ελληνικού λαού και της διεθνούς κοινής γνώμης. Προσωπικότητες όπως ο Πικάσο, ο Σαρλ ντε Γκωλ και άλλοι κινητοποιήθηκαν υπέρ του. Οι ποινές του θανάτου του μετατράπηκαν σε καταδίκη σε ισόβια δεσμά το 1950, που ούτε και αυτή τελικά εκτελέστηκε. Αποφυλακίστηκε στις 26 Ιουλίου1954, επί κυβερνήσεως Παπάγου.
Όταν ιδρύθηκε η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) στις 3 Αυγούστου 1951, ο γενικός γραμματέας του, εκτός νόμου, ΚΚΕΝίκος Ζαχαριάδης, πρότεινε στην εκτελεστική επιτροπή του κόμματος, για τις επικείμενες εκλογές, να χρίσει υποψηφίους βουλευτές της τον Νίκο Πλουμπίδη και τον Νίκο Μπελογιάννη. Η ΕΔΑ, όμως, φοβούμενη μην εκτεθεί για συνεργασία με το παράνομο ΚΚΕ, αντ' αυτών προτίμησε να συμπεριλάβει τους Μανώλη Γλέζο και Αντώνη Αμπατιέλο, επίσης θανατοποινίτες που έχαιραν όμως ευρύτερης αποδοχής[εκκρεμεί παραπομπή].
Αν και φυλακισμένος, ο Μανώλης Γλέζος εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών, υπό τη σημαία της ΕΔΑ. Με την εκλογή του, πραγματοποίησε δωδεκαήμερη απεργία πείνας με κύριο αίτημα την απελευθέρωση των δέκα βουλευτών της ΕΔΑ που βρίσκονταν εξόριστοι. Τελικά το αίτημά του έγινε μερικώς δεκτό· απελευθερώθηκαν οι επτά από τους δέκα και εκείνος διέκοψε την απεργία[12]. Μετά την αποφυλάκιση του το 1954, εκλέχθηκε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ και ανέλαβε οργανωτικός γραμματέας της. Τον Δεκέμβριο του 1956, ορίστηκε διευθυντής της εφημερίδας Η Αυγή.
Η δίκη του Γλέζου και των συνεργατών του (1958)
Σε μια προσπάθεια αύξησης του ελέγχου της ΕΔΑ από την εξόριστη ηγεσία του ΚΚΕ, ηγετικά στελέχη της ΕΔΑ, μεταξύ των οποίων και ο Γλέζος, εξελέγησαν τακτικά μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ, δίχως να αναφερθούν τα πραγματικά τους ονόματα[14]. Τον Αύγουστο του 1958, ο Γλέζος συναντήθηκε στην Αθήνα με το γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, Κώστα Κολιγιάννη, που επισκεπτόταν παράνομα τη χώρα. Οι επαφές του Κολιγιάννη παρακολουθούνταν από τις υπηρεσίες ασφαλείας και στις 5 Δεκεμβρίου ο Γλέζος συνελήφθη μαζί με μερικούς άλλους συνεργάτες του στο σπίτι της αδερφής του Βασιλικής (Μπούμπας) Δημητροκάλλη, για παράβαση του αναγκαστικού νόμου 375/1936 περί κατασκοπείας[14] με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της ΕΣΣΔ. Μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση στο στρατοδικείο δεν προέκυψαν συγκεκριμένα στοιχεία για πράξεις που έθεταν σε κίνδυνο της ασφάλεια και την άμυνα της χώρας. Έτσι, στον Γλέζο και σε οκτώ συγκατηγορούμενούς του απαγγέλθηκε η κατηγορία για «προσφορά εις κατασκοπείαν», με την οποία κατηγορούνταν επίσης δεκάδες μέλη του ΚΚΕ από το 1954 και η οποία επέφερε ποινή ισόβιας κάθειρξης[14].
Η σύλληψη και η παραπομπή σε δίκη του Γλέζου προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις και ανησυχία για την κατάσταση των πολιτικών ελευθεριών στην Ελλάδα. Τη δίκη του Γλέζου, που διεξήχθη το καλοκαίρι του 1959, παρακολούθησαν τρεις διακεκριμένοι διεθνώς νομικοί, που επέρριψαν ευθύνες στο ΚΚΕ για τη χρήση μεθόδων κατασκοπείας (π.χ. κώδικα, πλαστών εγγράφων), αλλά κατέληξαν ότι η κατηγορία ήταν αβάσιμη και η δίκη είχε πολιτικό χαρακτήρα[14]. Ο Γλέζος καταδικάστηκε το 1959 σε φυλάκιση 5 ετών[14], εκτόπιση 4 ετών και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων επί 8 έτη, ενώ κρατείτο στις φυλακές από το 1958. Το χωριό του,< τ' Απεράθου της Νάξου, πρωτοστατεί με υπόμνημα διαμαρτυρίας το οποίο υπέγραψαν όλοι οι κάτοικοι. Στο υπόμνημα αυτό συμμετείχαν με υπογραφές οι κοινοτάρχες και από άλλα χωριά της Νάξου. Στις 15 Δεκέμβρη του 1962, επ' ευκαιρία των γενεθλίων του, αποφυλακίστηκε με Βασιλικό Διάταγμα (ΦΕΚ 14 Δεκ. 1962). Χαρίστηκε το υπόλοιπο της ποινής φυλάκισης ενός έτους και ολόκληρη η εκτόπιση 4 ετών. Στο μεταξύ, η εκλογή του ως βουλευτού της ΕΔΑ είχε ακυρωθεί λόγω της στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων. Μετά την έκδοση χάριτος εξελέγη μέλος της νέας Δ.Ε. και της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΔΑ[15].
Διεθνής κινητοποίηση για το Γλέζο
Παράλληλα με το θέμα της αντιδικίας στο εσωτερικό, έχει ξεσπάσει και αντιδικία με τη Σοβιετική Ένωση και με το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης να αυξάνεται. Από τα τέλη Απριλίου αρχίζουν να φτάνουν στην Αθήνα αντιπρόσωποι διεθνών οργανώσεων, οι οποίοι είτε ερευνούν το θέμα είτε προβαίνουν σε αιτήματα για παραπομπή της υπόθεσης σε τακτικά δικαστήρια. Στις αρχές Μαΐου ανακοινώθηκε η ίδρυση Διεθνούς Επιτροπής για την υπεράσπιση του Γλέζου και των συνεργατών του, με έδρα το Παρίσι. Πρόεδρος είναι ο παλαιός Γάλλος πολιτικός Πωλ Μπονκούρ. Ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη ήταν και ο Γάλλοςφιλόσοφος, Ζαν-Πωλ Σαρτρ.
«Πέρα από κάθε κομματικό πνεύμα, θα ήθελα να σας εκφράσω τα συναισθήματα με τα οποία οι ελεύθεροι Γάλλοι διανοούμενοι παρακολουθούν την υπόθεση Γλέζου. Η φιλία και το χρέος της προσωπικής ευγνωμοσύνης που αισθανόμαστε για τη χώρα σας μας οδηγούν να πάρουμε θέση στην υπόθεση αυτή. Απευθύνοντας έκκληση στα πιστεύω σας περί δικαιοσύνης, θα ήμασταν ευγνώμονες εάν θελήσετε να δείξετε ευμένεια ως προς τον διανοούμενο [Γλέζο], του οποίου δεν ασπάζομαι τις πεποιθήσεις μεν, αλλά θεωρώ ότι η γενναιότητα του είναι άξια, αν μη τι άλλο, εκτίμησης.»
Η υπόθεση έτσι πήρε διεθνείς προεκτάσεις. Την περίοδο εκείνη παρατηρούνταν ένα είδος κινητοποίησης η οποία προερχόταν τόσο από τα Κομμουνιστικά Κόμματα, τα οποία αποτελούσαν το κύριο μοχλό κινητοποίησης, όσο και από τα αντίθετα πολιτικά τους ρεύματα όπως οι φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, συντηρητικοί και ριζοσπάστες. Μέσα από το είδος της κινητοποίησης όλες αυτές οι πολιτικές ομάδες συνεργάστηκαν πιστεύοντας ότι οι πολιτικοί διωγμοί και τα στρατοδικεία υπονομεύουν τη δημοκρατία. Όσο προχωρούσε ο καιρός της ενάρξεως της δίκης – 9 Ιουλίου1959 – τόσο πιο πολύ εντείνονταν οι κινητοποιήσεις και οι πιέσεις από το εξωτερικό.
Δίκη Γλέζου και στελεχών ΚΚΕ στο Στρατοδικείο (1959)
Η δίκη του Γλέζου και άλλων στελεχών του ΚΚΕ αρχίζει στις 9 Ιουλίου1959, στο Τακτικό Στρατοδικείο Αθηνών. Στο μεταξύ, όλα τα κόμματα της Αντιπολιτεύσεως έχουν ταχθεί εναντίον της παραπομπής πολιτικών υποθέσεων στα στρατοδικεία. Παράλληλα στην Αθήνα αφικνούνται ξένοι νομικοί, εκπρόσωποι οργανώσεων και δημοσιογράφοι.
Σύμφωνα με το βούλευμα, οι πέντε από τους παρόντες κατηγορούμενους και πιο συγκεκριμένα οι: Τρικαλινός, Βουτσάς, Ευθημιάδης, Συγγελάκης και Καρκαγιάνης παραπέμπονται «δια προσφοράν εις κατασκοπείαν», σύμφωνα με το Α.Ν. 375/1936 άρθρο 9ο. Οι υπόλοιποι, ανάμεσα στους οποίους και ο Γλέζος, για παροχή βοήθειας στους προσφερθέντες σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 του ιδίου Νόμου.
Τα αστυνομικά μέτρα που έχουν παρθεί από την πρώτη μέρα είναι ιδιαιτέρως εμφανή γύρω από το δικαστήριο, το παλαιό κτήριο του Στρατοδικείου επί της οδού Ακαδημίας. Οι κατηγορούμενοι καταφθάνουν στο στρατιωτικό δικαστήριο με περασμένες τις χειροπέδες στα χέρια τους και ορισμένοι χειροκροτούν με αποτέλεσμα την άμεση σύλληψή τους.
Οι συνήγοροι υπερασπίσεως υποβάλλουν από την πρώτη στιγμή ενστάσεις αναρμοδιότητας του δικαστηρίου με το δικαιολογητικό ότι ο νόμος Α.Ν. 375 έχει καταργηθεί και ότι το κατηγορητήριο είναι αόριστο, αλλά το δικαστήριο τις απορρίπτει.
Η διάρκεια της δίκης είναι 14 ημέρες. Μέσα στο δικαστήριο παρευρίσκονταν μόνο δημοσιογράφοι, μάρτυρες κατηγορίας, συγγενείς, συνήγοροι και τα αστυνομικά όργανα. Οι μάρτυρες κατηγορίας είναι ανώτατα στελέχη της Αστυνομίας, των οποίων η κύρια ενασχόληση τους είναι η μελέτη της ιστορικής εξέλιξης και των σκοπών του ΚΚΕ, υπό το πρίσμα της Δεξιάς. Ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας, αστυνόμος Παπασπυρόπουλος, καταθέτει ότι είδε ο ίδιος τον Κολιγιάννη να μπαίνει στο σπίτι της αδερφής του Γλέζου.
Από την παραμονή της δίκης σημειώνεται η πρώτη παρέμβαση της ΕΣΣΔ. Ο πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης, στρατάρχης Βοροσίλωφ, με μήνυμά του στον βασιλιά Παύλο, εκφράζει την ανησυχία του για τη τύχη του Γλέζου. Ο υφυπουργός Εξωτερικών Σκεφέρης σε συνάντηση του με το Σοβιετικό Πρεσβευτή δηλώνει ότι ο βασιλιάς δε μπορεί να επέμβει και τούτο διότι το Δημοκρατικό Σύνταγμα της Ελλάδος απαγορεύει την ανάμειξή του στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Παράλληλα, την ίδια ημέρα, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής δηλώνει την έκπληξη του για την κινητοποίηση του Κομμουνισμού για την εν λόγω δίκη κατασκοπίας, καθώς επίσης και ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, αμερόληπτη και δε δέχεται καμία εξωτερική επέμβαση.
Οι περισσότεροι κατηγορούμενοι αναιρούν τις ομολογίες τους και υπερασπίζονται την πολιτική του ΚΚΕ και ο Μανώλης Γλέζος υποστηρίζει ότι η κατηγορία εναντίον του είναι συκοφαντική και σκοπός της είναι να πληγεί η ΕΔΑ και το δημοσιογραφικό της όργανο, Η Αυγή. Στην αγόρευσή του, ο Βασιλικός Επίτροπος, καταφέρθηκε κατά των κομμουνιστικών καθεστώτων, του διεθνούς κομμουνισμού, καθώς επίσης του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ. Στην αναφορά του στο πρόσωπο του Γλέζου, ζητά να μη καταδικαστεί για την υπόθεση της κατασκοπείας αλλά διότι γνώριζε και δεν ανέφερε. Στην δίκη αυτή την αδερφή του Μανώλη Γλέζου υπερασπίστηκε ο Νικηφόρος Μανδηλαράς.
Στις 22 Ιουλίου, το Στρατοδικείο ανακοίνωσε την απόφασή του, σύμφωνα με την οποία ο Μανώλης Γλέζος καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση, 4 χρόνια εκτόπιση και 8 χρόνια στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.
Ο Μανώλης Γλέζος σε γραμματόσημο της ΕΣΣΔ του 1959
Τον Δεκέμβριο του 1959 σημειώνεται η δεύτερη παρέμβαση της Σοβιετικής Ενώσεως, καθώς η Σοβιετική Ταχυδρομική Υπηρεσία εξέδωσε αναμνηστική σειρά με ένα μόνο γραμματόσημο με προσωπογραφία του Μανώλη Γλέζου. Σε αντίδραση της συγκεκριμένης έκδοσης, η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή εξέδωσε σειρά δύο γραμματοσήμων με την προσωπογραφία του Ίμρε Νάγκι, Ούγγρου προοδευτικού πρωθυπουργού που κρεμάστηκε εκείνη τη χρονιά απο τα Σοβιετικά Στρατεύματα Εισβολής. Και οι δύο χώρες απέσυραν τις σειρές αμέσως.
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, ο Γλέζος επανεκλέχθηκε βουλευτής με το ψηφοδέλτιο της ΕΔΑ 1961. Τελικά ο Μ. Γλέζος απελευθερώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου1962, ως αποτέλεσμα της δημόσιας κατακραυγής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η πορεία Ειρήνης του 1963 και ο σάλος για το Μακεδονικό
Το 1963 συμμετείχε, μαζί με τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο, στην πορεία Ειρήνης του Όλντερμάστον (Aldermaston) της Αγγλίας. Ο Λαμπράκης κρατούσε ημερολόγιο καθημερινά, όπου αναφέρεται:
Έφθασα στο Λονδίνο το βράδυ της παραμονής της πορείας. Είναι Μ. Πέμπτη. Βρέθηκα στο Κάουντι Οτέλ δωμ. 416 όπου έμενε κι ο Γλέζος και ο Λ. Κύρκος. Τους άφησα στην πόρτα του δωματίου τους σημείωμα ότι ήλθα για την πορεία και έπεσα να κοιμηθώ. Στις 12 μεσάνυχτα μου χτύπησε την πόρτα ο Μανώλης, με φίλησε. «Τρέχω είπε να φέρω το Λεωνίδα». Κι ήλθαν. Τους έδωσα ένα πακέτο τσιγάρα, φιστίκια κι εφημερίδες σημερινές. Τις ξεφύλλησαν με αγωνία. Μου είπαν ότι θα σηκωθούμε στις 6.30 το πρωί Μεγ. Παρασκευή για να μας μεταφέρει το αυτοκίνητο στο Όλντερμάστον απ΄όπου θ΄ αρχίσει η πορεία.
Πρώτοι θα είναι οι Ιάπωνες (μούπε ο Μανώλης) λόγω Χιροσίμα. Μετά ακολουθεί η ελληνική αντιπροσωπεία.- Λόγω Μανώλη Γλέζου, είπα εγώ. Ο Μανώλης κατέβασε το κεφάλι και δεν απήντησε... Έφυγαν για να μου χτυπήσουν το τηλέφωνο και να ξυπνήσω το πρωί. Σαν χωριατόπαιδο δεν μπορώ να κοιμηθώ από αγωνία για την πορεία.
Το βράδυ της 30ης Ιουλίου του 1963, ο Μανώλης Γλέζος έδωσε συνέντευξη προς τους δημοσιογράφους στη Μόσχα, όπου βρισκόταν για να παραλάβει το βραβείο Λένιν. Σύμφωνα με σχετικό τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, από τη σοβιετική πρωτεύουσα, ο Γλέζος φερόταν ότι εκφράστηκε «υπέρ της λύσεως του προβλήματος των μακεδονικών μειονοτήτων δια διαπραγματεύσεων (και) εις δεδομένην στιγμήν την ίδρυσιν μιας αυτονόμου Μακεδονίας». Το τηλεγράφημα δημοσιεύθηκε την επομένη στο επίσημο όργανο της Αριστεράς, την Αυγή. Προκλήθηκε θύελλα αντιδράσεων και η ΕΔΑ, με ανακοίνωσή της, διέψευσε το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. Ωστόσο, το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων δεν ανασκεύασε τα μεταδοθέντα, αν και δέχθηκε ότι πιθανόν «διέφυγον αποχρώσεις τινές» των όσων είπε ο Γλέζος. Στα όσα ακολούθησαν παρενέβη ο Σοβιετικός πρεσβευτής στην Αθήνα Ν. Κοριούκιν, ο οποίος στις 2 Αυγούστου δήλωσε ότι για την Σοβιετική Ένωση δεν υφίσταται Μακεδονικό Ζήτημα. Τελικώς, ο ίδιος ο Γλέζος με δήλωσή του, που μετέδωσε το σοβιετικό ειδησεογραφικό πρακτορείοΤαςς στις 6 Αυγούστου, διέψευσε κατηγορηματικά το τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου και τόνισε ότι «δεν υπάρχει Μακεδονικό Ζήτημα». Παρόμοιες δηλώσεις έκανε κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο Ελληνικού στις 28 Αυγούστου, όπου τον υποδέχθηκαν στελέχη και οπαδοί της ΕΔΑ, μεταξύ των οποίων και ο Μίκης Θεοδωράκης.[17]
Φυλάκιση και εξορία επί δικτατορίας
Στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου1967, ο Γλέζος συνελήφθη τα ξημερώματα στην οδό Φαιδριάδων στην Κυψέλη, όπου διέμενε μαζί με την οικογένεια του, μαζί με το υπόλοιπο των πολιτικών ηγετών και κρατήθηκε επί τέσσερα έτη διαδοχικά στο Γουδή, το Πικέρμι, στη Γενική Ασφάλεια (Χωροφυλακής), τη Γυάρο, το Παρθένι Λέρου και τέλος στον Ωρωπό, απ΄όπου και απελευθερώθηκε το 1971 μετά από γενική αμνηστία. Συνολικά, έχει καταδικασθεί 28 φορές για την πολιτική και αντιστασιακή δραστηριότητα του, από τις οποίες τρεις φορές σε θάνατο. Ο συνολικός χρόνος παραμονής του Μανώλη Γλέζου στις φυλακές είναι 11 έτη και 5 μήνες, ενώ 4 έτη και 6 μήνες συμπλήρωσε στην εξορία. Έγιναν εννέα απόπειρες δολοφονίας εναντίον του. Το 1968 από την εξορία, καταδικάζει την επέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης στην Τσεχοσλοβακία,[εκκρεμεί παραπομπή] οπότε και αποχώρησε από το ΚΚΕ.[1] Το 1967 το καθεστώς της 21ης Απριλίου δεν του επέτρεψε να παρευρεθεί στην κηδεία της μητέρας του.
Τον Οκτώβρη του 1986 εκλέχθηκε και ανέλαβε πρόεδρος για ένα χρονικό διάστημα στην κοινότητα Απειράνθου της Νάξου.[19] Κατόπιν, κατάργησε ουσιαστικά τα προνόμια του συμβουλίου και εισήγαγε ένα σύστημα με ένα «σύνταγμα» και μια τοπική συνέλευση που είχε το συνολικό έλεγχο της κοινοτικής διοίκησης. Αυτό το πρότυπο λειτούργησε για αρκετά έτη, αλλά μακροπρόθεσμα το ενδιαφέρον των συγχωριανών του μειώθηκε και η συνέλευση εγκαταλείφθηκε.
Το 1984 εκλέχτηκε για πρώτη φορά μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το ΠΑΣΟΚ.[20] Επανεξελέγη το 1985 βουλευτής, αλλά στις 19 Ιουνίου του ίδιου έτους ανεξαρτητοποιήθηκε από την Κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Την 1η Ιανουαρίου 1987 παραιτήθηκε του βουλευτικού του αξιώματος.
Ο Μανώλης Γλέζος διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, αλλά και επίτιμος πρόεδρος της επιτροπής μελέτης και αξιοποίησης του έργου της ΕΠΟΝ[21][22] Ήταν ακόμη πρόεδρος της επιτροπής συμπαράστασης στον αγώνα του λαού των Σαχράουϊ στη Δυτική Σαχάρα και του απελευθερωτικού τους Μετώπου Πολισάριο.
Συνασπισμός και τελευταία χρόνια στη πολιτική (1990-2020)
Στις Δημοτικές εκλογές του 2010 εκλέχτηκε Δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Πάρου (τόπο καταγωγής της μητέρας του), επικεφαλής της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Πάρου.[27]
Στις Ευρωεκλογές του 2014 εξελέγη ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ με περισσότερους από 438.000 σταυρούς προτίμησης, πρώτος σε σταυρούς προτίμησης μεταξύ όλων των υποψηφίων, όλων των κομμάτων.[30]
Μαζί με τους ευρωβουλευτές Γιώργο Κατρούγκαλο και Κωνσταντίνα Κούνεβα καθώς και τον βουλευτή, Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο Μανώλης Γλέζος εκπροσώπησε τον ΣΥΡΙΖΑ στη μεγάλη σιωπηρή πορεία κατά της τρομοκρατίας στο Παρίσι, στις 11 Ιανουαρίου 2015, όπου συμμετείχε πλήθος άνω των 3,5 εκατ. ατόμων, ανάμεσα στο οποίο βρέθηκαν και 44 ηγέτες του κόσμου, οι οποίοι μαζί με τους υπόλοιπους διαδηλωτές φώναξαν «Je suis Charlie».[31]
Στις 17 Ιουνίου 2015, ο Γλέζος υπέβαλε την παραίτησή του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ισχύ από τις 8 Ιουλίου 2015, καθώς είχε ανακοινώσει ότι θα αποχωρήσει με την παρέλευση ενός χρόνου θητείας.[32][33] Τη θέση του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πήρε ο Νίκος Χουντής.[34]
Αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ
Παρά την υποστήριξή του στον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο Γλέζος εξέφρασε δημόσια τη διαφωνία του με αποφάσεις και πολιτικές του κόμματος, όταν άρχισε να διαπραγματεύεται πάνω σε θέματα της δανειακής σύμβασης και του σχετικού εν ισχύ μνημονίου με τους πιστωτές της χώρας.[35] Ήδη, έναν μήνα μετά τις εκλογές, με άρθρο του στο ιστολόγιο της Κίνησης Ενεργών Πολιτών, κατηγόρησε την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ότι υποχώρησε από τις προεκλογικές δεσμεύσεις της και αρκέστηκε σε επικοινωνιακές τακτικές, χωρίς να αλλάξει ουσιαστικά την προτέρα κατάσταση, ενώ κάλεσε τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ να αντιδράσουν «πριν είναι αργά».[36] Από την πλευρά της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσαν πως περίμεναν «μια πιο δίκαιη και νηφάλια αποτίμηση από ένα στέλεχος της εμπειρίας και της διαδρομής του Μανώλη Γλέζου».[37]
Στη συγκέντρωση της ΛΑΕ το 2015
Με την προκήρυξη του εθνικού δημοψηφίσματος, τέλη του Ιουνίου του 2015, για την έγκριση ή μη του προτεινόμενου νέου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, πήρε σαφή θέση υπέρ του "ΟΧΙ".[38] Παρά το συντριπτικό αποτέλεσμα υπέρ του "ΟΧΙ", η κυβέρνηση Τσίπρα προχώρησε στη σύναψη του λεγόμενου 3ου μνημονίου με τους πιστωτές της Ελλάδας, οπότε και μεγάλη μερίδα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησαν από το συγκυβερνόν κόμμα, συγκροτώντας τη νέα Κοινοβουλευτική ομάδα -και μετέπειτα κόμμα- "Λαϊκή Ενότητα". Μαζί τους συντάχθηκε και ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος μάλιστα τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΛΑΕ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου που ακολούθησαν.
Τρία χρόνια αργότερα, κατά τις διαπραγματεύσεις με την τότε ΠΓΔΜ, αντιτάχθηκε στην επερχόμενη Συμφωνία των Πρεσπών του 2018, δηλώνοντας κατά οποιασδήποτε ονομασίας θα περιείχε τον όρο "Μακεδονία" και προτείνοντας όνομα τέτοιο που θα συνάδει με «την ιστορία, τη γλώσσα» του γειτονικού λαού και με «τη θέλησή του για ειρηνική συνύπαρξη».[3]
Προσωπική ζωή
Το 1947 Ο Μανώλης Γλέζος παντρεύτηκε την επίσης αντιστασιακή Αναστασία Κουκά (Τασία Γλέζου) με την οποία απέκτησε δύο παιδιά (το Νίκο και τη Μαρία) και τέσσερα εγγόνια.[39]
Μετά τον θάνατο της Τασίας το 1980, ο Γλέζος παντρεύτηκε την Γεωργία (Τζώρτζια) Αργυροπούλου, με την οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του το 2020.[40][41]
Στις 7 Απριλίου1999 αποφάσισε να συμμετάσχει στην ιστορική αποστολή της ΑΕΚ στο Βελιγράδι, η οποία αγωνίστηκε ως ένδειξη διαμαρτυρίας εν μέσω βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ, απέναντι στην
ομάδα ποδοσφαίρου Παρτιζάν.[42] Η συγκεκριμένη κίνηση ήταν η πρώτη του ενασχόληση με τα ποδοσφαιρικά δρώμενα, κάτι που τον ώθησε στη στήριξη της ΑΕΚ επί σειρά ετών.
Εκτός από την αρθρογραφία του σε ελληνικές και ξένες εφημερίδες καθώς και περιοδικά, ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια, μελέτες, δοκίμια και συνεντεύξεις, από το 1942 έχει δημοσιεύσει τουλάχιστον 16 βιβλία:
Το 2006 εκδόθηκε και κυκλοφόρησε το δίτομο έργο του «Εθνική Αντίσταση 1940-1945» στην παρουσίαση του οποίου παρευρέθηκαν τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και ο Πρωθυπουργός της χώρας (2006)
«Και ένα Μάρκο να ήταν...Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα» Νοέμβριος 2012
«Νέκυιαι Ωδαί» Ιούνιος 2013
«Έξοδος» Δεκέμβρης 2013
«Αντισταθείτε» στα Ισπανικά: «RESITID - Un manifesto contra la soumission» Οκτώβρης 2015
"Στα Κυκλαδονήσια η αίσθηση στο φως στιχουργεί" Απρίλης 2016
"Αντιτασθείτε" στα Ελληνικά με πρόλογο Μάρτιος 2017.
"ΑΚΡΩΝΥΜΙΑ" Ιούνης 2017 από τις εκδόσεις της Βουλής των Ελλήνων (παρουσία πρωθυπουργού Α.Τσίπρα και προέδρου της Βουλής Ν.Βούτση)
Διακρίσεις
Ο Μανώλης Γλέζος τιμήθηκε το 1958 με το Διεθνές Βραβείο Δημοσιογραφίας και το 1959 με το χρυσό μετάλλιο Ζολιό Κιουρί του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Συνεχεία αυτού λίγα χρόνια αργότερα (1963) του απονεμήθηκε το Βραβείο Ειρήνης Λένιν. Επίσης, του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου καθηγητή της φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πάτρας το 1996 και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2001. Στις 22 Ιανουαρίου 2008 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.[45] Στις 31 Μαΐου 2017 το τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών της πανεπιστημιακής σχολής της Καλαμάτας τον αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορα. Υπήρξε µέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διεθνούς Οργάνωσης Δημοσιογράφων, µέλος του Προεδρείου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (FIR) και µέλος του Προεδρείου του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης. Το Δεκέμβρη του 2015 0 Μανώλης Γλέζος τιμήθηκε με το βραβείο «Οστρόβσκι» στη Μόσχα
Ο Μανώλης Γλέζος ήταν επίτιμος δημότης 38 δήμων της Ελλάδας. Εκτός από την πολιτική του δραστηριότητα, ο Γλέζος είχε εφεύρει ένα σύστημα για την αποτροπή των πλημμυρών, την καταπολέμηση της διάβρωσης και τη συντήρηση του υπόγειου νερού, το οποίο λειτουργεί με τη συλλογή του νερού της βροχής μέσα σε φρεάτια προκειμένου να το κατευθύνει στα υδροφόρα στρώματα. Για την επιστημονική του κατάρτιση και την πολιτική και αγωνιστική του δράση είχε τιμηθεί 4 φορές από την πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας (Πανεπιστήμιο Πατρών 1996, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 2001, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο 2003, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 2008). Επίσης, ανακηρύσσεται το 1994 επίτιμο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων, το 1995 επίτιμο μέλος της Ελληνικής Υδροτεχνικής Ένωσης και το 1996 επίτιμο μέλος του συνδέσμου Γεωλόγων-Μεταλλειολόγων Κύπρου. Το 1997 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο με το Μεγαλόσταυρο του Φοίνικα για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στην Πατρίδα.
Το 2002 το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας τον ανακηρύσσει επίτιμο μέλος του, για την προσφορά του στην επιστήμη του νερού και την προστασία του περιβάλλοντος. Το 2006 η Ακαδημία Αθηνών τον τιμά μαζί με τον Απόστολο Σάντα με το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξεως Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών, για την υποστολή της σβάστικας από την Ακρόπολη την νύχτα της 30ής προς 31ης Μαΐου 1941[46]. Το 2008 ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Δημ. Σιούφας τον τιμά για τον ίδιο λόγο και πάλι με τον Απόστολο Σάντα. Το 2011 τιμήθηκε από τη Δημοκρατία της Γαλλίας. Δεκάδες δήμοι, σύλλογοι και κοινωνικοί φορείς τον έχουν τιμήσει για την προσφορά και τους αγώνες του για την Ελλάδα. Συμπληρώνοντας 75 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ, η διοίκηση των ΕΛΤΑ επέλεξε να απεικονίσει σε μια ειδική σειρά γραμματοσήμων τα πρόσωπα 5 αγωνιστών της εθνικής αντίστασης, των Βαρδή Β. Βαρδινογιάννη, Μανώλη Γλέζου, Στέλιου Ζαμάνου, Κώστα Μαραγκουδάκη και του Απόστολου (Λάκη) Σάντα. Η παρουσίαση έγινε στις 23 Φλεβάρη 2016, στο κτίριο της παλαιάς Βουλής ενώπιον πλήθος κόσμου. Στις 16 Απριλίου 2016 σε μεγάλη τιμητική εκδήλωση του Δήμου Γαλατσίου, προς τιμή του, ο Δήμαρχος Γεώργιος Μαρκόπουλος ανακοίνωσε την μετονομασία της μεγαλύτερης πλατείας του Δήμου Γαλατσίου (πλατεία που περικλείεται από τις οδούς Παπαφλέσσα, Πανδώρας, Σαπφούς και Κυμοθόης) σε πλατεία Μανώλη Γλέζου - Ελευθερίας. Τον Μάρτη του 2018 ο Ανδρέας Χατζηπατέρας παρουσίασε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ντοκιμαντέρ για το Μανώλη Γλέζο με τίτλο: Ο τελευταίος Παρτιζάνος αφιερωμένο στην ζωή και το έργο του.
Στις 5 Οκτώβρη 2020 μετά από πρόταση και ενέργειες του Σχολικού Συμβουλίου του ΓΕΛ Νάξου, το Υπουργείο Παιδείας (υφυπουργός Σοφία Ζαχαράκη) ανακοίνωσε την υπ' αριθμ. 133763/Δ2 απόφαση μετονομασίας του μεγαλύτερου Λυκείου της Νάξου και των Κυκλάδων από Γενικό Λύκειο Νάξου σε Γενικό Λύκειο Νάξου «Μανώλης Γλέζος». Η σχετική απόφαση δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 4409, Τεύχος B΄, 06/10/2020.[47]
Επιπλέον, το προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποφάσισε να δώσει το όνομά του σε αίθουσα του κτιρίου Αλτιέρι Σπινέλι.
Η πρόταση έγινε ομόφωνα δεκτή το απόγευμα της Δευτέρας 8 Μαρτίου 2021, σχεδόν ένα χρόνο μετά από το επίσημο αίτημα, όπως είχε διατυπωθεί τον Μάρτιο του 2020, με επιστολή του αντιπροέδρου του ΕΚ και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, και των συμπροέδρων της Ευρωομάδας της Αριστεράς, Μανόν Ομπρί και Μάρτιν Σίρντεβαν προς τον πρόεδρο του ΕΚ, Νταβίντ Σασόλι.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2024 αποκαλύφθηκε προτομή του στην πλατεία Μανώλη Γλέζου στο Γαλάτσι.[48]
Disambiguazione – Se stai cercando altri significati, vedi Gaio Giulio Cesare (disambigua). Disambiguazione – Cesare rimanda qui. Se stai cercando altri significati, vedi Cesare (disambigua). Disambiguazione – Giulio Cesare rimanda qui. Se stai cercando altri significati, vedi Giulio Cesare (disambigua). Gaio Giulio CesareConsole e dittatore della Repubblica romanaIl Cesare Chiaramonti, esposto ai Musei Vaticani Nome originaleGaius Iulius Caesar TitoliPater Patriae...
Untuk kegunaan lain, lihat Bono (disambiguasi). Artikel ini membutuhkan rujukan tambahan agar kualitasnya dapat dipastikan. Mohon bantu kami mengembangkan artikel ini dengan cara menambahkan rujukan ke sumber tepercaya. Pernyataan tak bersumber bisa saja dipertentangkan dan dihapus.Cari sumber: Bono ombak – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR Bono atau bena (Inggris: tidal bore) adalah gelombang atau ombak yang terjadi di muara s...
Overview of the education system in Prussia Johann Julius Hecker memorial in Berlin honors him founding the first Prussian teachers' seminary in 1748. Hecker's bust thrones over a future teacher in classical regalia and posture. School Museum in Reckahn, Brandenburg an der Havel quoting Mark 10:14 at the entrance. Founded by Friedrich Eberhard von Rochow in 1773, Reckahn was the first one-room school with two age-related classes in Prussia. The Prussian education system refers to the system o...
This article includes a list of references, related reading, or external links, but its sources remain unclear because it lacks inline citations. Please help improve this article by introducing more precise citations. (May 2020) (Learn how and when to remove this template message) Music of Greece General topics Ancient music Byzantine music Opera Greek musical system Greek musical instruments Greek dances Worldwide Genres Church music (Byzantine) Classical music Ionian School National School ...
Film award Annie AwardsCurrent: 51st Annie AwardsAwarded forExcellence in animationCountryUnited StatesPresented byASIFA-HollywoodFirst awardedNovember 1972; 51 years ago (1972-11)Websiteannieawards.org The Annie Awards are accolades which the Los Angeles branch of the International Animated Film Association, ASIFA-Hollywood, has presented each year since 1972[1] to recognize excellence in animation shown in American cinema and television. Originally designed to...
American physician Henry HunBorn(1854-03-21)March 21, 1854Albany, New YorkDiedMarch 14, 1924(1924-03-14) (aged 69)Albany, New YorkEducation The Albany Academy Sheffield Scientific School OccupationNeurologistSpouse Lydia Marcia Hand (m. 1892)Children3 Henry Hun (March 21, 1854 – March 14, 1924)[1] an American physician, was professor of Nervous Diseases at the Albany Medical College in New York for 30 years. He published several unique teaching vo...
Titik tertinggi di Manhattan adalah Bennett Park. Hudson Heights adalah sebuah permukiman di Upper Manhattan, New York City, Amerika Serikat. Hudson Heights merupakan subpermukiman dari Washington Heights. Namanya merupakan gabungan dari Sungai Hudson dan ketinggian geografisnya yang juga menjadi lokasi titik tertinggi alami Manhattan.[1] Hudson Heights berbatasan dengan Sungai Hudson di sebelah barat, Broadway di timur, 173rd Street di selatan, dan Fort Tryon Park di utara.[2]...
Strada regionale 418SpoletinaDenominazioni precedentiStrada statale 418Spoletina LocalizzazioneStato Italia Regioni Umbria DatiClassificazioneStrada regionale InizioAcquasparta FineSpoleto Lunghezza23,672[1] km Provvedimento di istituzioneD.M. 13/02/1963 - G.U. 133 del 20/05/1963[2] GestoreTratte ANAS: nessuna (dal 2001 la gestione è passata alla Regione Umbria, che ha poi ulteriormente devoluto le competenze alla Provincia di Perugia e alla Provincia di Terni) Manu...
Герб Румынии Версии Версия, используемая для печатей, и на удостоверениях личности. Детали Утверждён 10 сентября 1992 года11 июля 2016 года (дополнен) Медиафайлы на Викискладе Герб Румынии (рум. Stema României) — государственный символ Румынии, был принят парламентом 10 сентября 199...
هنودمعلومات عامةنسبة التسمية الهند التعداد الكليالتعداد قرابة 1.21 مليار[1][2]تعداد الهند عام 2011ق. 1.32 مليار[3]تقديرات عام 2017ق. 30.8 مليون[4]مناطق الوجود المميزةبلد الأصل الهند البلد الهند الهند نيبال 4,000,000[5] الولايات المتحدة 3,982,398[6] الإمار...
Pour les articles homonymes, voir L'Opération Prométhée (homonymie). L'Opération Prométhée est une base de données sur les incendies de forêts de la région méditerranéenne en France. Dès 1971, à la suite des grands incendies de 1970 et, en particulier, de celui du Tanneron (4 octobre 1970) qui coûta la vie à l’épouse et aux enfants de Martin Gray, l’État a décidé de doter la zone méditerranéenne d’un outil permettant la connaissance statistique des feux de forêts ...
Internet meme This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Loituma Girl – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2024) (Learn how and when to remove this message) The Loituma Girl Orihime Inoue twirling her leek in the Flash animation. Loituma Girl (also known as Leekspin) is a Flash animati...
Costa Rican footballer (born 1980) Leonardo González González with Seattle Sounders FCPersonal informationFull name Leonardo González Arce[1]Date of birth (1980-11-21) November 21, 1980 (age 43)Place of birth San José, Costa RicaHeight 1.86 m (6 ft 1 in)Position(s) LeftbackSenior career*Years Team Apps (Gls)2000–2008 Herediano 154 (3)2009 Municipal Liberia 4 (0)2009–2015 Seattle Sounders FC 133 (2)2016–2019 Herediano 50 (0)International career‡2002–20...
This article needs to be updated. Please help update this article to reflect recent events or newly available information. (January 2021) This article is part of a series aboutDonald Trump Business and personal Business career The Trump Organization wealth tax returns Media career The Apprentice bibliography filmography Eponyms Family Foundation American football Golf Honors Public image in popular culture SNL parodies handshakes Legal affairs Sexual misconduct allegations Nicknames pseudony...
French cyclist Aurore VerhoevenVerhoeven in 2015Personal informationFull nameAurore VerhoevenBorn (1990-01-15) 15 January 1990 (age 34)Team informationDisciplineRoadRoleRiderAmateur teams2017De Sprinters Malderen2018Macogep–Argon18–Girondins2019De Sprinters Malderen Professional teams2009Vision1 Racing2010Specialized Mazda Samson2011Gauss2013Team Futurumshop.nl–Polaris2014–2016Lointek2020Multum Accountants–LSK Ladies Aurore Verhoeven (born 15 January 1990) is a French prof...
Art and literary magazine of Harvard College The Harvard AdvocateHeadquarters of The Harvard Advocate at 21 South Street, Cambridge, Massachusetts, United StatesCategoriesArt, culture, fiction, humorFrequencyQuarterlyFounderCharles S. GageWilliam G. PeckhamFoundedMay 11, 1866; 158 years ago (1866-05-11)[1]CountryUnited StatesWebsitewww.theharvardadvocate.comISSN0017-8004OCLC8158155 The Harvard Advocate, the art and literary magazine of Harvard College, is the oldest ...
